گناه والدین

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

به طور کلی ، احساس گناه در رابطه با یک کودک (و نه تنها با یک کودک) یک شاخص خوب برای نشاط تماس است ، این واقعیت که شما به عنوان والدین از نقص خود آگاهی دارید ، به این معنی که فرصتی برای تصحیح آنچه از دست داده اید وجود دارد.

اما داستانهایی از احساس گناه ناسالم وجود دارد. در دنیای امروز ، جایی که تمایل زیادی به سمت مسئولیت والدین در مورد آینده کودک وجود دارد ، اطلاعات زیر ممکن است منطقی باشد.

احساس گناه در جایی وجود دارد که احساس مسئولیت می شود و در داستان فرزندپروری این مسئولیت زیاد برای زندگی ، سلامتی و رفاه کودک وجود دارد. درک این نکته مهم است که طرف مقابل ، به ویژه کودک ، یک سیستم نسبتاً پیچیده است و درک 100٪ نیازهای دیگری غیرممکن است.

شما قبل از هر چیز یک فرد زنده هستید و یک فرد زنده اشتباه می کند. و هنگامی که جذب ایده آل خود می شوید ، ارتباط خود را با طبیعت زنده خود از دست می دهید ؛ علاوه بر این ، همان انتظارات را از کمال دست نیافتنی به دیگران تحمیل می کنید. نتیجه تربیت یک مادر ایده آل ، فرزندی کمال گرا و روان رنجور است.

درک واقعی شراب یا عصبی بودن شراب بسیار مهم است.

وقتی واقعاً گناهکار هستم ، می توانم این گناه را اصلاح کنم:

️حداقل می توانم او را بپذیرم

️ می توانم برای او طلب بخشش کنم ،

️من می توانم به نحوی او را فدیه کنم ،

️ به عنوان آخرین راه حل ، تجربه را در نظر بگیرید. قبول کنید که "بله ، من اشتباه کردم ، من این اشتباه خود را می پذیرم و سعی می کنم دفعه بعد از این کار جلوگیری کنم - این تجربه من است"

احساس گناه عصبی دقیقاً در جایی اتفاق می افتد که والدین نمی دانستند چگونه در رابطه با احساس گناه زنده بمانند ، نمی دانستند چگونه این احساس را بپردازند یا بپذیرند. غالباً گناه عصبی در افرادی که در خانواده ای مستبد پرورش یافته اند ظاهر می شود ، جایی که به وضوح قاعده ای ثابت شده بود که والدین همیشه درست می گویند ، یا در مواردی که کودک مسئولیت بیش از حد روان خود را بر عهده گرفته است (یا کودک آن را بر عهده گرفته است ، به عنوان مثال ، والدین به خاطر من قسم می خورند).

درک حدود مسئولیت شما مهم است 👉 من نمی توانم مسئول همه چیز باشم و نمی توانم در همه چیز مقصر باشم.

یکی دیگر از دلایل گناه عصبی: من "باید (باید)" و وقتی ناگهان نمی توانم یا نمی خواهم ، پس guilty من مقصر هستم.

احساس گناه وجود دارد - عدم قطعیتی که شما می دانید چگونه آن را به درستی انجام دهید: چگونه به درستی بگویید ، توضیح دهید ، آموزش دهید و موارد دیگر. این نکته زمانی برای من اهمیت پیدا کرد که در شیوه های مختلف تربیت فرزند با تناقضاتی روبرو شدم ، به عنوان مثال ، والدینم در تربیت از قواعد اساساً متفاوتی نسبت به آنهایی که من الان انتخاب می کنم پیروی می کردند. مادران جوان به ویژه با احساس گناه عصبی مشابهی آشنا هستند و مشاوران "خوب" هر از گاهی به آنها می گویند که او چه اشتباهی می کند.

در این مرحله ، من می خواهم از مادران جوان حمایت کنم: شما بهترین مادر برای فرزند خود هستید و طبیعت مادری شما پاسخ های آنچه را که برای نوزاد شما مورد نیاز و مفید است بهتر از دیگران می داند.

احساس گناه وجود دارد که زودتر توسط نسل قدیمی والدین درک می شود. این تقصیر کسانی است که نمی توانستم باشم ، کسانی که نمی توانستم باشم. در داستانهای فرزندپروری ، این اغلب یک وقت تلف شده با کودک به نفع کار و پیشرفت است ، فقدان دانش و تجربه در زمانی که مهم بود.

این مهم است که در اینجا درک کنید که در آن لحظه شما تنها راه حل صحیح و ممکن را برای خود انتخاب کرده اید.

چرا موضوع گناه مهم است؟ چرا آگاهی از احساس گناه و رسیدگی به آن مهم است؟

زیرا وقتی گناه زیادی وجود دارد ، ما از آن سرریز می شویم و هنگامی که از چیزی سرریز می شویم ، شروع به ریختن این محتوا در اطراف می کنیم. هنگامی که احساس گناه والدین بیش از حد می شود ، میل به خلاص شدن از آن ایجاد می شود و سپس والدین شروع به سرزنش فرزندان یا دیگران می کنند ، شروع به محکومیت و انتقال مسئولیت بیش از حد خود به دیگران می کند.

خروج؟

درک کنید که شما یک فرد زنده هستید و اشتباهات اجتناب ناپذیر هستند! ️

مواردی وجود دارد که می توانید آنها را اصلاح کنید ، و مواردی وجود دارد که باید به عنوان یک تجربه در نظر گرفته شوند ، و همچنین مواردی وجود دارد که شما هیچ کنترلی بر آنها ندارید.

من برای شما عقل می خواهم تا بتوانید یکی را از دیگری متمایز کنید ، مطمئن هستم که موفق خواهید شد!