کتاب درمانی: کتابهای "قدیمی"

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

به یاد دارم که در کودکی ، من اغلب برای توصیه به والدینم برای خواندن چیزی مراجعه می کردم. مامان معمولاً آنچه را که دوست داشت توصیه می کرد ، یعنی بیشتر احساسات خود را به من نشان می داد.

پدر با جزئیات پرسید و چیزی برداشت. او بیشتر اوقات حدس می زد.

علاوه بر این ، من به راحتی داستانها و تجربیات مربوط به آنها را به خاطر می آورم ، اما به همین راحتی می توانم نویسنده و عنوان کتاب را فراموش کنم.

برای به خاطر سپردن ، هنگام توصیف داستان باید از والدین یا معلمان خود بپرسید. و اگر خوش شانس بودم ، آنها به من نویسنده می گفتند.

شاید به همین دلیل است که با تبدیل شدن به یک روانکاو ، با خوشی به خواندن بازگشتم تا به عنوان راهی درمانی برای ارتباط با خودم.

در یک کتاب ، خوانندگان مختلف چیزهای متفاوتی را خواهند دید - هر کدام چیزی متفاوت. کسی بی تفاوت خواهد ماند ، حتی اگر این کتاب پرفروش شده باشد. و اگر لمس نکرد ، لمس نکرد چکار باید کرد؟ بدیهی است ، به دنبال چیز دیگری باشید.

رتبه بندی محبوبیت کتاب های کودکان نشان می دهد که بسیاری از ترجیحات در طول سالها بدون تغییر باقی مانده است. و برنامه ها در مدارس کم و بیش پایدار می مانند ، به طوری که تغییرات عمدتا در خواندن "خانه" یا فعالیتهای فوق برنامه امکان پذیر است. و بیشتر ادبیات کلاسیک کودکان برای کودکان امروزی طنین انداز است.

اما گاهی اوقات اتفاق می افتد که کودکان موقعیت های توصیف شده در کتاب را نمی شناسند ، نمی توانند خود را جای قهرمانان بگذارند ، خود را با آنها مرتبط سازند و احساسات خاصی را که کتابها در والدین آنها ایجاد کرده اند برای خود مناسب کنند.

من این را برای مثال با کتاب اوسیوا "برگهای آبی" می بینم - دو نسل آخر بچه ها واقعاً نمی فهمند چرا دختر مداد سبز نداشت. گاهی اوقات بچه ها می پرسند چرا مادر مداد را روی قهرمان نمی گذارد. احتمالاً فراموش شده است … و بنابراین معنای داستان به سطح کاملاً متفاوتی منتقل می شود - از یک داستان درباره مهربانی به داستانی تبدیل می شود ، به عنوان مثال ، تعامل با مادر ، مراقبت ، معانی و نتیجه گیری او تغییر می کند. این باعث بدتر شدن داستان نشد ، اما اکنون والدین با فرزندان خود باید چیز دیگری را در آن ببینند.

مزایایی نیز وجود دارد - آثار "منسوخ" نیز از کلیشه های ارزشیابی متعدد ، قضاوت های عادی و بار اخلاقی رهایی می یابند. تا حدی بحث چنین داستانهایی از نظر احساساتی که برمی انگیزد حتی راحت تر است.

بنابراین دادن حق انتخاب به کودکان بسیار مفید است - مطمئناً چیزی به کودک پاسخ می دهد و به کتابی تبدیل می شود که او می خواهد با فرزندان خود به اشتراک بگذارد.

این نوع خواندن مشترک را AV Kitaeva در کتاب "دوره Matyukha. ماجراجویی آموزشی" به طرز قابل توجهی توصیف می کند.

"دیشب من بارگیری کردم ، برای ملاقات با ماتیوخا ،" فقط پیرمردها به جنگ می روند "را بارگیری کردم. من به اولین عکس ها نگاه کردم و همه چیز در درون من با انتظار اینکه چگونه با او تماشا می کنیم لرزید. خودم را به یاد آوردم ، در سن او دیدم.

بنابراین نیمی از فیلم را با او تماشا کردیم. به طرز غیرقابل حوصله ای. مردم سیگار می کشند ، عرق می کنند و در مورد چیزهای کاملاً نامفهوم صحبت می کنند. نه تنها زبان سینما تغییر کرده است ، ریتم زندگی آنقدر تغییر کرده است که تقریباً غیرممکن است که سرعت آنها کاهش یابد. من از ماتیوخا برای این تجربه بسیار سپاسگزارم. سرانجام به ذهنم رسید که بچه های امروزی مجبور نیستند همه آن فیلم هایی را که زمانی روی ما تأثیر گذاشته بودند ، تماشا کنند. حتی بسیار قوی.

وقتی دخترم در نوجوانی نتوانست بر «سه

تفنگچی ، که یک بار بیست بار آن را خواندم.

شاید ، از نظر آموزشی ، این یک تجربه مهم باشد. او به احساسات خود احترام خواهد گذاشت."

بنابراین ، کتاب درمانی بر اساس ترجیحات فردی و سلیقه خواندن و همچنین نیازهای خاص است.

1. مهم این است که انتخاب کتابها با سن خواننده ، تواناییها و علایق وی مطابقت داشته باشد و همچنین جالب و نزدیک به زندگی و تجربه خواندن باشد. چیزی که یکی دوست دارد شبیه دیگری نیست. ⠀

2مهم این است که انتخاب مطالب خواندنی باعث ایجاد علاقه به محتوا و طراحی شود.

همه خوانندگان نمی توانند از کتاب های الکترونیکی راضی باشند ، برخی نیاز به لمس کتاب خود دارند ، گاهی اوقات کتابی که از کودکی با آن آشنا هستند. این امر جستجوی نشریات آشنا از دوران کودکی را توضیح می دهد. آنها می گویند ، اکنون این چاپ نشده است

3. مهم است که آثار به افزایش حس اهمیت و کسب توانایی مقابله با حالات مخرب احساسی کمک کنند.

در مدرسه ، آنها معمولاً "جدا کردن" متن ، درک روابط داخلی ، برجسته کردن افکار اصلی ، برجسته کردن "اخلاقی" ، تقریباً هرگز یاد نمی گیرند - خود را در احساسات شخصیت های اصلی غوطه ور کنید. و از آنجا که هدف از مطالعه درمانی نه توسعه تفکر منطقی ، بلکه غرق شدن در احساسات است ، تمرکز حتی در آثار مشهور متفاوت خواهد بود.

اگر بتوانید از طریق قهرمانان یک کتاب یا یک افسانه جداگانه ، داستانی را در خود تداعی کنید یا در دوران کودکی به خودتان بپردازید ، تجربیات جدیدی در اختیار شما قرار می گیرد حتی از طریق شناسایی با شخصیت های منفی ، به عنوان مثال. مواردی که معمولاً در مدرسه انجام نمی شود. پذیرش احساسات سرکوب شده اجتماعی مانند خشم یا عصبانیت با پذیرش شخصیت های منفی آسان تر است

مانند هر روش هنردرمانی ، پذیرش مهمتر از تأیید اجتماعی است.