قرارداد با درد - پیروزی یک مازوخیست

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

ایده روزانه مازوخیسم بر اساس این کلیشه است که "مازوخیست افرادی هستند که از درد لذت می برند".

این اشتباه است. هیچ کس از درد لذت نمی برد!

مازوخیسم مجموعه ای از دفاع های روانی خاص است. راه های زندگی بلکه برای زنده ماندن در محیطی که فرد با آن سازگار می شود ، مازوخیست می شود و با درد مذاکره می کند.

در قلب مازوخیسم اخلاقی ترس از رویداد وحشتناک و دردناک ادعایی نهفته است. نوعی که اغلب در تجربه بشر بوده است.

بر اساس تجربیات خود ، شخص به طور قطع می داند ، مطمئن است که این رویداد وحشتناک برای او اتفاق می افتد. اما ، او نمی داند کی و چقدر دردناک خواهد بود.

وقتی پدر سادیستی روحیه ای ندارد و "جلسه والدین" برگزار می شود؟

چه زمانی مادر کنترل کننده و سرکوبگر بار دیگر چیزی برای بی ارزش کردن ، سرکوب کردن ، فریاد زدن پیدا خواهد کرد؟

کی دوباره همکلاسی ها تصمیم می گیرند بی رحمانه "ترفند بازی کنند" ، مسخره کنند ، تحریم اعلام کنند؟

مازوخیست می ترسد.

پیش بینی عواقب برای او دشوار است. و برگشت ناپذیر رویدادها افسرده کننده است. این انتظار عذاب آور است.

در نتیجه ، او متوجه شد که یکی از ابزارهای مقابله با این انتظارات آزاردهنده در ترس ، راهی است برای ایجاد ، شروع یک رویداد ترسناک.

بگذار این اتفاق بیفتد!

بنابراین ، مازوخیست حداقل می داند که چه زمانی و چگونه این اتفاق می افتد.

و او این فرصت را دارد که حداقل چیزی را در زندگی خود کنترل کند. به هر حال ، احساس هرج و مرج و غیرقابل پیش بینی بودن رویدادها ، زندگی یک تجربه غیرقابل تحمل است. احساس فلج کننده ناتوانی و درماندگی.

بنابراین ، مازوخیست باعث خود رویداد می شود. بلکه به شیوه ای آموخته شده ، به آنچه دیر یا زود اتفاق می افتد ، نزدیک می شود.

به نظر می رسد اگر کودکی از بدرفتاری و دستان پدرش رنج می برد و فرصت ترک ندارد و یا چگونه می تواند از خشونت سیستماتیک جلوگیری کند ، پس از تصمیم ناخودآگاه "فراموش کردن حذف سطل زباله".: "اکنون بهتر است زباله هایی را که دور نریخته بود تمیز کنید و پدر" بخار می اندازد "تا زمان و برای چه معلوم نیست.

اگر راهی برای پنهان شدن از گزندگی مادر وجود ندارد ، بهتر است با شلوار پاره و بینی شکسته به خانه بیایید ، تا "پیشاپیش" خود را مجازات کنید و در ورودی در مورد بی ارزشی خود بشنوید. خیلی دردناک باش

مازوخیست مجرم را تحریک نمی کند تا لذت انحرافی را به دست آورد ، همانطور که بسیاری فکر می کنند ، مازوخیست را متهم می کند "انگار عمدا"!

او سعی می کند یک رویداد برگشت ناپذیر ، ناخوشایند یا وحشتناک را برای کنترل آن نزدیک کند!

اکنون او زمان ، مکان ، زمینه و شدت این رویدادها ، پیامدهای آنها را کنترل می کند.

مازوخیست مطمئن است که وقتی شجاعت رنج خود را تحمل می کند ، کنترل زندگی خود را در دست دارد. او در محیطی زندگی می کند که دیگر نیازها از او سلب می شوند.

وقتی ، تنها چیزی که می توانید رنج ببرید آن است که در آن می توانید رضایت ، لذت را پیدا کنید. چگونه می توان هسته شکننده شخصیت خود را که تحت فشار ، کاهش ارزش پول و حملات است ، حفظ کرد و احساس ارزش خود را حفظ کرد؟

روان مازوخیست نیز در اینجا راهی پیدا می کند: او "انتخاب می کند" که به میزان رنج خود افتخار کند. کمیت ، کیفیت آنها. به هر حال ، منحصر به فرد بودن آنها!

"هیچکس به اندازه من تاب نیاورد!"

هرچه درد یک مازوخیست بیشتر برای خود ایجاد کند ، کمتر از زندگی می ترسد. او نمی داند زندگی متفاوت چگونه است.

اما او می داند که دیگران نمی توانند به اندازه او به خودش صدمه بزنند. او دیگر چیزی برای ترس ندارد ، زیرا او بدترین دشمن خود اوست. در این روش متناقض ، او کمتر به دیگران و شرایط وابسته است. من رنج خودم را سازماندهی می کنم. ارباب خودم.

این کنترل بر درد او به او امکان می دهد دیگران را کنترل کند.

"من خودم را مجازات می کنم تا شما نتوانید این کار را انجام دهید."

با توجه به این واقعیت که مازوخیست مفهوم رنج را با مفهوم مدیریت زندگی خود مرتبط می کند ، انواع لذتهایی که دیگران درک می کنند برایش غیرقابل دسترسی می شود.

او به دنبال آنها نیست.و او فقط به دنبال آزمایش های جدید ، شدیدتر و دردناک است.

به نظر می رسد یک داروی واقعی است.

بنابراین ، برخلاف تصور عموم ، مازوخیست از درد لذت نمی برد!

اما از توانایی کنترل آن.

و شجاعت خاصی برای تحمل رنج های شما با شجاعت. داشتن یک فرصت منحصر به فرد برای تجربه پیروزی اخلاقی در این راه!