مدل کارکردی شخصیت در تحلیل معاملاتی (E. Bern)

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

تجزیه و تحلیل معاملاتی یکی از جهت های تحلیلی روان درمانی است که اریک برن باید از آن تشکر کند. ماهیت این روش روان درمانی در این واقعیت نهفته است که کار و تماس همزمان با سه قسمت ساختاری شخصیت - والدین ، بزرگسالان و کودک انجام می شود. بنابراین ، روان درمانگر این فرصت را دارد که از طریق تجربه کودک ، نگرش والدین و تجربیات واقعی هر یک از مراجعان کار کند. این ، به نوبه خود ، اساساً شخصیت مشتری را تغییر می دهد و آن را بالغ تر و قوی تر می کند ، قادر به کنار آمدن با مشکلات ، بدون هزینه شدید منابع داخلی است.

مزیت تجزیه و تحلیل معاملات برای مشتری سادگی مبانی نظری است. در آثار اریک برن گفته می شود که مفهوم تجزیه و تحلیل معاملاتی آنقدر شهودی است که حتی یک کودک هشت ساله نیز آن را درک می کند.

از طرف دیگر ، برای روان درمانگر ، تجزیه و تحلیل معاملاتی روشی است که به شما امکان می دهد با اکثر درخواست ها کار کنید - از روابط و رشد شخصی گرفته تا روان تنی و حتی برخی از تشخیص های روانپزشکی.

در منابع حرفه ای ، تجزیه و تحلیل معاملاتی با مفاهیمی مانند حالت خود ، درون گرا ، ممنوعیت ها ، نسخه ها و اسکریپت عمل می کند.

حالت نفس آن حالت شخصیتی است که در رفتار ، افکار و احساسات فرد در آن لحظه خود را نشان می دهد. این دقیقاً یک وضعیت پیچیده است.

مقدمه تجربه شخص دیگری است که برای فرد مهم است و در ساختار شخصیت ساخته شده است.

ممنوعیت ها ، مجوزها و نسخه ها پیام های شفاهی و غیر کلامی در مورد چگونگی رفتار افراد برای بقا (اجتماعی و جسمی) در محیط خود هستند.

سناریو عبارت است از سیستم ممنوعیت ها ، تجویزها ، مجوزها ، تجارب و تصمیمات اتخاذ شده که رفتار افراد در جامعه ، انتخاب او و روند تفکر را شکل می دهد.

ساختار شخصیت

برای درک ساختار شخصیت ، تجزیه و تحلیل معاملاتی با دو مدل اساسی - ساختاری و عملکردی عمل می کند.

مدل اول یک سیستم پیچیده از تجربیات یکپارچه از تجربیات سنی مختلف هم خود بیمار و هم سایرین مهم او است. اما بعداً درباره او نخواهد بود.

عملکردی مدل اصلی است ، که در واقع در صورت لزوم برای مشتری توضیح داده می شود. ساختار مانند سه دایره به نظر می رسد که هر یک از آنها شامل یکی از عناصر ساختاری شخصیت - حالت ایگو است. درک این نکته بسیار مهم است که هر سه حالت نفس به طور موازی وجود دارند و در بازه های زمانی مختلف فعال می شوند.

تعامل حالات مختلف ایگو هم در محدوده یک شخصیت (به عنوان مثال ، درگیری های بین فردی بین حالت نفسانی والدین و کودک) و هم بین افراد امکان پذیر است. به عنوان مثال ، یک همسر اقتدارگرا و یک همسر سازگار در سطح والدین و فرزند با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. و شرکای تجاری موفق ، در شرایط مساوی ، با حالات خود بزرگسالان خود تماس می گیرند.

به خودی خود ، درک ساختار شخصیت تجزیه و تحلیل معاملاتی به شما امکان می دهد با موفقیت ارتباطات را در سطوح مختلف ایجاد کنید ، معاملات بین افراد یا درون یک فرد را تجزیه و تحلیل کنید ، و همچنین با موفقیت مداخلات روان درمانی را ایجاد کرده و به نتیجه درمانی برسید.

بنابراین ، مدل عملکردی شخصیت را می توان به وجود سه حالت نفس در یک شخص و روان او تقلیل داد:

1. والدین (او می تواند کنترل کننده و مراقب باشد) ؛
2. بزرگسالان (حالت خود مختار) ؛
3. کودک (او می تواند سازگار ، آزاد و سرکش باشد).

حالت نفسانی والدین

همه افراد بدون استثنا تجربه برقراری ارتباط با یک فرد معتبر ارشد را دارند. چنین افرادی تحت پوشش دیگران قابل توجه در روان ما ادغام می شوند.تجربه به دست آمده از برقراری ارتباط با این افراد ، وضعیت والدین را تشکیل می دهد. بسته به اینکه چه پیامهایی و چه شکلی از درک کلامی و غیر کلامی دیگران دریافت کردیم ، ساختار والدین می تواند به صورت همزیستی معادل والدین کنترل کننده و مراقبت کننده ظاهر شود ، یا می تواند به شکل این یا اون یکی.

اگر حالت خودپرستی والدین را تعریف کنیم ، آن تجربه دیگران قابل توجهی است که در قالب تجویزها ، ممنوعیت ها و مجوزها در شخصیت ادغام شده اند. شخص در طول زندگی خود این پیامها را دریافت می کند ، اما پیامهای یکپارچه ای که در دوران کودکی دریافت شده است به شدت بر رفتار تأثیر می گذارد.

تصاویر و تجربیات دیگران قابل توجه ، که یک روان یکپارچه است ، درون گرا نامیده می شود. در شخصیت ما به اندازه افرادی که در طول زندگی برای ما مهم و معتبر هستند ، وجود خواهد داشت.

اگر در مورد بخشهای ساختاری حالت خود والدین صحبت کنیم ، باید به اهمیت و مزایای آنها اشاره کرد. تفاوت بین والدین کنترل کننده (CR) و والدین تغذیه کننده (CR) در قالب پیامی است که به عنوان تلاشی برای ایمن نگه داشتن همه چیز ارائه شده است.

به عنوان مثال ، مونولوگ درونی کنترل کننده در مورد کار انجام شده ممکن است چنین باشد: "شما همه کارها را اشتباه انجام داده اید ، کیفیت کار نفرت انگیز است. شما بی ارزش هستید ، باید دوباره انجام دهید. به این شکل ظاهر می شود:" حالا بیایید فکر کنیم در مورد اینکه چگونه می توانیم این بخش از کار را بهبود بخشیم. در اینجا کار بسیار خوب انجام شده است ، اما در اینجا هنوز می توانید به آن فکر کنید. شما تلاش زیادی می کنید و می توانید استراحت کنید تا بتوانید با قدرت دوباره کار خود را شروع کنید. " در هر دو مورد ، ما در مورد چگونگی بهبود کار انجام شده و رفع کاستی ها صحبت می کنیم. با این حال ، اگر فرد دارای والد کنترل کننده داخلی بسیار توسعه یافته باشد ، انتقادات مخرب داخلی فعال می شود. از یک سو ، چنین افرادی معمولاً کارمندان و مدیران بسیار خوبی هستند ، آنها کمال گرا هستند و می دانند چگونه کار خود را به خوبی انجام دهند. از سوی دیگر ، آنها هیچ وقت احساس کار خوب انجام شده و نتیجه کافی را ندارند ، نه در رابطه با خودشان و نه در ارتباط با افراد دیگر. این امر با کاهش انگیزه و بدتر شدن نتایج تهدید می شود.

اگر تجربه برقراری ارتباط با افراد مهم شامل دریافت عشق و مراقبت باشد ، انتقاد درونی به طور سازنده برای دستیابی به بهترین نتیجه انجام می شود.

روان درمانی برای حالت نفسانی والدین در مورد ایجاد تعادل بین احساسات "ضروری" درونی تجربه درونی تحقیر و انتظار مجازات اجتناب ناپذیر برای کارهای تکمیل شده یا انجام نشده است.

حالت خود بزرگسالان

بخش بزرگسالان آن بخش از شخصیت است که می تواند تا آنجا که ممکن است واقعاً در اینجا و اکنون درک کند و بر اساس موقعیتی که در حال حاضر ایجاد شده است تصمیم گیری کند ، با در نظر گرفتن تجربیات گذشته ، خوب ، عدم تکیه بر آن به طور کامل.

در این بخش ، یک هماهنگی درونی بین آنچه یک فرد می تواند داشته باشد ، آنچه او قادر است و آنچه واقعاً به آن نیاز دارد ، وجود دارد.

فرد بالغ زمانی شکل می گیرد که فرد در کسب تجربه و تصمیم گیری آزاد باشد ، هنگامی که توانایی تجزیه و تحلیل و مقایسه حقایق را داشته باشد. البته این بخش از شخصیت مستقل عمل نمی کند. بزرگسال بدون علاقه و احساسات کودک و بدون کنترل منطقی از طرف والدین ، منطقی خشک و عملگراست ، نوعی منشی داخلی است.

فعال سازی حالت خود بزرگسالان به شما امکان می دهد سازگاری با شرایط غیر استاندارد زندگی را تسریع کنید ، در تجربیات احساسی حاد قرار نگیرید و موقعیت را از قبل محاسبه کنید.

فرد بالغ خود را در حالت بدن مطمئن ، متحرک اما مستقیم ، در حرکات باز ، تماس چشمی آزاد و لحن آرام نشان می دهد. کلامی بزرگسالان منطقی و در نظر گرفته شده ، آرام آرام.

حالت خود بزرگسالان بسیار مناسب و سنجیده به نظر می رسد ، درست مانند فردی که دارای یک فرد بالغ داخلی قوی است.

با این حال ، حتی چنین حالت سازنده نفس ، هنگامی که تحت سلطه شخصیت قرار می گیرد ، می تواند آسیب نرساند. به عنوان مثال ، در یک رابطه. خشک ، منطقی و بدون احساسات ، می تواند باعث سردرگمی شود در جایی که انتظار می رود از احساسات یا انتقادات خاصی (به عنوان مثال ، در روابط والدین و فرزندان) پاسخ داده شود.

روان درمانی دولت بزرگسال در مورد ایجاد تعادل بین سه حالت خودی و ایجاد یک راه حل درونی برای پاسخ احساسی است.

این حالت معمولاً در تماس بین تجربه به دست آمده در دوران کودکی و نگرش های والدین شکل می گیرد - این مدلی است که می تواند با سرکوب واکنش های احساسی و آموزش تفکر منطقی در سنین پایین ایجاد شود.

حالت نفسانی کودک

درخشان ترین و خلاق ترین کودک درون است. مانند حالات نفس قبلی ، کودک یک تجربه یکپارچه است. تفاوت کودک با والدین در این واقعیت نهفته است که این تجربه دیگران نیست که در ساختار شخصیت کودک (تجویز والدین مانند "گریه نکن ، دختر نیستی") ادغام می شود ، بلکه شخص است. تجربه کودکی خود در هر فردی ، در حالت نفسانی دوران کودکی ، کودکی در سنین خاص در موقعیت های احساسی مهم وجود دارد. و در لحظات خاصی از زندگی ، در چنین شرایطی حداقل به نحوی ، یک شخص به آن حالت کودکی "یک بار سقوط" می پردازد.

در ساختار کودک درونی ، سه حالت نفس وجود دارد:

1. کودک رایگان.
2. کودک سرکش.
3. کودک سازگار.

کودک آزاد بخشی خلاق از شخصیت است که می تواند خواسته های خود را دنبال کند ، احساسات خود را بیان کند ، نیازهای خود را اعلام کند و بارها و بارها این کار را انجام دهد. در این حالت ، فرد شادی است ، هر چند نه سازنده. این حالت نفس در افرادی ایجاد می شود که خلاقیت آنها سرکوب نشده و خودخواهی سالم را تشویق کرده اند.

کودک سرکش نتیجه درگیری بین والدین کنترل کننده زندگی واقعی یا شخص درونگرا و نیازها ، خواسته ها و احساسات فرد است. وقتی سرکوب یک فرایند طولانی و سخت است ، انواع خاصی از شخصیت ها می توانند وارد حالت عصیان شوند. سپس رفتار کودک درونی برعکس آنچه والدین خارجی یا وارد شده به آن حکم می کنند ، می شود.

جزء بعدی کودک ، کودک سازگار است. زمانی شکل می گیرد که شورش خطرناک است و فرد تصمیم می گیرد نه با سرکوب ، بلکه از آن اطاعت کند. این حالت نسبتاً منفعل و عاری از انرژی است. در آن ، شخصی ایمن ترین شکل را برای شخصیت خود برای همزیستی با واقعیت تهاجمی انتخاب می کند.

تجلیات کلامی کودک انواع پاسخ های احساسی ، اعتراض یا شناسایی خواسته های واقعی است. کودک به صورت غیر کلامی ، خودنمایی و آزادی احساسات را نشان می دهد.

روان درمانی وضعیت نفس کودک اجازه می دهد تا کودک آزاد شکل گیرد و کودک آسیب دیده و سازگار و عصیان شده آسیب ببیند و به فرد این امکان را بدهد که واقعیت را منطقی ارزیابی کند و دچار حماقت یا عصیان نشود. همچنین ، در روان درمانی وضعیت کودک ، لازم است یک گفتگوی سالم بین والدین و کودک ایجاد شود ، در این مورد بزرگسالان بافر هستند.

ساختار شخصیت در تجزیه و تحلیل معاملات به این شکل است. هدف روان درمانی در این روش ایجاد تعادل سالم بین هر سه حالت نفس و از بین بردن پیامدهای آن تجربیات آسیب زا است.