گل نرگس در داخل و اطراف ما

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

اطلاعات زیادی در سالنامه های اینترنتی در مورد شخصیت خودشیفته وجود دارد. این ماده برای افرادی که بدبخت هستند و با افراد خودشیفته صمیمی هستند ، سمی و خطرناک توصیف شده است. او قبل از هر چیز برای عزت نفس همتای خود خطرناک است ، زیرا خودشیفته از روان خود به عنوان ظرفی برای نقص خود استفاده می کند.

گفته می شود افراد سازمان یافته خودشیفته خود را بسیار دوست دارند. با این حال ، اینطور نیست. برعکس ، من آنها را ندارم - کسی را دوست دارم که به جای خود واقعی ، خلأ وجود داشته باشد. و تجربه هسته ای شرم آور سمی برای کسانی است که گاهی خود را نشان می دهند.

بنابراین شما باید زنده بمانید و خود را از خلاء و شرم محافظت کنید و آن را به دیگران نشان دهید.

به طور کلی ، چنین اشکال با خودشیفتگی زمانی اتفاق می افتد که مشکلی پیش آمده باشد … در ساختار روان ، خودشیفته جایگاه قابل توجهی را می گیرد. از آن ما از موفقیت های خود لذت می بریم ، در تلاش برای توسعه ، کشف افق های جدید هستیم. خودشیفته به ارائه خود به دیگران معنا می بخشد.

به عنوان مثال ، اگر خودشیفتگی من از کار افتاده باشد ، من این انرژی را ندارم که افکار خود را در اینجا با شما در میان بگذارم.

در طول توسعه روان ، دو سن آسیب پذیری خاص افراد خودشیفته وجود دارد.

اولی - تا یک سال ، زمانی که احساس برطرف شد - "من هستم ، من تمام جهان هستم ، و این خوب است" (خودشیفتگی اولیه). و دوم - بعد از سه - "همانطور که هستم ، خوب هستم" (عزت نفس). اگر در این دوره ها والدین خودآگاهی کودک را از طریق پذیرش بی قید و شرط ، تأمل کافی ، ارتباطات خیرخواهانه سرمایه گذاری کنند ، او دارای یک نیروی قوی معتبر خواهد بود. و این مهم است ، زیرا در زندگی بزرگسالان به مرکز و پشتوانه شخصیت تبدیل می شود.

در اصل ، یک خلاء خودشیفته چیست؟ (درک من)

در درجه اول این تجربه عدم وجود یک جسم است. به عبارت دقیق تر ، عدم بازتاب در چشم جسم. علاوه بر این ، بازتاب دقیق ، همزمان با وضعیت واقعی امور ، ایجاد حس تشخیص ، تماس زنده.

وقتی خالی نیست ، پس چه؟ احساس گرما ، حمایت قوی ، شناخته شده و پذیرفته شده. وقتی هستم ، خوب است زمانی در تجربه تعامل با یک مادر خوب و معقول گذشته.

به گفته وینیکات (نویسنده این اصطلاح) یک مادر به اندازه کافی خوب - کسی که به کودک این فرصت را می دهد تا نیازهای خودشیفتگی اولیه را تغذیه کند (تجربه قدرت مطلق از طریق تشخیص دقیق نیازهای خود ، و عدم جایگزینی آنها با نیازهای خود) ایده های خود) - این چنین است که من واقعی متولد می شوم (در مورد دیگر - من نادرست هستم).

این آغاز ، اساس ، از سنین اولیه است.

شرم خودشیفته بعداً به وجود می آید. این دیگر یک تجربه احساس نیست ، بلکه ارزیابی خود در حال ظهور است.

_

می توان با کار طولانی و پر زحمت ، شخصیت خودشیفته را در درمان "ثابت" کرد.

در سراسر:

• ابتدا چشم انداز دنیای خودشیفته داخلی را روشن می کند.
• سپس پر کردن مخزن خودشیفتگی اولیه ؛
• و در نهایت ، شکل گیری یک هویت میزبان منسجم.