منبع بحران روان درمانی کیست و چه کسی است؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

وضعیت درمانی تجربه ، به نوبه خود ، پویایی پدیده های جدیدی را که در تماس ظاهر می شوند ، آغاز می کند ، که اجازه دهید به شما یادآوری کنم ، هر یک از آنها به شکل و درجه ای تعیین می شود که توسط وضعیت کنونی تماس تعیین می شود. با در نظر گرفتن روان درمانی گفت و گو به عنوان درمانی برای یک بحران کنترل شده ، باید توجه داشت که وضعیت فعلی درمان با حضور یک طرح خاص از بحران های فعلی در این مرحله تعیین می شود.

بر اساس ایدئولوژی درمانی ، که مبتنی بر مفهوم درمان به عنوان فرآیند بحران کنترل شده است ، لازم است برخی از ویژگی های این فرآیند را به خاطر بسپاریم.

اول ، در یک فرآیند مولد درمان یک بحران کنترل شده و آغاز شده ، توزیع مناسب قدرت بسیار مهم است. اگر درمانگر مسئول درمان (به عنوان مثال ، مراقبت بیش از حد) باشد ، هیچ بحرانی وجود ندارد ، بنابراین ، هیچ تغییری امکان پذیر نیست. علاوه بر این ، مداخلات درمانی برای حل بحران قبل از اوج آن راهی برای جلوگیری از تجربه آن است. از سوی دیگر ، اگر قدرت در روند درمان به سمت مراجعه کننده متمایل شود ، او از فرصت حمایت از زمینه و منابع لازم برای حل بحران که در خارج از کشور موجود است محروم است. در هر دو مورد ، روند درمانی یا کند می شود یا به طور کلی مسدود می شود. آگاهی از این وضعیت الزام روش شناختی برای تمرکززدایی قدرت را که قبلاً ذکر شد مطرح می کند.

ثانیاً ، در فرایند درمانی یک بحران کنترل شده آغاز شده ، از نظر تاکتیکی ، باید به مقوله منطقه توسعه پروگزیمال تکیه کرد. این بدان معناست که حجم و درجه جدید بودن نئوپلاسم ها ، که روند درمانی به طور همزمان بر آن متمرکز است ، باید دشوار باشد ، اما در اصل برای مراجعه کننده قابل دسترسی است. از یک سو ، عدم تنش لازم برای حل وضعیت در حال ظهور میدانی ، از سوی دیگر ، عدم دسترسی به تجربه پدیده هایی که در تماس ظاهر شده اند می تواند به همان اندازه روند درمانی را متوقف و منجمد کند.

تکرار می کنم ، میزان دشواری بحران آغاز شده باید بهینه باشد. با این حال ، بر اساس مفاد رویکرد پدیدارشناسی ، بدیهی است که قادر به کنترل درجه بحران آغاز شده در درمان ، پوچ است. شدت الزامات جدید حوزه درمانی ، ایجاد بحران ، یک عامل اساسی غیرقابل پیش بینی است ، به ویژه هنگام کار با مشتریانی که مشکلات روانی آنها بسیار شدید است. بنابراین ، در مدل گفتگوی درمان گشتالت ، محل کنترل مداخلات درمانی که باعث ایجاد بحران می شود ، با ردیابی تعادل حمایت و ناامیدی در زمینه درمان تعیین می شود.

با توجه به نیازهای گاه و بیگاه در درمان "ارتقاء یک اورژانس مزمن سطح پایین به یک اورژانس با استرس شدید ایمن که در آن توجه توسط اضطراب هدایت می شود و با این حال ، توسط یک بیمار فعال قابل کنترل است" [F. Pearls و P. Goodman ؛ P.100] ، نویسندگان گشتالت درمانی می نویسند: "جنبه فنی مشکل عبارت است از: (الف) افزایش تنش تحت هدایت صحیح و (ب) حفظ توانایی کنترل وضعیت ، با این حال ، عدم کنترل آن »[F. Perls و P. Goodman؛ ص 100].