آدمهای خوب عصبانی نمی شوند

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

اخیراً شاهد صحنه ای غیرمعمول بودم که در آن سه نفر شرکت کردند: پدر ، دختر و یک دایناسور. در یک شهربازی کودکان ، یک دختر شش ساله در کنار یک دایناسور نشسته بود که غرش می کرد و دیوانه وار تکان می خورد. دختر بچه خندید و کنترل پنل را کاملاً نادیده گرفت - او از یک دایناسور وحشی خوشش می آمد.

با این حال ، جالب ترین چیز تماشای پاپ بود. او دور جاذبه دوید و فریاد زد:

- او را اهلی کنید! خوب ، کاری کن! او نباید غر بزند!

- بابا ، - دختر با تعجب پاسخ داد ، - این دایناسور یک شکارچی است و وحشی است ، آیا می فهمید؟ او باید غر بزند.

به نظر می رسید که خود پاپ رابطه بسیار سختی با عصبانیت خود دارد و بعید است که او عموماً حق عصبانی شدن را به رسمیت بشناسد ، به این معنی که هیچ کس در تصویر او از جهان حق چنین کاری را ندارد.

- بابا ، بیا باهاش غرش کنیم! اگر دوست داشته باشید چه؟ - دختر پیشنهاد داد و من فقط نفس نفس زدم. نوزاد مانند یک روانشناس مجرب رفتار می کرد.

- نه! و احمق نباش!

- چرا؟ سرفه شما از بین رفته است.

- او دیوانه است! نمی توانی ببینی؟ من نمی خواهم مثل او باشم. افراد خوب نباید عصبانی شوند! - پدر با تأیید حدس های من شروع به هیجان کرد.

بدون اینکه منتظر خاموش شدن دایناسور شود ، او دخترش را تکان داد و شروع به سرزنش او کرد زیرا کتش را در جایی کثیف کرده است.

متأسفانه ، بسیاری از آنها سالها با سرکوب یک احساس کاملاً طبیعی انسان - خشم زندگی می کنند. و اکنون آنقدر درون این عصبانیت فشرده ، خطاب به مجرمان واقعی گذشته وجود دارد که هیچ نیرویی برای نگه داشتن آن وجود ندارد ، و ظاهر می شود ، و فرد را مجبور می کند از طغیان ناگهانی عصبانیت بترسد و خود را به خاطر آنها مجازات کند - همانطور که والدین یک بار مجازات کردند … زیرا والدین داخلی ما - کپی والدین واقعی یا بزرگسالان مهم برای ما.

اما یک فرد به دلیل بد بودنش اصلا عصبانی نیست! عصبانیت یک واکنش عادی در برابر کینه ، تهاجم شدید به مرزها ، تجاوز دیگران است. سرکوب همیشگی خشم اغلب ناشی از این واقعیت است که شخصی دارای والدین سرکوبگر و قدرتمندی بوده است که به دنبال "شکستن" اراده کودک ، مطیع و راحت ساختن وی ، محدود کردن آزادی وی به طور قابل ملاحظه و تلاش برای ابراز وجود بوده اند.

بسیاری در دوران کودکی نه تنها به دلیل اعمال بد ، بلکه به دلیل احساسات "بد" ، اول از همه ، به دلیل بروز خشم مجازات شدند. در حالی که احساسات بد در طبیعت وجود ندارد ، اما همه آنها برای انسانها به یک اندازه مهم هستند.

برای جلوگیری از آزار و اذیت چیزهای کوچک ، یاد بگیرید که از مرزهای ما دفاع کنید ، بسیاری از مشکلات روانی را از بین ببرید ، شما باید حق تجربه تمام احساساتی را که طبیعت به ما داده است ، بازیابید.

بازگشت ، تغییر تصویر والدین داخلی ، به منظور جلوگیری از تنبیه خود و یادگیری بخشش ، حمایت و پذیرش بدون قید و شرط - تبدیل شدن به بهترین والدین در جهان و عدم وابستگی به نگرش ها و قوانین دیگران ، انتظار نداشتن مجازات هر کسی یا حتی ستایش هر کسی. منابع عظیمی در خود شخص پنهان است تا بتواند از هر آنچه لازم است تغذیه کند ، اما اغلب این منابع با محدود کردن نگرش ها و ممنوعیت ها از چشم ما پنهان می شوند.