فرهنگ فیزیکی: چگونه با بدن خود آگاهانه رفتار کنیم

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

با وجود افزایش روزافزون باشگاه های بدنسازی و بدنسازی ، من متوجه شده ام که اکثر ما از بدن خود به طور مctثر و غیر م useثر استفاده می کنیم. در جلسات درمان مبتنی بر بدن ، اکثر بیماران ارتباط خود با بدن خود را نشان می دهند ، آنها نمی توانند احساس کنند.

دلایل چنین رابطه ای با بدن شما بسیار است: اینها باورهای قوی در مورد ظاهر بدن ، کنترل بیش از حد بر حرکت بدن ، تمایل به ایجاد تأثیر خاص و حداقل علاقه به تکنیک های معنوی با هدف کاهش هویت با شما است. بدن ("من کیستم؟ - من بدن نیستم.")

ظاهر بدن ما و نحوه رفتار آن بر نحوه درک مردم از ما تأثیر می گذارد. در دنیایی که اهمیت اولین برداشت ها به طور جهانی مورد تأکید قرار گرفته است ، تمایل به ایجاد اولین تاثیر دلپذیر - احساسی که "ساکن" بدن آن را مثبت تلقی می کند - طبیعی و قابل درک است.

کشف متناقض این است که بین نحوه تفکر ما ، ظاهر بدن ما از خارج و ظاهر واقعی آن تفاوت وجود دارد. تثبیت حرکات بدن و نگرانی در مورد ظاهر بدن از بیرون ، به جای اینکه آگاهانه در بدن شما باشد ، نتیجه معکوس دارد.

هر شخص به طور شهودی حضور یا تنگی بدن بدن طرف مقابل را "از بین می برد". بدنهای حاضر ، یعنی آنهایی که در جریان هستند ، توسط ما به عنوان نور ، طبیعی و دعوت کننده تلقی می شوند. بدنهای فشرده ، آموزش دیده و با دقت کنترل شده را ما جامد ، سنگی و غیر روان می پنداریم. فضایی از تظاهر در اطراف چنین افرادی حاکم است.

من چندین رفتار را پیدا کرده ام که در لذت بردن از بدن من در فضا اختلال ایجاد می کند:

1. تلاشی برای مبارزه با گرانش. تمایل به اوج گرفتن و درک بدن به عنوان بالاست ، جلوگیری از پرواز.

2. تمرکز بدن. عدم تعادل.

3. بازتاب مداوم در مورد ظاهر بدن در فضا: از بیرون ، از دیدگاه طرف مقابل ، به جای اینکه بدن خود را با خود "پر" کنید و یکپارچگی آن را احساس کنید.

هر حرکتی که بدن انجام دهد ، ما از فیلتر ادراک عبور می کنیم. ما برخی از اقدامات را زیبا ، دیگری را مضحک ، ناخوشایند طبقه بندی می کنیم. تمایل به انجام کارهای زیبا و اجتناب از چیزهای ناشیانه بدن را در تنش دائمی فرو می برد. جریان انرژی که بدن را تغذیه می کند مسدود شده است و تمام فعالیتهای تولید شده از این حالت غیرطبیعی ، دافعه و منقبض به نظر می رسند.

4. بی میلی به احساس.

نواحی زیادی در بدن ما وجود دارد که ما به طور مکرر در آنها درد می کنیم. این می تواند درد جسمی باشد: به عنوان مثال ، درد در زانو پس از افتادن از سرسره ، یا درد روانی که در وسط قفسه سینه احساس می شود ، که یک بار در نتیجه خیانت ایجاد شد. هنگامی که ما آسیب های متعددی را تجربه می کنیم که در قسمت های مختلف بدن ما طنین انداز می شود ، شروع به درک این قسمت های بدن به عنوان آسیب پذیر ، آسیب دیده می کنیم. ما از بروز حساسیت در این مناطق اجتناب می کنیم ، زیرا هرگونه حساسیت می تواند به معنی تکرار ضربه باشد.

اکثر مردم نمی توانند بدن خود را همانطور که هستند بپذیرند. ما تصور می کنیم که اگر بدن خود را به گونه ای دیگر درک کنیم ، و از منفی گرایی سیل آسا صرفاً در تصور آن صرف نظر کنیم ، بدن ما خود را اصلاح کرده و احساس متفاوتی را شروع می کند. بخشی از این طرز تفکر منطقی است: نحوه تجربه بدن ما تا حد زیادی توسط درک تعیین می شود. جنبه خطرناک این عمل ، اگر آن را جدا از کار با واقعیت نادیده گرفته شده اما واقعی انجام دهیم ، این است که به این ترتیب سرکوب احساسات منفی را تشدید می کنیم و در نتیجه مانع رهایی خودمان می شویم. سرکوب انباشته در هیچ کجا ناپدید نمی شود: آنها فقط در سیاه چال وجود ما در حال رکود هستند و گاهی اوقات ما را به عنوان یک شخصیت ناخوشایند تصاحب می کنند.

هر جسمی ، در هر حالتی که در حال حاضر است ، می تواند متعادل باشد ، در نتیجه اقامت شما را در آن شاد و خوشحال می کند.بدن ، به شکلی که در اینجا و اکنون وجود دارد ، همیشه باید نقطه شروع باشد.

برای ارتباط با بدن خود ، یک تمرین ساده را امتحان کنید:

صاف بایستید. تمام بدن خود را احساس کنید. احساس کنید که نیروی گرانش چگونه بر بدن تأثیر می گذارد.

مرکز ثقل خود را پیدا کنید. برای اکثر مردم ، کمی زیر ناف قرار دارد. حرکتی انجام دهید: برای مثال ، پای خود را بلند کنید و در صورت امکان ، با ایستادن روی یک پا تعادل را پیدا کنید. هنگام انجام یک عمل ، به انگیزه ای که قبل از عمل رخ می دهد توجه کنید و این عمل را فعال کنید. این انگیزه را از مرکز ثقل خود بیرون بیاورید. اندام ها و تنه باید شل شوند ، از جمله در حین انجام عمل.

کارآیی ترافیک توسط سه چیز تعیین می شود:

الف) حضور ما در بدن ، احساس بدن ما به طور کامل در لحظه عمل ؛

ب) احساس فضای اطراف بدن ؛

ج) تمایل به پیش بینی نتیجه قبل از اقدام.

آگاهی از بدن خود شروع خوبی در مسیر آرامش است. احساس آگاهانه از طریق تمرینات بدنی ، هیپنوتیزم واپس گرای بدن محور ، شناسایی آگاهانه نواحی متشنج و آرامش بعدی آنها ، تای چی و هنرهای رزمی ، مدیتیشن پویا به دست می آید.

خبر خوب این است که بدن ما از ابتدا طوری طراحی شده است که حرکت ساده و آسان است و استفاده از بدن بدون درد و بدون مشکل است. در عمل ، من متوجه می شوم که هرکسی ، هر رابطه ای با بدن خود داشته باشد ، می تواند شیوه ای آگاهانه و لذت بخش تر از بودن در بدن ، موقعیت بدن خود در فضا و انجام اقدامات م ،ثر و برازنده را ایجاد کند.

لیلیا کاردناس ، روانشناس یکپارچه ، هیپنولوژیست ، درمانگر سوماتیک