دانش آموزان جوان تر مدرسه - آنها چیست؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

ظهور توانایی ، و مهمتر از همه ، تمایل به کسب دانش زیاد - این چیزی است که سن مدرسه جوانتر را مشخص می کند. آگاهی از واقعیت پیرامون ، افزایش چشمگیر تجربه ارتباطات و استقلال از اصلی ترین دستاوردهای وی است

"دایره درام ، دایره ای از عکس ، و حتی شکار برای خواندن" شعار یک دانش آموز خردسال است.

البته ، چنین امکاناتی نه تنها تجربه عملی کودک ، بلکه روان او را نیز تقویت می کند ، توانایی تجربه تجربیات با عمق و شدت متفاوت را. همه این "تشکیلات جدید" نتیجه گذر از بحران بدنام به مدت 7 سال است.

همه کودکانی که وارد مدرسه می شوند دچار استرس می شوند. با این حال ، به عنوان یک قاعده ، روان کودک در حال حاضر آماده تحمل تغییرات جدی در وضعیت اجتماعی است ، جایی که روابط مرزهای محکم تری دارند ، خودسری و استقامت روانی بیشتری مورد نیاز است.

در برخی موارد ، رفتن به مدرسه می تواند یک چالش واقعاً دلهره آور برای کودکان و خانواده های آنها باشد. اگر دانش آموز در مراحل اولیه رشد خود مشکل داشته باشد ، استرس می تواند بیش از حد باشد. استرس را می توان هم در سطح جسمانی ، بدنی (کودک اغلب بیمار می شود) و هم در سطح رفتار (از بی توجهی تا پرخاشگری) بیان کرد.

در سنین پیش دبستانی ، کودک معمولاً همانطور که بود پذیرفته می شد ، ویژگی های او به ویژه قابل توجه نبود ، در رشد او دخالت نمی کرد. در عین حال ، مهم است که در همان زمان ویژگی های کودک در نظر گرفته شود ، به طوری که خانواده "انگشت خود را در نبض دارد" در دوره پیش دبستانی. اما خانواده هایی وجود دارند که در آنها والدین ، مادربزرگ ها ، پدربزرگ ها ، خاله ها یا پرستاران بچه ها در نقاط ضعف ، و گاهی اوقات بی بندوباری کودک جابجا شده و به آنها علاقه مند شده اند.

مدرسه ، علیرغم این واقعیت که بسیار دقیقتر از مهد کودک تنظیم می شود ، همه کاره نیست. و حتی محتاط ترین معلم از ابزارهای ناچیز برای کاهش پیامدهای به اصطلاح "غفلت آموزشی" کودک ، که بر روان او قبل از مدرسه تأثیر می گذارد ، استفاده می کند. در مدرسه است که ناتوانی در گوش دادن به دیگران آشکار می شود ، اضطراب ، ترس ، نفرت غیرقابل کنترل …

جهان بی نهایت متنوع است و کنترل بیش از حد ، آموزش زودرس کودکان در آن نیز انجام می شود. همانطور که من می بینم نیروی محرکه پشت این "پیچ و خم ها" اضطراب و ناامنی والدین است. زمان نگران کننده ای با اشتباهات والدین همراه می شود.

در اینجا چیزی است که AV Averin در مورد روانشناسی دانش آموزان خردسال می نویسد: اگر در سن پیش دبستانی ، ترسهای غریزی مرتبط با غریزه حفظ خود غالب بود و در نوجوانی ، ترس های اجتماعی غالب بود ، پس سن مدرسه ابتدایی نوعی دوراهی است که ترس های غریزی و اجتماعی همانطور که می دانید ، ترس های غریزی عمدتا شکل های احساسی ترس هستند ، در حالی که ترس های اجتماعی نتیجه پردازش فکری ، نوعی منطقی سازی ترس ها هستند. ترس و وحشت (حالت پایدار ترس) عمدتاً سن پیش دبستانی است و اضطراب و ترس - نوجوانی. در دوران دبستان مورد علاقه ما ، ترس و وحشت ، اضطراب و دلهره را می توان به همان میزان نشان داد ، - هوش مصنوعی زاخاروف تأکید می کند.

بنابراین ، بیشتر ترس های دانش آموزان خردسال در زمینه فعالیت های آموزشی نهفته است: ترس از "یکی نبودن" ، ترس از اشتباه ، ترس از گرفتن نمره بد ، ترس از درگیری با همسالان و والدین."

ترس های مدرسه نه تنها کودک را از آسایش روانی ، لذت از یادگیری محروم می کند ، بلکه به رشد روان رنجوری های دوران کودکی نیز کمک می کند.

برای اینکه دانش آموز کوچکتر بتواند رفتار خود را به طور آگاهانه تنظیم کند ، مهم است که با ظرافت و حوصله به او بیاموزیم که چگونه احساسات خود را بیان کند ، و راههای سازنده ای برای خروج از شرایط دشوار پیدا کند. اگر این کار انجام نشود ، احساسات بدون واکنش زندگی کودک را برای مدت طولانی تعیین می کند و مشکلات ذهنی بیشتری را ایجاد می کند.