گلدان جهانی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

در دنیای مدرن ، پدیده ای مانند "تعلل" (از لاتین Pro - به جای ، و crastinus - فردا) احتمالاً برای همه آشنا است. آیا زمان آن رسیده است که دست به کار شویم؟ البته ، البته ، فقط روزنامه بخوانید ، قهوه بنوشید ، سیگار بکشید ، خرده های سفره را پاک کنید و در مورد آخر هفته با دوست من تماس بگیرید. و سپس من روال خود را انجام خواهم داد - در اسرع وقت. آیا عصر شده است؟ اشکالی ندارد ، فردا صبح - سر کار! هر یک از ما به طور دوره ای چیزی را "برای بعد" به تعویق می اندازیم. اما در زندگی برخی افراد ، این عادت آنقدر ریشه دارد که آنها عموماً کارها را به موقع متوقف می کنند (طبق مطالعات مختلف ، چنین افرادی از 30 تا 45 درصد از کل بشریت هستند!). البته ، این امر زندگی را مختل و پیچیده می کند - هم برای این افراد و هم برای اطرافیان آنها. و مبارزه با این فوق العاده دشوار است ، زیرا مبارزه نیز نیاز به اقدامات و تلاش های ارادی دارد و با آنها ، تعویق فقط مشکلاتی دارد. اهمال کاری چیست ، از کجا ناشی می شود و آیا می توانید کاری در این زمینه انجام دهید؟ این اصطلاح نه چندان دور ، در سال 1992 ظاهر شد ، اما پدیده روانی خود به مدت طولانی وجود داشته است. بگذارید همان Oblomov را از رمان I. A. گونچارووا - این کسی است که می تواند یک کلاس اصلی واقعی در مورد تعلل داشته باشد! در حقیقت ، به تعویق انداختن کارها به این معناست که کارهای مهمتر را به جای کارهای مهمتر انجام دهید ، یا کارهای لذت بخش تر را به جای کارهای کمتر لذت بخش. این امر منجر به این واقعیت می شود که اکثر موارد به طور مداوم به زمان بعدی موکول می شوند ، گاهی اوقات در آخرین دقیقه قبل از سررسید ، و برخی از آنها هرگز انجام نمی شوند. روانشناسان سازوکارهای متعددی را برای ایجاد اهمال کاری شناسایی می کنند: 1. کاهش اضطراب. معمولاً این کارها و فرایندهای ناتمام است که باعث ایجاد هیجان عصبی و تنش در ارتباط با میل ناخودآگاه برای تکمیل آنها می شود. اما نیاز به شروع کاری می تواند به خودی خود نگران کننده باشد ، و سپس ، برای جلوگیری از احساس ناخوشایند ، فرد شروع عمل را به تعویق می اندازد و به تعویق می اندازد. 2. اجتناب از ناراحتی. تمایل به کاهش میزان چیزهای ناخوشایند در زندگی ویژگی همه افراد سالم است. در عین حال ، گاهی اوقات این الگو برای تقریباً هر کاری غالب می شود: مردم فقط با چیزهایی که لذت می برند موافقت می کنند و بقیه را به تعویق می اندازند. 3. تکانشگری. عدم کنترل بر تکانه ها می تواند به این واقعیت منجر شود که به راحتی می توانید به صدای درونی خود گوش دهید ، بارها و بارها پیشنهاد معافیت از پرونده ها ، حتی اگر انجام ندادن آنها منجر به تحریم و جریمه شود. 4. کیفیت های ارادی ضعیف توسعه یافته. این مکانیسم بحث برانگیز است ، زیرا یک تعلل کننده می تواند تعداد زیادی از موارد را دوباره انجام دهد و یکی یا دو مورد ناخوشایند را به تعویق بیاندازد. البته کسانی هستند که حتی برای بلند شدن از رختخواب و مسواک زدن با مشکل مواجه می شوند ، اما این هنوز نادر است. 5. ویژگی های شخصیت و شخصیت. کمال گرایی ، اعتماد به نفس پایین و عدم اعتماد به نفس ، مشکل در تمرکز ، درماندگی آموخته شده ، روابط دشوار با زمان و برنامه ریزی ضعیف همه مانع از انجام به موقع کارها هستند. 6. مشکلات روانی جدی. متأسفانه ، این یک پایه مشترک برای به تعویق انداختن کارهاست - فرایندهای عمیق ، آسیب های دوران کودکی یا تجربیات منفی گذشته مانع از زندگی کامل افراد ، از جمله انجام کارهای درست در زمان مقرر می شود.

محققان غربی سه معیار معمول برای تعلل را شناسایی کرده اند: این بی ثمر ، بیهوده و غیر منطقی. برخی از افراد به تعویق انداختن کارها دو تا سه برابر بیشتر از کارهای واقعی هزینه می کنند و بازخورد منفی زیادی از کسانی که مرتباً ناامید می شوند دریافت می کنند. این منجر به استرس مداوم ، احساس گناه و شرم و همچنین از دست دادن شدید عملکرد و بهره وری می شود. چنین عواقبی ، به نوبه خود ، باعث تعویق بیشتر می شود و نوعی "دور باطل به تعویق انداختن" به دست می آید.چه باید کرد؟ آیا راهی وجود دارد که بتوان به نحوی این دایره را از بین برد؟ روشهای مقابله با اهمال کاری به دو گروه وسیع تقسیم می شوند: احساسی و پیشگیرانه. روشهای احساسی برای کاهش استرس و لذت بردن از فعالیتهای به تعویق افتاده است. روشهای پیشگیری شامل تعیین اهداف زندگی و جستجوی عمیق ترین دلایل به تعویق انداختن کارها (مانند کشنده ، افسردگی ، عدم تمرکز بر آینده و غیره) است. م mostثرترین روشهای هر دو گروه در زیر ذکر شده است: 1. بازخورد بگیرید. فریتشه و همکارانش در سال 2008 دریافتند که تعلل گران که به طور متوسط کار خود را از نظر همسالان ، سرپرستان و سرپرستان دریافت می کنند ، زمان کمتری را به تعویق می اندازند. 2. ویتامین های حاوی مواد محرک. عملکرد Vitrum ، Dynamisan ، Gerimaks Energy ، Alphabet Energy و دیگران. آنها به جبران کمبود قدرت بدنی ، کمبود ویتامین و "دریافت" محرک های فیزیولوژیکی طبیعی کمک می کنند. 3. ایجاد یک چرخ تعویق موثر. از دیرباز این یک راز آشکار بوده است که یک فرد تعلل کننده می تواند در تلاش برای "فرار" از ناخواسته ترین علت بسیار سودمند باشد. از این ویژگی روان می توان استفاده کرد: لیستی از همه چیزهایی که معمولاً به تعویق می اندازید تهیه کنید و دو یا سه مورد از آنها بدترین را مشخص کنید. با در نظر داشتن آنها به طور مداوم ، می توانید بقیه کارها را به تدریج دوباره انجام دهید ، و سپس یک کار ناخوشایندتر را بیابید و آن را به تعویق بیندازید ، و وظیفه شناسانه همان کاری را انجام دهید که فقط "رهبر لیست" بود. 4. مدیریت زمان. دو هفته زمان بندی کلیه فرایندها و وظایف نه تنها به درک بیشترین زمان صرف شده ، بلکه به برآورد زیادی نیز کمک می کند. توصیه می شود برای تغییر چیزی فوراً عجله نکنید ، اما ابتدا داده های کافی را جمع آوری کنید. نظریه پردازان و تمرین کنندگان مدیریت زمان (گلب آرخانگلسکی و دیگران) چندین قانون ارائه کرده اند که اجرای آنها زمان تعلل را کاهش می دهد. به عنوان مثال ، تمام کارهایی که انجام آنها کمتر از 3 دقیقه طول می کشد باید به محض به ذهن آمدن آنها انجام شود. 5. روان درمانی. کار با ترس ها ، انتظارات و اهداف شما می تواند به نتایج خوبی در کاهش اهمال کاری منجر شود. به عنوان مثال ، ممکن است شگفت زده شوید که متوجه شده اید که به دلیل ترس از موفقیت بسیار به تعویق می اندازید یا از تعلل به عنوان اعتراضی به چیزهایی که به شما تحمیل شده است و به عنوان تمایل برای نشان دادن استقلال استفاده می کنید. بنابراین ، تعلل چنین جانور شکست ناپذیری نیست. شما می توانید تکنیک ها و روش های مبارزه را انتخاب کنید که برای شما مناسب است و همه چیز به تدریج تغییر خواهد کرد. و کار گرگ نیست - به جنگل فرار نمی کند! نویسنده: Ekaterina Sigitova