چگونه می توان بهتر شد یا چرا آویز جادویی کار نمی کند

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

خوب ، همه چیز دوشنبه است

تناسب اندام سلام ورزش

و ذن بودیسم و کمال

دویست و سی و سه را امتحان کنید

(از اشعار و پرها)

در شبکه های اجتماعی به یک فیلم ترسناک برخورد کردم: یک سگ روتویلر به پسری در حدود پنج سال حمله کرد. این پرونده در جایی در جمهوری آذربایجان در حال وقوع بود و با توجه به فریادهای موجود در قاب قضاوت می شد. یعنی چند مرد فریاد کشیدند و کودک را از دهان حیوان بیرون کشیدند و کودک به سادگی از درد و وحشت فریاد زد. سگ با عصبانیت غرید. همه چیز خوب (نسبتاً) به پایان رسید: پسر ، عملاً بدون صدمه ، از سگ گرفته شد و کشیده شد ، اگرچه بلافاصله نتیجه ای نداشت. صاحب سگ خود را به جایی کشاند. مردم آشفته در میدان محل وقوع آن نیز متفرق شدند

اما نکته قابل توجه برای من ، البته ، نظرات تماشاگران در مورد ویدئو بود. آنها بسیار آشنا و از یک نوع بودند: جدا از وحشت ("چه کابوسی!"

من عمداً این کامنتها را به صورت کلمه نوشتم: "به چنین افرادی شلیک کنید!" ، "صاحب باید این را بکشد و سپس سگ و حرومزاده صاحب را بکشد!" ، "من با هر دو دست مجازات شدیدتری دارم! چنین گاوهایی باید مجازات شوند ، باید با مبالغ زیادی جریمه شوند "،" تصویب قانون علیه چنین هیولاها و سگهای آنها "،" ضربه به بینی سگ باعث شکستگی پل بینی می شود "،" صاحبان سگ باید منزوی شود. " به طور کلی - مجازات ، ضرب و شتم ، ممنوعیت ، شلیک و جریمه. نگه دارید و رها نکنید. سبک دردناک حل مسئله: ما همه چیز بد را ممنوع می کنیم ، و سپس در زندگی ما بد نخواهد بود ، به این معنی که فقط خوب در آن ظاهر می شود. خوب ، چگونه ممکن است غیر از این باشد؟ چیزهای بد قبلاً ممنوع شده اند! بنابراین ما همه چیز بد را شکست می دهیم - ما فقط آن را تحقیر و ممنوع می کنیم و همه چیز برای ما خوب خواهد بود. مات ، ایمان کمی.

و پس از هرگونه داستان آشکار ، که رسانه ها دوست دارند آن را با دردسر گزارش کنند ، هر بار موجی از خشم عمومی برانگیخته می شود: چگونه در یتیم خانه منطقه ای در مناطق دور افتاده ، با کودکان بدرفتاری می شود! چطور ممکنه! بازرسی دادستانی از آنها! ایستگاه بهداشتی و اپیدمیولوژیک! تنبیه کردن! خوب! برای اخراج معلمان و پرستارها (جریمه و نفرین قبلی) ، آنها را ببندید و مهر بزنید. کارکنان به کجا خواهند رفت ، آنها هیچ کاری در خارج از منزل ندارند و 5000 روبل حقوق به نظر می رسد پول مناسبی باشد؟ خوب … ما نمی دانیم ، اما مهمترین چیز این است که جلوی ننگ را بگیریم. کودکان (کم شنوایی ، بینایی ، اوتیسم خانواده های ناکارآمد) کجا خواهند رفت؟ خوب … ما نمی دانیم! بگذارید دولت تصمیم بگیرد! و باشد که همه چیز را به خوبی انجام دهد و جلوی همه بدی ها را بگیرد. بلافاصله. مستقیما!!!

اما شخصاً ، به این فکر کردم که چگونه اغلب در تمرینات روانی خود این شیوه از افرادی را می بینم که خودشان را درمان می کنند. به طور جدی ، این فقط شگفت انگیز است که چقدر این ایده رایج است که "شما باید خودتان را از انجام کارهای بد منع کنید ، و همه چیز خوب خواهد بود". زندگی جدیدی را آغاز کنید - در آن همه چیز خوب و درست خواهد بود ، جایی که همه چیز بد ممنوع است ، و بر این اساس ، فقط خوب باقی می ماند. نگه دارید و رها نکنید ، همه چیز بد را ممنوع کنید ، به خاطر همه زیاده خواهی ها به شدت مجازات کنید. فقط یک شیوه زندگی سالم ، فقط جوانه گندم با آب تازه فشرده ، فقط باله و سرامیک. و بدون سیب زمینی سرخ کرده برای آبجو! تا ساعت 2 بامداد برنامه تلویزیونی پخش نمی شود !!!

فرض می کنم شما قبلاً خطا را مشاهده کرده اید؟ "همه خوبی" به خودی خود از کجا می آید ، نه از رطوبت؟ بیشتر "خوبی" های زندگی انسان را باید با کار و تلاش به دست آورد ، تا به این مهم برسید و به تدریج خود را عادت دهید. البته همه چیز فقط می تواند خراب شود.

ما در مبارزه "برای همه خوبیها در مقابل همه بدیها" چند اشتباه بزرگ داریم. اگرچه ، به طور کلی ، همه افراط و تفریط ها اشتباه هستند (فقط صحیح ترین رفتار ، بدون هیچ گونه ناهنجاری ، سرزنش شدید و مجازات بی رحمانه برای اغماض و خرابی) و تلاش بدون سازش برای ایده آل.

اولین اشتباه: فقط انکار کنید. یکی از رایج ترین دلایل شکست تلاش های خوب در زندگی بشر این است که خود را از هر چیزی که اشتباه و بد است منع کند. یا فقط تصمیم بگیرید که اکنون من فقط کار خوبی خواهم کرد. از فردا شروع کنید - ورزش کنید ، فقط غذاهای سالم سالم ، ساعت 10 شب بخوابید و یک زبان خارجی یاد بگیرید. و نه حتی یک. و سیگار نکشید! از امروز - حتی یک نخ سیگار. معمولاً ، با چنین نیت خیری ، فرد تا پایان هفته عمر نمی کند ، چه برسد به مهلت های طولانی. صرفاً به این دلیل که هرگونه فعالیت عادی در زندگی ما ساخته شده است ، وظیفه خاصی را برای ما انجام می دهد (به عنوان مثال ، سیگار کشیدن می تواند آرام شود و فرصتی برای استراحت قانونی ایجاد کند ، و غذای مضر اما خوشمزه می تواند در لحظه ای ناخوشایند خوشایند ، لذت بخش یا دلداری دهد). و اگر شما به سادگی خود را از "بدکردن" بدون ارائه جایگزینی که برآورده می کند منع می کنید (این مهم است!) نیازی که قبلاً توسط "مضر" برآورده شده بود ، پس … بله ، هیچ چیزی از آن بر نمی آید. و زیباترین ایده بعد از بقیه نیت های خوب انجام می شود. مجدداً توجه شما را جلب می کنم: شما نه تنها باید یک عادت جدید عالی برای جایگزینی عادت های قدیمی (بد ، بد) ایجاد کنید ، بلکه آن را در زندگی خود ایجاد کنید. از آنجا که بدن ما به هیچ وجه برای تحقق تمام هوس های مغز ما عضویت نداشت ، که با خواندن توصیه های روانشناسان و حامیان سبک زندگی سالم (شیوه زندگی سالم) در مجلات براق ، شروع به فرماندهی قاطع بدن می کند. ممکن است به نظر شما ، به عنوان صاحب بدن شما ، جایگزینی شکلات روزانه با نیم لیتر کفیر ایده خوبی باشد! و یک میان وعده ، سالم و کم کالری. از طرف دیگر ، بدن ممکن است ملاحظات خاص خود را داشته باشد: شیرین نیست ، ترش است ، در دهان سرد است و غیر معمول است. کفیرت را بردار ، شکلات من را به من بده. من گفتم شکلات بده !!!! و شما تسلیم خواهید شد. انگیزه اراده ضعیف می شود ، و این درست در نزدیکی غرفه با بستنی و شکلات اتفاق می افتد. چه می گویم ، این داستان تحقیرآمیز برای بسیاری آشنا است.

در مورد "من فقط از فردا صبح شروع به دویدن می کنم" همینطور است. من قبلاً هرگز دویده ام - اما اکنون دویده ام! تصمیم گرفتم! من در گروه تناسب اندام در VKontakte مشترک شدم! و صبح روز بعد فرا می رسد ، وقتی می خواهید یک دقیقه دیگر چرت بزنید … پتو روی هم انباشته شده است ، مانند یک تخته ده تنی ، گرم و نرم است و در خیابان سردی و گل و لای وجود دارد. … و تنها تصمیم درست می آید: فردا! من سالهاست که دویده ام ، یک روز هیچ چیزی را حل نمی کند. خوب ، می توان تا فردا صبر کرد. یا تا دوشنبه ، تا دوشنبه آینده. اما بعد - مطمئناً!

منطقی نیست هر چیزی را بدون ارائه جایگزین منع کنید. هم بدن انسان و هم جامعه بشری سیستم های بسیار پیچیده ای هستند که همه چیز در آن به هم پیوسته است به طوری که یک عنصر از سیستم (که ما آن را بد تشخیص می دادیم) بدون عواقب حذف می شود و عنصر دیگری (که به نظر ما خوب و صحیح است) باید وارد شود آنجا. بسیار محتمل است که ما تیر حمایتی را که کل طبقات بر روی آن نگه داشته شده ، پاره می کنیم ، و حتی اگر سرمایه گذاری ما ناگهان با موفقیت روبرو شود ، کل ساختمان با یک تکان خوردن فرو می ریزد. اما بیشتر اوقات ، البته ، این موفقیت به دنبال ندارد ، و شخص (یا سیستم) شروع به تمرین در تقلب می کند. به عنوان مثال ، یکی از دوستان من ، که شروع به سبک زندگی سالم کرد ، صادقانه به من توصیه کرد که چگونه بدون شیرینی انجام دهم: ماست شیرین ، کشک و کشک بخورید! پس از همه ، آنها مفید هستند! بنابراین هرچه بیشتر غذا بخورید ، بهتر است. در این مورد ، شخصی خود را فریب می دهد - تولید کنندگان قند سخاوتمندانه در ماست های توت می ریزند. این بدان معناست که او تقریباً مانند قبل شیرینی می خورد ، اما برای او "غذای سالم سالم" نامیده می شود.

نتیجه گیری: نمی توان به سادگی اقدام نامطلوب را بدون ارائه جایگزینی که عملکردهای مشابه را انجام دهد ، ممنوع کرد - مقاومت سیستم بسیار قوی خواهد بود. این ممنوعیت بی معنی خواهد بود و به سادگی اجرا نخواهد شد.

اشتباه دوم: مجازات شدید برای سوء رفتار. مجازات ، علاوه بر عیوب آشکار (ظلم و درد) ، جنبه های دیگری نیز دارد که معمولاً به آنها توجه نمی شود.یک ضرب المثل در مورد آنها وجود دارد: "اگر کودکی هر بار که دروغ می گوید مجازات می شود ، او یاد نمی گیرد همیشه حقیقت را بگوید - او یاد می گیرد که گرفتار نشود."

برای مثال ، جامعه ای را تصور کنید که در آن به دلیل ندانستن نحوه استفاده از کارد و چنگال ، مجازات های سختی در نظر گرفته شده است. با چاقوی رومیزی در دست چپش گرفتار شد - اعدام شد. نمی توان انبر خرچنگ را نگه داشت - شلاق عمومی. در عین حال ، هیچ مدرسه یا دوره ای وجود ندارد که در آن آموزش داده شود. به نظر شما این امر به کجا می انجامد؟ من فکر می کنم می توان اخلاق چنین جامعه ای را تصور کرد:

• مردم ترجیح می دهند مخفیانه ، در محفل خویشاوندان و محرمانه غذا بخورند. همه به خوردن ادامه می دهند ، اما مخفیانه ، بدون شاهدان غیر ضروری.

• ساکنان سعی می کنند "جایگزین" نکنند ، و ناتوانی خود را در رفتار با میز نپذیرند - از این گذشته ، هیچ کس به شما یاد نمی دهد چگونه درست غذا بخورید ، در دراز مدت فقط کتک زدن یا اعدام کردن. بنابراین ، تا آنجا که می توانیم ، غذا می خوریم و در ملاء عام تمام تلاش خود را می کنیم تا وانمود کنیم که همه چیز خوب است.

• وضعیت اخلاقی در کشور دشوار و ناخوشایند خواهد بود ، دروغ ها و مذاهب شکوفا خواهند شد. دروغ می گوید - زیرا هیچ کس به وضعیت واقعی امور اعتراف نمی کند (به بالا مراجعه کنید - این خطرناک است!) ، و تقبیحات - زیرا برخورد با مخالفان آسان خواهد بود ، زیرا به هرکسی که نیاز دارد شیرینی را با نان از بشقاب جمع آوری کرده است ، او را دستگیر کنید

البته این کمی اغراق آمیز است ، اما اندکی. شگفت انگیز است که تعداد زیادی از افرادی که در دفتر کارشان با آنها ملاقات می کنم شرایط خود را به این شکل تنظیم می کنند: من باید با اراده قوی و مصمم باشم ، درآمد زیادی کسب کنم و با جنس مخالف موفق شوم. چگونه می توان با اراده قوی شد - من نمی توانم به آن فکر کنم ، هیچ ایده ای وجود ندارد. اما هر بار که ضعف و عدم اراده خود را نشان می دهم ، خودم را تنبیه و قلدری می کنم. تنها راه! به تغییر خود کمک نکنید! اما برای کوچکترین سستی - شما به طور کامل پاسخ خواهید داد ، شما بی اهمیت. چنین افرادی به روانشناسی می رسند که قبلاً عذاب کشیده بود ، بسیار شرمنده بود و در اعماق روح خود شگفت زده شده بود که چنین فراوانی "آویزهای جادویی" ، که آنها خود را با آن می دوزند ، هنوز به "بلند شدن" و تغییر بهتر برای همیشه کمک نمی کند.

نتیجه گیری: اگر نحوه تغییر را ندانید مجازات به تغییر کمک نمی کند. اگر راههای تغییر را به کسی نشان ندهید ، مجازات آن شکنجه بی معنی خواهد بود.

چه کاری می توانی انجام بدهی؟ خوب … بستگی دارد به چه چیزی می خواهید برسید. اگر می خواهید همه چیز "به طور رسمی" عالی به نظر برسد و می توانید به موفقیت ها و اخلاق بالای خود افتخار کنید ، پس منع و مجازات کنید. به سختی مجازات کنید. اعدام کنید و بزنید. و اگر چیزی متفاوت می خواهید - به عنوان مثال ، به طوری که مردم رفتار خود را تغییر دهند و بر این اساس ، زندگی خود را تغییر دهند ، حداکثر تلاش باید به پیشگیری ، آموزش شیوه های جدید رفتار و تمرین مهارت های جدید اختصاص یابد. البته ، داستانهای دراماتیک کمتری در مورد کودکانی که توسط سگ گاز گرفته می شوند وجود خواهد داشت (چه می توانم بگویم اگر کسی کسی را گاز نگرفته باشد) ، اما قدم زدن در شهر آرام و آرام خواهد بود.

همین قانون در مورد شخصیت شما نیز صدق می کند: اگر می خواهید تغییر کنید ، به دنبال راه هایی برای تغییر و حمایت از خود در این راه باشید. اگر به نظر شما می رسد تا زمانی که با ایده آل مطابقت نداشته باشید ، مستحق مجازات شدید هستید ، پس من خبر بدی دارم: شما هرگز نخواهید توانست به یک ایده آل تبدیل شوید. هیچ کس در جهان یکی نشده است و شما اولین نفر نخواهید بود. اما شما این خطر را دارید که زندگی خود را صرف خودآموزی بی معنی کنید.

شما واقعاً آنچه را که بیشتر دوست دارید انتخاب می کنید.