منطقه راحتی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

مطمئناً بسیاری از شما بارها در مورد چنین مفهومی به عنوان منطقه راحتی شنیده اید. به سختی می توان تعریف روشنی از این وضعیت روانی یک فرد ارائه داد. به دلایل عینی.

به عنوان مثال ، درصد خاصی از مردم در جامعه مدرن ما معتقدند که منطقه آسایش در درجه اول منطقه راحتی فردی است که با رسیدن به آن ، از فعالیت اجتماعی دست می کشد ، هدفی را در زندگی از دست می دهد ، از هر گونه مشکل اجتناب می کند ، شروع می کند بدوی فکر کنید و در نتیجه از هر نظر مانع توسعه آن می شوید. خنده دار ، ها؟

اما همه چیز مرتب است. بیایید سعی کنیم این مفهوم را با جزئیات بیشتر و آگاهانه و همچنین ساختار آن تحلیل کنیم.

از دور شروع می کنم

هدف ، هدف در زندگی چیست؟ چه چیزی باید باشد؟ برای رسیدن به این هدف چه باید کرد؟

پس از مطالعه طولانی پورتال های مختلف اینترنتی در مورد این موضوع ، به این نتیجه رسیدم که اکثر مردم خود را محدود به ایجاد خانواده ، خرید ماشین ، آپارتمان ، اقامتگاه تابستانی یا سازماندهی یک تجارت سودآور می کنند.

راهنمای افرادی که چنین اهدافی را برای خود تعیین کرده اند چیست؟ باید اینطور باشد. بنابراین باید باشد. این چیزی است که مردم گفتند. من باید پیری راحت برای خودم و خانواده آینده فراهم کنم. من می خواهم بیشتر از همسایه ام درآمد داشته باشم. من اتومبیل می خواهم زیرا اکنون معتبر و شیک است. آشنا به نظر می رسد ، اینطور نیست؟

مردم خودشان را وارد چارچوب خاصی می کنند که جامعه بر آنها تحمیل کرده است. ما این کار را انجام می دهیم زیرا مجبوریم. ما به آن نیاز نداریم بلکه برای جامعه است. ما هنگام انتخاب یک مسیر زندگی ، توجه به خواسته ها ، بینش ، علایق و نیازهای فردی خود را متوقف کردیم. ما آنقدر به نظرات ذهنی دیگران وابسته هستیم که هرگونه تلاشی برای برهم زدن ریتم اجتماعی ایجاد شده توسط مردم به عنوان نافرمانی ، پرخاشگری ، مخالفت با قوانین و هنجارهای عمومی پذیرفته شده تلقی می شود ، که باید سرکوب ، حذف ، نابود شوند.

تفکر کلیشه ای در حال شکوفایی است. و آیا ما در مورد توسعه فردی انسان صحبت می کنیم؟

ما طبق قوانین شخص دیگری زندگی می کنیم. ما احساسات شخصی خود را نادیده می گیریم. و سپس شکایت می کنیم که زندگی بیهوده گذرانده است ، در درون ما پوچی وجود دارد ، در حالی که افرادی را که در کنار ما بودند سرزنش می کنیم.

حالا بیایید کمی فکر کنیم.

منطقه راحتی یک فضای زندگی شخصی و خدشه ناپذیر است که با ثبات ، آرامش روحی ، عدم افسردگی ، وحشت ، ترس مشخص می شود. بله ، منطقه راحتی برای هر فرد متفاوت است. برای برخی ، این منطقه شغل مورد علاقه است ، برای کسی - یک خانواده قوی و دوستانه ، و برای کسی - هر دو. همه ما ذاتاً برای یافتن این منطقه تلاش می کنیم. این طبیعت ماست.

اما در اینجا ما با مشکل وابستگی عظیم به نظر جامعه روبرو هستیم. به محض ایجاد یک منطقه راحتی ، که به دلایلی یا با دلایل مختلف تفاوت کمی دارد ، جامعه فشارهای روحی و روانی بسیار شدیدی را بر او وارد می کند و این امر را با این واقعیت که او ضعیف ، اولیه ، بدون ستون فقرات ، ناامید کننده است.

چرا؟ از آنجا که او با آنها متفاوت است ، متعلق به کسانی نیست که به شیوه "لازم" زندگی می کنند ، زیرا "مقرر شده است". ما فراموش کرده ایم که هر شخص ، قبل از هر چیز ، یک شخصیت فردی است ، که به هیچ وجه نباید سرکوب یا کنترل شود. ما حق مسلم خود را فراموش کرده ایم که زندگی خود را آنطور که می خواهیم بسازیم. زندگی ماست.

بله ، ما در جامعه ای زندگی می کنیم که در آن هر یک از ما وظایف و مسئولیت های اساسی خاصی را بر عهده داریم. اما هیچ چیز بیشتر.

به یاد داشته باشید: زندگی شما منحصراً زندگی شماست ، در پایان آن ممکن است پشیمان شوید که آنطور که می خواستید زندگی نکرده اید. با توجه به این واقعیت که آنها نتوانستند قدرت لازم را برای دفاع از دیدگاه خود در زمان مناسب پیدا کنند. این اشتباه را نکنید. نتیجه گیری کن. برای شروع دوباره هرگز دیر نیست. خوشحال باش. خودت باش.