پوست ضخیم و نازک

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

در اینجا چنین تصویری وجود دارد: اگر از کودکی با پای برهنه روی سنگریزه می دوید ، پوست پاهای شما خشن ، سفت ، سنگریزه و تغییرات دما نمی ترسند ، حساسیت کم است. اگر از دوران کودکی یک جوراب نرم زیر همه چیز می پوشید و هر روز بعد از حمام گرم پاها را با کرم ملایم چرب می کنید ، پوست لطیف ، حساس ، مناسب سنگریزه و پابرهنه برای سنگ ها نخواهد بود.

یک اثر خشن ، آسیب زا و استرس زا باعث واکنش دفاعی به شکل درشت شدن ، از دست دادن برخی از حساسیت ها ، محافظت می شود. برعکس ، یک اثر نرم ، دقیق و حمایتی باعث ایجاد حساسیت ، حساسیت ، آسیب پذیری می شود.

حساسیت چیست؟ - توانایی درک محرک های خارجی ، و هرچه بیشتر باشد ، تفاوت های ظریف و سایه های بیشتری شامل می شود و بدن در برابر آنها آسیب پذیرتر است. هرچه تأثیرات کمتر ، قوی تر و بی ادبانه تری برای گذر از آستانه مورد نیاز باشد ، بدن محافظت می شود و به همین ترتیب حساسیت کامل از بین می رود.

و اکنون به کودکان بازگردیم ، که در واقع سخنرانی درباره آن است.

من به طور موقت این نکته را کنار می گذارم که کودکان در ابتدا با حساسیت های متفاوتی متولد می شوند ، فرض کنید ما تقریباً در مورد حساسیت ذاتی یکسان در کودکان صحبت می کنیم.

اگر از بدو تولد موسیقی با صدای بلند در خانه پخش می شود ، چراغ ها روشن می شوند و تلویزیون به شکل نویز پس زمینه روشن می شود ، کودک با وجود همه اینها ، حتی در دوران نوزادی ، خواب راحت را می آموزد (بچه ها بعد از 2.5 سالگی عموماً شروع به خواب می کنند) بسیار محکم ، اکنون ما در مورد آنها صحبت نمی کنیم). او این کار را انجام می دهد زیرا افزایش مداوم سیستم عصبی بسیار ظریف نوزاد منجر به کاهش حساسیت و حساسیت ، به ویژه در مورد صداها ، و اگر والدین کاملاً احمق هستند ، به کاهش شنوایی منجر می شود. توانایی خوابیدن راحت در حضور سر و صدا و نور یک مهارت خوب است. من تصور می کنم که توانایی های چنین کودکی در مواردی مانند گوش دادن به موسیقی ، به عنوان مثال ، توانایی شنیدن "موسیقی سکوت" و دیگر "تنظیم خوب" در این زمینه نیز کاهش می یابد.

کودکی که دائماً یک عمل جراحی می شنود و دستبند می گیرد ، حساسیت به آنها را از دست می دهد. به همین دلیل است که بسیاری از کودکان و بزرگسالان معتقدند "در اینجا من شلاق خوردم و نیکو بزرگ شد." مجازات های شدید ، بی ادبی ، همه اینها دیر یا زود از تأثیر قوی برخوردار است ، توانایی درک و احساس آنها کاهش می یابد ، بدن ، روح توسط پوست ضخیم از استرس محافظت می شود. سپس کودکانی بزرگ می شوند که نسبت به احساسات و سخنان دیگران و همچنین احساسات خود بی تفاوت هستند ، توانایی کمتری در همدلی دارند ، که با فکر درد دیگران تنگ نمی شوند و سایه احساسات را احساس نمی کنند.

اینطور نیست که هیچ کدام از این لبه ها بهتر یا بدتر باشند. کاراپاس محافظت می کند. پوسته به شما اجازه نمی دهد احساس کنید. این قیمت ، یا نزولی و غیره است. و تنها کاری که ما والدین می توانیم انجام دهیم (به جز تلاش برای حفظ میانگین طلایی موجود) این است که بفهمیم برای سخت شدن چه هزینه ای می پردازیم و برای شرایط گلخانه چه هزینه ای می پردازیم. و این انتخاب روزانه را برای فرزند خود انجام دهید.

درباره خودم خواهم نوشت شخصاً ، به نظرم می رسد که حساسیت احساسی ، روانشناسی ، بازتاب ، توانایی درک و خواندن عمیق و ظریف مردم برای من مهم است. این ارزش زندگی شخصی من است ، برای من بد توسعه نیافته است ، و برای من مهم است که آن را در کودکان توسعه دهم. بنابراین ، من بیش از حد متفکر هستم ، به خواسته های آنها توجه می کنم ، کوچکترین نوسانات روحی و روانی ، من در روح و احساسات آنها آسیب نمی بینم ، به آنها این فرصت را می دهم که بدون احساسات با هر احساسی با من زندگی کنند و یاد بگیرند که خود را درک کنند و آنها را درک کنید ، احساس کنید که چرا ظاهر می شوند ، چگونه رشد می کنند ، چگونه بیرون می روند ، چه کلمات و اعمال آنها را برمی انگیزد ، چه تغییراتی می کند. برای من مهم است که کودکانی را تربیت کنم که می دانند چگونه احساس خوبی داشته باشند.

در عین حال ، آنها همیشه پابرهنه ، شسته نشده و در چرت زدن هستند. و وقتی دانیلیچ می گوید "هوووولونو" ، من می گویم - خوب ، تحملم کن ، من هم سردم است ، زمستان چه می خواهی.هرگز در مسائل بهداشتی پوشیده و یا مورد بی توجهی قرار نگرفته است ، هیچ چیز در زندگی درمان نشده است ، به جز 1-2 مورد از عوارض خاص با آنتی بیوتیک ها ، آنها هیچ ضماد ، کرم ، حمام پشت سر هم ، بچه های اسپارت زیبا ، تقریباً روستایی بزرگ نمی شوند. و دوباره - من هزینه را می دانم. من شخصاً از هیپوکندری های ابدی با ده ها پودر و تشخیص متنفرم ، و بنابراین من مطلقاً آرزو ندارم که بچه هایی داشته باشم که از نشت هوا عطسه می کنند و از دست های شسته نشده خود را مسموم می کنند. متوجه می شوم که برای این کار با کاهش حساسیت نسبت به بدنم گریه می کنم. به احتمال زیاد ، آنها ، مانند من ، خود را به کمبود خواب و خستگی می رسانند ، تا آخرین باری به یک ناهمواری شدید در زانو واکنش نشان نمی دهند و روی حمام اسطوخودوس تف می کنند و ماساژ می دهند. خوب. بالاخره آنها فرزندان من هستند.

اگر کودکی را مجبور کنید که غذا خوردن یا خوردن آنچه نمی خواهد را به پایان برساند (به هر وسیله ، از جمله کارتون و آهنگ) ، حساسیت او نسبت به آنچه و چقدر نیاز دارد کاهش می یابد. به عنوان مثال ، برای او دشوارتر خواهد بود که بعد از آن پرخوری نکند. من به طرز وحشتناکی وحشتناک دیوانه وار وسواس دارم که کودکان هرگز و هیچ چیز را مجاب به ترغیب ، شرایط و رقص نمی کنند. بنابراین ، دخترم می تواند سه قاشق غذاخوری بستنی (که او بسیار دوست دارد) بخورد و بگوید "دیگر نمی خواهم." هر دو به خوبی می دانند که چقدر نیاز دارند. آنها هیچ علاقه ای به خوردن شیرینی ندارند. موجود است

وقتی کوچک بودند از سیستم عصبی آنها مراقبت می کردم. آنها کودکانی با دقت و آرام هستند. در همان زمان ، آنها فوراً دچار استرس می شوند و درخواست می کنند که اگر در سنگ وحشی موسیقی مرکز بازی قرار گرفتند ، آنجا را ترک کنند. آنها به سادگی چنین تأثیر شدیدی را تحمل نمی کنند ، علیرغم این واقعیت که اکثر کودکانی که از 3 هفتهگی در مغازه ها و مهمانی ها کشیده شده اند ، در سن 2 سالگی با فریادهای دی جی به میکروفون سوسیس می شوند و غم نمی شناسند.. گوش هایم را می بندند و از من می خواهند که بروم. این قیمت حساسیت است ، من آن را درک می کنم ، خودم آن را ایجاد کردم.

من از 7 ماهگی فلفل دلمه ای به غذای آنها اضافه کرده ام. در سن 3 تا 5 سالگی ، آنها غذاهای نسبتاً تند می خورند ، که این نعمت است زیرا من عاشق غذاهای تند هستم و می خواهم با آنها به همان رستوران ها بروم. شاید آنها به اندازه من نسبت به غذای بدون خمیر بی حساس باشند. و از نظر طعم غذای بی روح ، که من نمی شناسم و احساس نمی کنم ، برای من همه چیز بی مزه است. به یاد دارم وقتی شوهرم گفت که نمی تواند با گرفتگی بینی بخوابد بسیار تعجب کردم. آنچه برای شستشو و چکه کردن نیاز دارید. من حتی نمی دانستم. چگونه نمی توانید بخوابید - دهان خود را باز کنید و بخوابید! من نسبت به بعضی چیزها بی احساس هستم. من بینی بچه هایم را با آبریزش بینی شستشو یا دفن نمی کنم. آنها به گونه ای بر گونه های خود چرک می زنند و می خوابند.

به نظر من این مهم است که درک کنیم چه چیزی توسعه می یابد و چه چیزی هرگونه تأثیر قوی را سرکوب می کند.

فریاد بزن.

امتناع از نزدیک شدن در پاسخ به عصبانیت.

شکر در چای.

ژل ضد باکتری دست.

نور زیاد در اتاق در هنگام خواب روز

فقدان رژیم

حضور رژیم

استنشاق

اقدام انتظامی

ژیمناستیک نوزادان

اجازه سرد است

ممنوعیت خیس کردن پاها

کمبود خواب

"گریه نکن!"

از مادربزرگ تشکر کن

و غیره

و غیره

جایی که کودک ذرت داشته باشد ، و جایی که پوست نازک به همه چیز حساس است.

تصویری است

این انتخاب ماست.