چگونه اعتیاد به روانشناس / روان درمانگر شکل می گیرد

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

معمولاً افرادی که مرزهای بدی دارند از وابستگی به شخص یا چیزی (شریک ، متخصص ، سازمان ها و جوامع) می ترسند. آنها به دلیل تجربیات آسیب زا ، تمایز بین اعتیاد به دلبستگی ، نزدیکی واقعی را دشوار می دانند. در چنین شرایطی ، حتی اگر واقعاً می خواهید به کسی اعتماد کنید ، این بسیار دشوار ، ترسناک است و اصلاً هیچ راهنمایی وجود ندارد. در این مقاله ، من پدیده های شکل گیری روابط وابسته / سالم در زمینه فضای درمانی را شرح خواهم داد.

هرگونه رابطه منظم و مداوم بین مراجعه کننده و درمانگر بر اساس ایجاد نوعی اتحاد درمانگر- درمانی است که بسته به انتقال بیمار ، شبیه رابطه والدین و فرزند خواهد بود. دو بزرگسال انتقال یک امر ناخودآگاه است و توسط مشتری بر اساس تجربه شخصی او ، که او در درمان به ارمغان آورده است ، شکل می گیرد و برای تکمیل نیاز به ایجاد رابطه با درمانگر دارد.

به این معنا که برخی از ارتباطات نوظهور بین این دو در فضای درمانی بخشی از فرایندی است که مستقیماً با اثربخشی آن ارتباط دارد. حداقل اتحادیه ای سستی ایجاد نمی شود - آن را آشغال در نظر بگیرید. مشتری معتاد متقابل بسیار می ترسد که متوجه شود این ارتباط در حال ظهور است و قبل از اینکه دیر شود و اعتیاد ایجاد نشود به دنبال فرار است. بنابراین ، با از دست دادن فرصت مشاهده خود در ترس ، همراه با درمانگر آن را کشف کرده و با یک تجربه جدید از هزارتوی آسیب زا خارج شوید ، جایی که به محض باز شدن توسط حیوانات وحشی خورده نشد.

با این حال ، وابستگی به درمانگر طبق قوانین کاملاً متفاوتی ایجاد می شود. اگر واقعاً فکر می کنید در حال اعتیاد به روانشناس خود هستید ، به نحوه ارتباط خود با او توجه کنید. اگر یک روانشناس دائماً به شما هزاران شناخت ، پذیرش ، تحسین و تمایل نشان می دهد و فقط به شما علاقه توجه نشان می دهد ، با او احساس خوبی خواهید داشت ، مانند مادرتان در زیر بال (مهم نیست که شما مادر داشته اید و اگر او شبیه یک مادر است) درمانگر) - به احتمال زیاد ، او با شما کار نمی کند ، اما یک رابطه وابسته ایجاد می کند. مجبور نیستی کار کنی ، زور بزن. کارهای ساده ای به شما محول می شود که هیچ ناراحتی ایجاد نمی کند ، در حالی که آنها را به پایان می رسانید تقریباً هیجان ، الهام ، اهمیت و منحصر به فرد بودن خود را احساس می کنید و اگر این تمام باشد ، به سادگی از نظر احساسی ضربه می خورید. برای افرادی که دچار آسیب های طرد شده هستند ، این بسیار دلپذیر و ارزشمند است و حتی شاید کمی مفید باشد (می توانید گرم شوید ، احساس نیاز کنید) ، اما متأسفانه چنین رویکردی قطعاً در فردی با مرزهای بد شکل می گیرد که دارای یک تجربه آسیب زا است نه یک وابستگی سالم ، یعنی اعتیادی که به مرور زمان به درمان بیشتری نیاز خواهد داشت. نیازی به گفتن نیست ، به غیر از آسیب ، منفعت ویژه ، چنین روابطی ، به طور کلی ، به ارمغان نمی آورد. حتی اگر پول زیاد نباشد ، باز هم آن را دور ریخته می دانید.

ویژگی بارز یک رابطه سالم با مشتری درمانی مرزهای خوب است. هنگامی که درمانگر شما را دعوت می کند تا مسئولیت نتایج زندگی خود را بر عهده بگیرید ، هنگامی که به شما کمک می کند تا روی دیگر سکه را مشاهده کنید ، تعادل را بازیابی کنید ، به موقعیت یک فرد بالغ بازگردید. این چیزها چندان خوشایند نیستند ، اما به شما کمک می کنند تا با وضعیت واقعی امور در زندگی خود ارتباط برقرار کنید و شما را وارد دنیای شیرین رویاها نمی کند ، جایی که شما 3 ساله هستید ، مادر شما شما را دوست دارد و تصمیم می گیرد همه چیز برای خود شما این جهان در واقعیت وجود ندارد. اگر شما یک فرد بالغ هستید ، از کمبودها و آسیب های خود به زندگی به شکل تحریف شده ای نگاه می کنید ، جایی که تنگ شده است. دوران کودکی مدتها پیش به پایان رسیده است و قابل بازگشت نیست ، اما برای به دست آوردن آنچه در زمان حال می خواهید ، باید آن را بپذیرید و به جلو حرکت کنید.

درمانگر گاهی اوقات به عنوان یک مادر کار می کند ، اما برای اینکه به شما نشان دهد چگونه می توانید برای خود یکی شوید. او از شما حمایت می کند ، اما به این ترتیب که شما خودتان راه رفتن را یاد بگیرید. بله ، بار به میزان قابل تحمل داده می شود ، اما بار باید ثابت باشد و با گذشت زمان افزایش یابد. چنین رویکردی همیشه مستلزم این است که شما درگیر باشید و نیروی خود را سرمایه گذاری کنید ، اما به لطف این است که نتیجه شما واقعاً متعلق به شماست و هیچ کس نمی تواند آن را از شما بگیرد. شما فقط می توانید آنچه را که در آن نیرو گذاشته اید ، برای خود بگیرید. بنابراین ، کار با متخصصان شما را قوی تر و مستقل تر می کند و نه برعکس.