کینه نگاهی دیگر

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

نویسنده: آنتون سمنوف

"شما نمی توانید با عصبانیت جرم را آرام کنید ، نمی توانید آتش را با روغن خاموش کنید"

"از نقره بد است - مس بهتر است ، تحمل توهین دشمنان آسان تر است"

روز دیگر که چنین صحنه ای را دیدم ، مادرم برای چیزی در مغازه بر سر پسر کوچکش فریاد زد. اخم کرد و سکوت کرد. در حالی که دست مادرش را می گرفت ، بداخلاقانه بو کشید و نگاهی به سمت دیگر انداخت. مامان چند ثانیه ایستاد و سپس با کلمات "اگر می خواهید ناراحت شوید - لطفا!" او دستش را از او گرفت پسر گریه کرد و آویزان شد.

کینه اغلب مسخره می شود ، بیشتر اوقات چیزی مضر را در نظر بگیرید ، که خلاص شدن از شر آن ضروری است و بسیاری هنوز معتقدند که کینه توزی روش دستکاری است و نه بیشتر.

پس کینه توزی چیست ، آیا منطقی است و آیا لازم است با آن مبارزه کرد؟

مطمئن، نشان دادن کینه مانند سایر حواس ، می توان برای دستکاری استفاده کرد. با این حال ، اکنون پیشنهاد می کنم در مورد ماهیت این پدیده صحبت کنید و دریابید که برای چیست و چگونه آن را مدیریت کنید.

بسیاری از کارشناسان کینه را به عنوان "احساسی که در نتیجه انتظارات برآورده نشده ایجاد می شود" تعریف می کنند. و پیشنهاد دهید "ببخش" ، "دل نگیرید" ، "رها کنید" و / یا "انتظارات غیرواقعی ایجاد نکنید".

این رویکرد منحصر به فرد است برچسب "جرم" مضر است … و سپس تنها دو گزینه "برای بهتر شدن خود" وجود دارد: یکی هوش را غیرفعال کنید و عملکرد برنامه ریزی (کنار گذاشتن انتظارات) ، یا تنها در جایی که "همه چیز آشنا است" و "انتظارات برآورده می شوند". یعنی ، رد تغییرات.

شاید برای برخی ، این راه حل ها واقعاً خوب باشند ، اما من ترجیح می دهم "با کینه کار کنم" به گونه ای دیگر. ولی من تجربه انتظارات برآورده نشده را ناامید کننده می دانم ، احساسی که به تغییر تصویر جهان انرژی می دهد.

همه بچه های کوچک آزرده می شوند. همه بزرگسالان نیز چنین می کنند ، اگرچه همیشه این را قبول ندارند. کینه رفتاری طبیعی است ، یک سیگنال اجتماعی ، بسیار مهم و مفید است. به راحتی می توان فهمید که طبیعی است ما از افرادی که نسبت به ما بی تفاوت هستند توهین نمی کنیم … اگر افرادی ، روابطی که با آنها مهم نیستیم ، باعث ایجاد ناراحتی برای ما شوند ، ما در برابر تهدید واکنش نشان می دهیم ، دفاع می کنیم یا حمله می کنیم.

اگر ما به رابطه با کسی که باعث رنج ما می شود ، اهمیت دهیم ، مسئله دیگری است. به عنوان مثال ، مانند یک پسر و مادر عصبانی او. ما سعی می کنیم رابطه را از بین نبریم ، مانند او ، دفاع از خود را کنار می گذاریم و مجبور می شویم که تجاوز تلافی جویانه خود را "در خود" نگه داریم. در عین حال ، ما مجموعه ای از سیگنال ها را به شریک خود نشان می دهیم که ما آن را "کینه" می نامیم.

کینه یک واکنش طبیعی است که وظیفه آن حفظ رابطه حتی در صورت بروز درگیری است

ما اغلب تصور می کنیم که کودکان وقتی آزرده می شوند ، عمداً این کار را انجام می دهند. و از این بابت عصبانی و آزرده می شویم. در واقع رفتار کودکان طبیعی و منطقی است (تا زمانی که تربیت ما تنظیمات خود را در آنجا انجام ندهد). همه کودکان کوچک آزرده می شوند ، زیرا در مقابل بزرگترها بی دفاع هستند و برای روابط ارزش قائل هستند.

مدل کینه توزی

عملکرد حفظ رابطه به دو صورت انجام می شود. اول ، به دلیل جلوگیری از تجاوز با فرد آزرده ، از رابطه در برابر وقفه فوری محافظت می کند. ثانیاً ، به شرکت کنندگان در رابطه اجازه می دهد رفتار خود را تنظیم کنند ، سازگار شدن با یکدیگر به گونه ای که درگیری و رنج کمتر در رابطه وجود داشته باشد. چگونه این اتفاق می افتد من در نمودار زیر نشان داده ام:

این زمانی طبیعی است که فرد آزرده از تظاهرات کینه برای دستکاری استفاده نکند و از ضرر وارده به او چشم پوشی نکند و مجرم نیز به رابطه و در عین حال هر دو شرکت کننده ارزش قائل شود. ولتاژ قابل تحمل ایجاد شده توسط درگیری

اگر مردم نتوانند استرس را تحمل کنند ، مسئله کاملاً دیگری است. در این صورت ، کسی که آسیب می بیند بلافاصله تسلیم می شود. معمولاً این در گذار به شیوه های رفتار کودکانه تر بیان می شود و نشان دادن آسیب پذیریبه عنوان مثال ، "توصیف" و "جایگزینی شکم" در اکثر پستانداران هم نشانه نوزاد است (به عنوان مثال توله سگ) و هم راه "تسلیم" است.

واکنش های متخلف نیز کاملاً منطقی خواهد بود. می تواند "بیش از حد" باشد و ترحم و گناه … در مورد اول ، او دفاع خواهد کرد تجاوز ، در دوم - اجتناب روشن شدن وضعیت

به عنوان مثال ، در مثال من در ابتدای مقاله مامان نمی تواند استرس عصبانیت را تحمل کند با فرزند شما به منظور عدم احساس گناه برای استفاده از او برای تخلیه عصبانیت و روشن نشدن شرایط ، او تماس خود را قطع می کند و او را مجبور می کند تا تنفر خود را به تنهایی زنده کند. پسر مجبور می شود به این نتیجه برسد (معمولاً ناخودآگاه) که خواسته های او به رابطه آسیب رسانده است ، و سپس شروع به شرمندگی از خواسته های خود می کند و آنها را بد می داند (در اینجا می توانید بیشتر در مورد احساس گناه و شرمندگی بخوانید).

هم احساس گناه و هم شرم در فرد آزرده به نتیجه اجتناب ناپذیری منجر می شود که نشان دادن جرم فقط باعث بدتر شدن آن شد … و دفعه بعد که چنین شخصی در موقعیتی مشابه آزرده خاطر شد ، به احتمال زیاد آن را به هیچ وجه نشان نخواهد داد. و برای اجتناب از این شرایط ، او ترجیح می دهد به مردم نزدیک نشود (نمودار را ببینید).

با این حال ، متأسفانه این روند به همین جا ختم نمی شود.

فردی که در یک رابطه "رنجش زندگی نکرده" را پشت سر گذاشته است ، نمی داند چگونه از مرزهای خود دفاع کند ، یعنی ضعیف می شود ، تنش را به خوبی حفظ نمی کند. برای او سخت است ، "هیچ" ، احساس ترحم کند و به کسانی که احساس بدی می کنند کمک کند ، اما اعتراف به گناه نیز برای او دشوار است. وقتی کسی در این نزدیکی کینه نشان می دهد برای او دشوار است و برای او پذیرفتن توهین به چیزی بد و مضر بسیار آسان تر از تماس با او است.

در نتیجه ، وقتی چنین شخصی دریافت می کند قدرت در یک رابطه ، خواه با والدین بیمار ، همسر وابسته ، زیردستان یا فرزندان ، خود او سوء استفاده کننده ای می شود که پشیمان نمی شود یا عذرخواهی نمی کند ، کسی که به خاطر او یک نفر دیگر دفاع از مرزهای خود را متوقف خواهد کرد.