ضربه شوک. کار با حواس

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

عادی سازی احساسات مشتری - ترس ، وحشت ، خشم ، شرم ، گناه ، بی اهمیتی ، تحقیر ، انزجار ، پوچی ، سردرگمی - این نامگذاری و پذیرش آنها ، تأیید طبیعی بودن و مشروعیت همه تجربیات او در یک وضعیت تهدیدآمیز فاجعه بار است. دستمال کشیده تأیید حق اشک است.

رهایی از گناه و شرم سمی + ظاهر حداقل احساس رضایت + غم + عکس العمل سپاسگزارانه نسبت به حضور دیگران - شاخص های بهبودی از آسیب ، تشخیص از دست دادن ، احیای قربانی در حقوق ، احیای احساس حقانیت و خوبی.

ماتریوشک طبیعی احساسات: خشم - (احساس گناه) - خشم - ترس و شرم - ادغام درد - غم - مخلوط با یک ضربه قوی. سپس ممکن است: تظاهر به خود - مالیخولیا ، ناامیدی - افسردگی - شکایات و سرزنش ها - ترس - شرم کامل - خشم - وحشت - تقسیم ، تکه تکه شدن درد حاد. آنها را می توان بدون تمایز باستانی ، مانند مخلوط ، مخلوط ، یک توده غیرمنطقی از رنج های غیرقابل تحمل غیرقابل تحمل احساس کرد.

مشارکت درمانگر در شخصی سازی یک شخص "چگونه می تواند؟!" ، "او چه حقی داشت؟!" ، "چگونه جرات می کرد؟!" احساس طبیعی واکنش قربانی را در برابر محدودیت یا محرومیت از حقوق مهم نشان می دهد. خشم ، نارضایتی ، اختلاف نظر - این نشانه این است که وضعیت خوشحال نیست ، بی انصافی است. دقیقاً مشخص است که باید چگونه باشد ، اما اینطور نیست. این ایده وجود دارد که اکنون باید به جای آنچه هست ، باشد.

"جسارت" در این زمینه ظاهراً "داشتن حق" یا بهتر بگوییم گستاخی ، این است که به خود اجازه دهید در رابطه ای با دیگری باشید که به شما اجازه نداده است. این مهم است که تأیید شود که فرد متجاوز حق نداشت ، خشونت غیرقانونی است ، بنابراین خشم موجه است.

عصبانیت علیه متجاوز ، پادزهر گناه است. احساس گناه جایی است که سوالات "چرا این اتفاق برای من افتاده است؟!" ، "من چه می خواهم؟" پاسخ: مطلقا هیچ چیز ، بستگی به شما ندارد و غیره

یک ایده مغرضانه از متجاوز وجود دارد ، به عنوان مثال ، از یک سوء استفاده کننده به یک ناظر. این در ابتدا مهم نیست: مهم این است که دیگری اشتباه می کند ، نه من.

فراخوان به فروتنی یک راه حل برای مشتری است: قبل از ادغام غیرممکن است.

اگر قربانی تحت تأثیر عقاید خودزنی ، بدی ، بی ارزشی ، فساد خود سیل و له شود ، آمبولانس در "توزیع گناه" ، یعنی در لیست همه شرکت کنندگان و شرایط موقعیت آسیب زا قرار دارد. " مسئول آنچه اتفاق افتاده و تعیین سهم مشارکت آنها حتی در ٪٪. به عنوان مثال ، در شرایط تصادف رانندگی ، این وضعیت آب و هوا ، جاده ها ، محدوده ها ، وجود / عدم وجود علائم ، ترافیک رو به جلو ، عابران پیاده ، موارد دیگر است. وضعیت خودرو ، ویژگی های روانی رانندگان و سرنشینان و غیره.

تجزیه و تحلیل و بحث در مورد ویژگیها و الگوهای رفتاری قربانی اغلب احساس گناه را تقویت می کند و احساس الگوی ضربه را به عنوان یک نتیجه اجتناب ناپذیر از تجربه قبلی ایجاد می کند. منظم بودن را می توان یک مجازات معقول ، اجتناب ناپذیر ، "مستحق" برای نقص ، بدی یا بد اخلاقی دانست. در همین حال ، یک رویداد آسیب زا چند عاملی است و به دلیل ترکیب ، همگرایی در یک مکان و زمان چندین شرایط-شرایط ، از جمله شانس و تأثیر عوامل تعیین کننده کهن الگویی است.

مهمترین حقوق بشر حق خشم ، عصبانیت ، نفرت است. این احساسات از هویت محافظت می کند. از آنجا که در فرهنگ سنتی این حق از دوران کودکی سرکوب می شود ، تحقق آن در پس از سانحه نیز دشوار است. خشم ، عصبانیت درمانگر ، اما به هیچ وجه در مراجع نمی تواند خشم خود را کاهش دهد ، خشم خود را قانونی کند. ارسطو گفت: "ما به شخصی که خشم عادلانه را علیه شخص مناسب ابراز می کند و این کار را به روش مناسب ، در زمان مناسب و در زمان مناسب انجام می دهد ، اعتبار می دهیم."در تفسیر دینی ، "اگر عصبانیت با احساس عدالت در برابر ارتكاب جنایت جنبش كند ، پس قابل ستایش است و این عمل صالحان است."

خوش آمدید به واژگان کهن الگویی که متجاوز را به عنوان یک راه مناسب و گاهی اوقات تنها راه ، به غیر از بالش ، برای عصبانیت در اتاق درمان توصیف می کند.

خشم سرکوب می کند و حاوی ترس است. دوختن آنها در درمان باعث تسکین می شود.

خشم سرکوب نشده و ناشناخته ، تمایز متجاوزان و ادغام داخلی قربانی را مهار می کند.

ایده های "فقط متجاوز را ببخش" برای کنار آمدن با عصبانیت به من نزدیک نیست. علاوه بر این ، من آنها را جعلی می دانم ، مملو از تجزیه و ادغام با متجاوز ، که می تواند منجر به ضرر جدیدی شود - خیانت به خود.

گاهی اوقات ، برعکس ، قربانی با عصبانیت ، نفرت ، تمایل به انتقام گرفتن از مجرم ، به هر قیمتی برای از بین بردن او یا چیزی مهم و عزیز برای او - به عنوان نماد بسیج و تمرکز ، حداقل پس از حقیقت. تأیید ، به رسمیت شناختن و نامگذاری این واکنش ها به عنوان تأیید مشروعیت و مناسب بودن آنها در موقعیت خشونت آمیز به شدت از شدت تظاهرات می کاهد.

نفرت و اضطراب علیه مهاجم بر اساس مهمترین و اساسی ترین نیازهای یک فرد انجام می شود. منعکس شده در ماکت های "من می کشم" ، "من سنگی بر روی سنگ نمی گذارم" ، "من سرم را خرد خواهم کرد" ، "من آن را نابود می کنم" ، "من آن را پاره خواهم کرد …" ، "من سطح می کنم آن را به زمین " نفرت شدید و سوزاننده ، که از ترس قدرت تجاوزگر برانگیخته شده ، میل به تسخیر ناپذیری برای انتقام ایجاد می کند. ایده های انتقام باید به عنوان یک خواسته مستدل برای جبران تلخی فقدان جبران ناپذیر شنیده و شناخته شود. این کمک می کند تا مقیاس و ارزش عظیم ضایعه ، توانایی نفوذ به کانال عصبانیت و گذار به غم و اندوه را تشخیص دهید.

سرکوب ، به هر طریقی نفرت غیرقابل بیان ، قربانی را بی رحمانه با متجاوز پیوند می دهد ، به ویژه اگر دلبستگی قبلی به او باقی بماند.

خشم ، خشم - نتیجه طبیعی احساس از دست دادن همه جانبه خود و عدم امکان مقاومت در برابر آن ، ناتوانی ، نابودی داخلی. این انرژی قدرتمند و غیر متمرکز ، که برای نابودی و تخریب همه چیز و هرکس در مسیر خود طراحی شده است ، واکنشی به هرج و مرج داخلی ، تجزیه ، وحشت حیوانات از پوسیدگی تهدید کننده شخصیت است.

برخلاف عصبانیت ، که با هم ادغام می شوند ، خشم به دلیل ماهیت خود تکه هایی را از بین می برد. خشم کور خفه می شود و نابود می کند. و خود مراجعه کننده و درمانگر و رابطه. حتی خشم سرکوب شده ، یا بهتر بگویم ، به ویژه خشم سرکوب شده در انتقال متقابل باعث ایجاد تنش فوق العاده می شود ، برای این که مجدداً پیروز نشوید ، به تلاش بیشتری نیاز دارد و شما را مجبور می کند "دسته ای جمع شوید". انرژی سرکوب شده قوی مشتری مستلزم تمایل به "فشردن" مواد شخصی در ظرف و آزادسازی یک ظرف بزرگتر برای مشتری با ایجاد یک دیوار متراکم بین محفظه ها است.

خشم در روند انعکاس خود مجروح به عنوان یک کل (در چشم) در روابط با دیگران و درمانگر فروکش می کند ، زیرا او با خودش و واجد شرایط سابق متحد می شود.

نفرت از تجربه فوق العاده هیپرتروفی محافظت می کند و بنابراین شرم را به عنوان وحشت گرفتار شدن در فریب محض حفظ می کند: گویی شخصی فقط وانمود می کند خوب است ، اما معلوم شد - کاملاً بی فایده ، کثیف ، خراب شده است. یا انگار فقط وانمود می کند که هست ، اما در واقع تقریباً وجود ندارد. گویی ، به دلیل خشونت ، شخصی جذامی شد و حق بودن در بین افراد "عادی" را از دست داد … و بنابراین منزوی و حصار کشیده می شود. شرم می تواند احساس پوچی ، نقص کلی کشنده ، بی لیاقتی ، قتل را بپوشاند و میزان از دست دادن هویت و احساس شکست در حقوق را به وضوح نشان می دهد.

SHAME شامل خشم و تعدیل خشم است. بنابراین ، حفظ و نگهداری آن با وجود سمیت فعلی بسیار مهم است.

اگر شرم به هیچ وجه تجربه نشود و فرد به طور آسیب شناسی در درمان به راحتی آسیب ببیند ، بلافاصله منطقه صمیمی خود را باز کند ، احتمال تثبیت داخلی با متجاوز زیاد است.

شرم ، به نوبه خود ، در برابر درد محافظت می کند. زمانی رخ می دهد که رویداد با تصویر شخصی جهان متناسب نباشد. درد ناشی از نابودی روح در سطح عمیق است.

اغلب در شکم ، در شبکه خورشیدی یا در قلب ، قفسه سینه ، در امتداد ستون فقرات و همچنین در کل محیط دیافراگم موضعی است. تنفس دچار اسپاسم ، اختلال می شود. تفکر مسدود شده است. تنش عضلانی در بدن ، گاهی اوقات شدید ، باعث ایجاد درد جسمی می شود.

تجربه درد یک فرایند آگاهانه-ناخودآگاه برای انتخاب بین خود و جهان ، تقابل بین نیروهای گریز از مرکز و مرکز گرا است. انتخاب بین تخریب تصویر خود از جهان یا خودتان. بین زندگی و تسلیم شدن فرایند صمیمی مقدس. هنگامی که انتخاب انجام می شود و حل می شود ، درد کاهش می یابد.

در یک مورد ، فردی با رهایی از درد ناامیدی در "ایده آل" خود ، تمام عیار و کشف آسیب پذیری و عدم قدرت خود ، موافقت می کند تصویر جهان ، از جمله ایده خود ، خود را تغییر دهد. هویت دگرگون شده ادغام مجدد ، گسترش و تعمیق توانایی های ذهنی رخ می دهد. با این وجود ، اشتیاق و گرسنگی می تواند برای مدت طولانی برای خود و زمانهای گذشته باقی بماند.

در مورد دوم ، به نام حفظ تصویر قبلی جهان ، شخصی سقوط می کند - او خودش را تقسیم می کند. و در نتیجه ، تصویر جهان تکه تکه می شود ، بد و خوب مخلوط می مانند.

عملکرد درمانگر به عنوان مادر حاوی کودک در اینجا مهم است: تسکین ، تسکین-راحتی-سنگ. با کلمات ، صدا ، نگاه کنید. اما من فکر می کنم که وجود یک محیط حمایتی گرم در خانه - یک ظرف طبیعی - بر نتیجه موفقیت آمیز انتخاب و گذار به غم تأثیر می گذارد.

annanterapia.fi/terapija/terapiakakpravosudie3