چرا زنان در روابط ناراضی هستند؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

شایع ترین مشکل زنان مشکل روابط با مردان است. اغلب زنان از مردان "مشکل" خود شکایت می کنند که به آنها اهمیت نمی دهند ، توجه کافی ندارند ، روی گردن خود می نشینند ، می توانند پرخاشگر و بی احترام باشند …

در عین حال ، بسیاری از زنان آماده هستند که خود و زندگی خود را به طور کامل به یک مرد (گاهی اوقات نه شایسته ترین). آنها احساسات خود را زیر پا می گذارند ، به خود خیانت می کنند و کاری را انجام می دهند که واقعاً نمی خواهند. آنها در رابطه احساس خوشبختی نمی کنند. چرا زنان احساس می کنند که همیشه "اشتباه" را انتخاب می کنند؟ این به دور از یک تصادف است ، نه "سرنوشت شرورانه" ، این آگاهانه آنها ، یا بهتر بگویم یک انتخاب ناخودآگاه است!

یکی از معیارهای داخلی که انتخاب شریک را تعیین می کند سناریو والدین است - مورد انتخاب شده یا شبیه والدین است ، یا تصویری است که از والدین به عنوان همسر ایده آل الهام گرفته شده است ، یا برعکس ، در صورت منفی روابط در خانواده ، تصور خاصی از والدین عمداً اجتناب می شود. اغلب ، این رفتار سناریویی است که باعث می شود شریک خود را انتخاب کنید. سناریوها معیارهای انتخاب ، انگیزه ازدواج ، انگیزه های ازدواج ، رفتار در دوران قبل از ازدواج و در ازدواج ، نگرش به همسر ، مدت ازدواج ، تعداد ازدواج و غیره را تعیین می کنند. - به طور کلی ، کل زندگی شخصی یک فرد.

اولین روابطی که در خانواده ایجاد می شود تعیین کننده است. انتخاب های ما در زندگی - عزیزان ، دوستان ، کارفرمایان و حتی دشمنان - مشتقات ارتباطات دوران کودکی ما هستند. و در بزرگسالی ، صحنه های دوران کودکی ما پخش می شود ، اگرچه این همیشه درک نمی شود. زندگی یک نوجوان ، پسر یا دختر ، بزرگسال ، دوستی و ازدواج ، بازتولید توطئه های ناتمام چیزی است که در دوران کودکی آغاز شد.

شیوه ارتباطی با افراد اطراف ، از جمله با جنس مخالف ، نیز در دوران کودکی شکل می گیرد. در منشور نگرش والدین و دیگر بزرگسالان مهم نسبت به ما در دوران کودکی ، تصویر ما از "من" ، نگرش نسبت به خود و عزت نفس شکل می گیرد که با آن به زندگی مستقل می رویم و نوع رابطه بستگی دارد

متأسفانه ، تعداد نسبتاً زیادی از زنان روسی (و نه تنها) ذخایر داخلی نگرش خوبی نسبت به خود ایجاد نکرده اند. عزت نفس ، عشق به خود از طریق تجمع حقایق تشخیص شایستگی ها ، نتایج ، شایستگی های آنها شکل می گیرد.

چرا زنان در روابط ناراضی هستند

و کسانی که خود را دوست ندارند بعید است بتوانند دیگران را دوست داشته باشند: چنین زنانی (و مردان نیز!) اغلب روابط عمدی ناامیدانه ایجاد می کنند و شرکای "مشکل ساز" را بر افراد معمولی ترجیح می دهند: این احساس مطلوب خود را ایجاد می کند: "من وجود دارم و خودم را فقط از طریق دیگران ببینم "… شخصی با احساس نامطلوب از خود تلاش می کند تا "تصویر خود" خود را تکمیل کند: "من خوب هستم" ، "من یک معشوق هستم" ، از طریق نگرش و ارزیابی دیگران توسط خود ، که اکنون باید آنچه را "به پایان" برسانند والدین آنها در زمان خود چنین نکردند. اما این ارزیابی ، این نگرش خوب نسبت به خود ، به نظر این افراد ، نمی تواند به همین ترتیب به دست آید ، آنها باید مانند یک بار در دوران کودکی ، زمانی که لازم بود به والدین ثابت شود ، شایسته باشند: "من خوب هستم ، شما می توانید من را دوست داشته باش". بنابراین ، یک شریک "مشکل" در فضای زندگی ما ظاهر می شود. "مشکل" را می توان "نجات" داد ، پشیمان شد ، "بهبود یافت" ، تغییر کرد ، در نتیجه اهمیت ، نیاز ، ضرورت شما را کاملاً احساس کرد - چنین احساسات مطلوبی از یک کودک مورد علاقه و ناشناخته. در اینجا ما به ریشه های مفاهیم عشق "مشروط" و "بی قید و شرط" می پردازیم که توسط روانشناس معروف اریش فروم مطرح شده است: عشق بی قید و شرط کاملاً پذیرفته شده ، درگیر ، بی ارزش است. معمولاً این نوع عشق ، عشق مادر است. عشق مشروط به ارزیابی بستگی دارد ، باید به دست آورد ، شبیه احترام به عنوان تشخیص شایستگی است. اغلب این عشق پدری است.

والدین مطمئناً فرزندان خود را دوست دارند (ما موارد شدید و آسیب شناسی را در نظر نمی گیریم) ، اما آنها عشق خود را به روش های مختلف ، دقیقاً به همان شیوه و دقیقاً به همان اندازه ای که در دوران کودکی دریافت کرده اند نشان می دهند. همه کارهایی که آنها انجام می دهند همیشه با بهترین نیت است ، اما همیشه روشهای فرزندپروری و مثالها ، متعاقباً به نتایج خوبی منجر می شود.

اگر در دوران کودکی به اندازه کافی عشق "بی قید و شرط" دریافت کردیم - در درون ما "مخزن" عشق ، احترام و پذیرش کامل است ، ما کمبود عشق را تجربه نمی کنیم ، ما خود را کاملاً و کاملاً با همه مزایا و معایب می پذیریم. ، ما مرزهای شخصی را شکل داده ایم ، خودمان را دوست داریم و به آن احترام می گذاریم … بر این اساس ، ما با شریک خود نیز رفتار می کنیم - به او احترام می گذاریم ، آماده ایم که او را همانطور که هست بپذیریم ، در حالی که آزادی و فردیت خود را حفظ می کنیم ، بی علاقگی از او مراقبت کنیم.

اگر در دوران کودکی ، عشق کم بود ، اغلب قوانین و شرایطی وضع می شد که تحت آنها (یا فقط تحت آن شرایط) می توان ستایش ، محبت ، توجه و محبت والدین را به دست آورد (به قافیه بگویید ، نمرات خوب بیاورید ، یا فقط "یک دختر مطیع باشید") - ما این الگوهای رفتاری عادی را در روابط با یک شریک بازتولید می کنیم ، همچنین سعی می کنیم ستایش ، محبت ، توجه را جلب کنیم ، اغلب خواسته های خود را رها می کنیم ، از خودمان ، با شریک خود ادغام می شویم ، خود را کاملاً نمی پذیریم - ما نمی توانیم شریکی را بپذیریم و اکنون ما او را نجات می دهیم ، پشیمان می شویم ، خود را ادامه می دهیم - ما بی خیال ، منتظر قدردانی ، تشخیص وقف و شایستگی های خود هستیم و … منتظر نمی مانیم! چرا؟ چون هیچ کس از ما در مورد آن س asksال نمی کند! این نیاز ماست! انتخاب ما!

و هیچ کس دوست ندارد احساس "نقص" کند ، بنابراین شریک "مشکل ساز" شروع به جبران درماندگی خود با رفتار منفی می کند. و اکنون ، در حال حاضر برای "عشق" ، "فداکاری" و "مراقبت" ما - ما سرزنش ها ، رسوایی ها ، ادعاها و حتی در چهره را دریافت می کنیم … در سرگردانی صادقانه "برای چه" ؟؟؟

روابط گذشته و حال خود را تجزیه و تحلیل کنید و به سوالات (صادقانه) پاسخ دهید:

آیا تا به حال از کمبود توجه ، مراقبت ، عشق شکایت کرده اید؟

آیا تا به حال احساس کرده اید که بیش از شریک زندگی خود پول می دهید؟

آیا به شما خیانت شده است؟

آیا مجبور شده اید از خواسته خود برای جلب رضایت مرد خود دست بکشید؟

آیا تا به حال در رابطه ای بوده اید که:

• ماه به ماه خود را متقاعد کنید که مرد شما به زمان کمی برای بهبود زندگی خود و ایستادن نیاز دارد.
• به خود بگویید که هیچ کس واقعاً مرد شما را دوست نداشت و شما تنها فردی خواهید بود که با دوست داشتن او ، او را تغییر خواهید داد.
• احساس می کنید هیچ کس مرد شما را درک نمی کند و فقط شما می دانید که او چیست - "شما او را مانند من نمی شناسید" ؛
• از دوستان و خانواده خود عذرخواهی کنید زیرا مرد شما به اندازه کافی به شما توجه نمی کند یا به خاطر رفتار ناشایست خود.
• شما احساس می کنید که نمی توانید این مرد را ترک کنید ، زیرا این می تواند او را در حس بی فایده بودن او تقویت کند ، و سپس هرگز تغییر نخواهد کرد.
• شما خود را متقاعد می کنید که حتی اگر مرد شما برای مراقبت شما با گرمی و صمیمیت به شما پرداخت نمی کند ، باز هم باید به حفظ رابطه با او ادامه دهید و روزی او از تلاش ها و عشق شما به او قدردانی می کند و همه چیز خوب خواهد بود.
• اغلب از شریک زندگی خود دفاع می کنید یا از رفتار او از دیگران عذرخواهی می کنید و برای او بهانه می آورید.

اگر حداقل به سه س "ال "بله" پاسخ داده اید - یک احساس ناخودآگاه در وجود شما وجود دارد که شایستگی عشق را ندارید ، به این معنی که شما مردانی را وارد زندگی خود می کنید که نگرش شما را نسبت به خود تأیید می کنند. بنابراین ، مهم است که نگرش های داخلی و "نفرین" سناریوهای خانوادگی خود را آشکار کرده و مجدداً تنظیم کنید که از ایجاد روابط هماهنگ و سالم با مردان جلوگیری می کند ، روابطی که شادی و رضایت را به ارمغان می آورد ، که فقط بر اساس احترام متقابل واقعی ایجاد می شود..

اگر احساس می کنید چیزی در زندگی شما اشتباه پیش می رود ، نه آنطور که شما می خواهید ، نه آنطور که باید پیش برود ، اگر تمایل و نیاز به تغییر در زندگی شما وجود داشته باشد ، کیفیت زندگی شخصی شما را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد ، شما به برای انجام جنبه های زیر زندگی خود ، مسائل زیر را حل کنید:

اعتماد به نفس.

مشاغل ناتمام دوران کودکی ، یا کار با خانواده والدین.

کار با احساسات.

مرزهای شخصیتی

مقابله با آسیب های گذشته

حلقه های صمیمیت

رشد شخصی.

وابستگی متقابل سالم به جای وابستگی به هم.

آنها در روابط "مشکل ساز" قرار نمی گیرند ، پا نمی گذارند و گیر نمی کنند - آنها در مشارکت با شخص دیگری ایجاد می شوند. این یک فرایند است ، به این معنی که یک انتخاب وجود دارد: شرکت در آن یا عدم شرکت در آن. برای اینکه بتوانید یک انتخاب آگاهانه انجام دهید ، باید یاد بگیرید که روابط این "مشکل" را تشخیص دهید ، و برای این کار باید یک تصویر کامل در مورد خود داشته باشید ، در مورد آن انگیزه های ناخودآگاه که ممکن است توسط ما حرکت کند.