2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44
قبلاً رایج بود که مشکل را "عزت نفس پایین / بالا" نامید ، بعدها این رویکرد مورد انتقاد قرار گرفت. گاه و بیگاه به نظراتی برمی خورم که عزت نفس باید مناسب باشد (یعنی بر اساس داده های خاص ، مانند ظاهر ، هوش ، توانایی ها و غیره) ، یا اینکه شخص اصلاً نباید به عزت نفس فکر کند. اما من نمی توانم با این نظرات موافق باشم.
من اصطلاح خودپنداره را دوست ندارم ، در حالی که خودپنداره برای من مناسب تر به نظر می رسد. الان توضیح میدم به طور قطع ، ما هیچ مقیاس عینی در مورد اینکه چگونه شخص باید خود را دقیقاً ارزیابی کند ، نداریم ، این نوار "خوبی" ، "شایستگی" کجاست و چگونه می توان به طور دقیق تعیین کرد که عزت نفس کافی ، بالا یا پایین است. اغلب اوقات ، احساسات شخص اصلاً به موفقیت ، خوش تیپ یا باهوش بودن او مربوط نمی شود (ویژگی هایی که معمولاً "ارزیابی" آنها معمول است).
اگر خودمان را ارزیابی نکنیم ، با این وجود ، به نوعی خود را احساس می کنیم ، ایده های خاصی در مورد خودمان ، پتانسیل ، فرصت ها ، جهان اطراف و آینده داریم. ما در واقعیت خود زندگی می کنیم (که از ایده ها ، باورها ، تجربیات ، تعصبات ما ایجاد شده است) ، جایی که مکان خاصی به ما اختصاص داده شده است. و "عدم فکر کردن به عزت نفس خود" به نظر می رسد یک پیشنهاد برای کشف نکردن جهان ما و فکر نکردن در مورد جایی است که ما برای خود اختصاص می دهیم. این ایده ها به هر حال از تأثیرگذاری بر زندگی ما دست بر نمی دارند.
اگر شخصی فکر می کند "من بد هستم" ، "من لیاقت این کار را ندارم" ، "من موفق نخواهم شد" ، "من یک شکست خورده هستم" چه باید کرد؟ سعی کنید دلایل را بیابید.
-
عوامل عاطفی ممکن است شخصی به دلیل احساسات منفی به این نتیجه برسد که (الف) نمی تواند با آنها کنار بیاید ، (ب) احساسات آنها بسیار زیاد است.
در پس این ممکن است این باور وجود داشته باشد که "افراد خوب (موفق ، شایسته) احساس خوبی دارند" و نمی توان آن را کاملاً نادرست نامید. بلکه باید علت و معلول معکوس شود. احساسات مثبت باعث می شود احساس خوبی داشته باشیم و به تصویر خودمان نیز دامن می زند. اگر احساس بدی دارید ، این بدان معنا نیست که مشکلی در شما وجود دارد. شاید شما به سادگی منابع کافی ندارید ، خسته شده اید یا استراتژی رفتاری شما اشتباه است.
-
ایده عدالت. این معمولاً شامل افکاری مانند "من شایسته نیستم" است. در چنین مواردی ، افراد به طور طبیعی از احتمال رشد شغلی ، عشق ، شادی و رفاه می ترسند.
تصور کنید که در یک فروشگاه هستید و می توانید یک سیب تازه و زیبا انتخاب کنید ، یا می توانید کمی خراب ، ترش و زشت کنید. شما می توانید خود را شایسته یک سیب خوشمزه بدانید ، یا می توانید یک سیب بی مزه میل کنید و آن را با این واقعیت توجیه کنید که شما به سادگی لیاقت یک سیب خوشمزه را ندارید. یا فقط می توانید آنچه را که می خواهید انتخاب کنید. اعتماد به نفس با انتخاب فرد تعیین می شود. اگر من برای این کار استخدام نشدم ، آنها کار دیگری را انجام می دهند ، بدتر از این. " اگر در این روابط برای من مثر واقع نشد ، در دیگران نیز نتیجه خواهد داشت. " گاهی اوقات حق انتخاب با ارزیابی جایگزین می شود ، که در واقع بر اساس هیچ داده عقلانی عینی نیست. این مهم است که درک کنید که فکر کردن در مورد ارزش و شایستگی خود هیچ نتیجه ای نخواهد داشت. اینها ایده های انتزاعی هستند که اغلب در دوران کودکی مورد استفاده قرار می گیرند و با راحتی والدین یا بزرگسالان اطراف تعیین می شوند. "دختران / پسران خوب بستنی می گیرند ، بچه های بد بدون دسر می مانند و در گوشه ای می ایستند!" اگر مسئولیت رفاه و خوشبختی خود را بر عهده می گیرید ، به خودتان این حق را بدهید که چیز خوبی را برای خود انتخاب کنید - مطمئناً مجبور نیستید برای عواقب آن بهانه بیاورید. لازم نیست شما لایق خوشبختی باشید. در صورت تمایل می توانید یکی را برای خود ایجاد کنید.
- تجربیات منفی گذشته بسیاری از مردم در مورد "درماندگی آموخته شده" می دانند. مرد چندین بار تلاش کرد ، نتیجه ای نداشت و به این نتیجه رسید که دیگر ارزش امتحان کردن را ندارد. "من هنوز نمی توانم آن را انجام دهم." ممکن است چیزی فراتر از درماندگی آموخته شده باشد. همچنین توجه به اقدامات خود بسیار مهم است.پرسیدن "من برای ایجاد این وضعیت نامطلوب چه می کنم؟"
مطالعه ای توسط Blaine & Crocker (1993) نشان داد که افراد دارای "عزت نفس پایین" در واقع ایده های بسیار مبهم در مورد خود و همچنین باورهای منفی دارند. بنابراین ، برای مثال ، چنین افرادی به انتقاد از بیرون واکنش تندی نشان می دهند - آنها ایده های خود را در مورد خود ندارند و نسبت به محیط خارجی بسیار حساس هستند ، زیرا ایده های خود را در مورد خود ندارند. تلاش برای پر کردن این فاصله آنها همچنین سعی می کنند از موقعیت هایی که نیاز به اثبات خود دارند اجتناب کنند ، در حالی که افراد دارای "عزت نفس بالا" ممکن است ریسک های غیر ضروری را انجام دهند.
آیا تصور مثبت از خود باید مبنایی داشته باشد؟ برای احساس خوب لازم نیست با توهم زندگی کنید. داشتن ایده های روشن و پایدار در مورد خود و همچنین تفسیر آنها از نظر مثبت و مفید برای خود بسیار مهم است. به این معنا که اطلاعات منفی یا متناقض از بیرون به نحو مفیدی تحریف شده یا دور انداخته می شوند (Taylor & Brown، 1988).
امیدوارم این مقاله برای شما مفید بوده باشد:)
توصیه شده:
آیا ممکن است به گرسنگی احساسی خود پایان دهید؟
قبلاً نوشتم که هرکس نیاز خود را ، گرسنگی خود را ، که در نتیجه ترک سیستماتیک و طولانی مدت کودک آسیب پذیر بدون غذای احساسی بسیار مهم شکل می گیرد ، در خود حمل می کند. در نتیجه ، فرد نمی داند چگونه خود را تغذیه کند و نمی داند چگونه از انواع منابع غذایی استفاده کند.
همسر مستبد و شوهر خرابکار. آیا شادی ممکن است؟
افراد با حفظ آسیب های دوران کودکی در روح خود بزرگ می شوند. سپس این آسیب ها در روابط زناشویی خود را نشان می دهند ، زیرا ما افرادی را انتخاب می کنیم که شخصیتهای مهم دوران کودکی را به ما یادآوری می کنند. در نتیجه ، مرد عصبانی که برای والدین از همسرش در نظر گرفته شده را پس می گیرد.
زندگی بدون مبارزه - آیا ممکن است؟
خوشبختی. آیا برای شاد بودن نیاز به شکستن دیوار دارید؟ آیا باید برای خوشبختی بجنگم؟ اکنون در مورد آن صحبت های زیادی شده است و زنان فقط آنچه را که می جنگند انجام می دهند. زندگی در مبارزه با خود ، شرایط یا افراد دیگر سپری می شود. و آیا زنانی که جنگیدند خوشحال هستند؟ در نتیجه مبارزه چه چیزی به دست می آوریم؟ و اکنون مد است که فریاد بزنیم که زن باید همه چیز را به راحتی بدست آورد.
دلایل طلاق. مجموعه ای از اشتباهات خانوادگی که ممکن است حتی فکرش را هم نکنید
دلایل طلاق متفاوت است. تعداد کمی از مردم تصور می کنند که درصد زیادی از طلاق ها به دلیل اشتباهاتی است که در مرحله اولیه تشکیل خانواده انجام شده است. من می خواهم در مورد مجموعه ای از اشتباهات خانوادگی که به دلیل تفاوت در موقعیت اجتماعی زن و شوهر بوجود می آید ، به شما بگویم.
رابطه خوب با یک نوجوان. آیا ممکن است که؟
موضوع روابط و درک متقابل با کودکان بسیار مرتبط است و در بحران نوجوانی اهمیت ویژه ای پیدا می کند. چرا؟ بله ، زیرا اگر قبل از سن گذار ارتباطات در خانواده با فرزندان باز و محرمانه بود ، در هنگام بحران نوجوانی شروع به رفتار پرخاشگرانه ، غیرقابل پیش بینی و احساسی می کند ، این برای والدین شگفتی ناخوشایندی می شود و واکنش از طرف آنها باید مناسب باشد اگر قبل از سن 12 سالگی ، رابطه بین والدین و کودک از نظر عاطفی سرد و تیره بود ، در 3-4 سال آینده به هیچ وجه نمی توان از درگیری و بیگ
