روان درمانی - تجارت یا کمک؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

موضوع روابط مالی بین مراجعه کننده و روان درمانگر اغلب در جلسات مربی ، نظارت ، در گروه های بالینت و غیره مطرح می شود ، زیرا آنها بخشی جدایی ناپذیر از روان درمانی هستند. ما عادت داریم در مورد موضوع پول از این نظر بحث کنیم که "اگر شما از متخصصان کمک می خواهید ، درمانگر شما باید بتواند در آموزشهای گران قیمت مدرن ، درمان شخصی و غیره شرکت کند." در عین حال ، تقریباً به این موضوع توجه نمی شود که قبلاً در روان درمانی پرداخت ثابتی وجود نداشت و مشتری دقیقاً به همان اندازه که برای او قابل توجه بود ، پرداخت می کرد ، زیرا این یکی از عوامل انگیزشی مهم برای او تغییر کند حتی در حال حاضر ، برخی از درمانگران باتجربه ، وقتی توجه می کنند که مراجعه کننده در توسعه خود گیر کرده است ، هزینه خدمات را افزایش می دهند و نوعی پیشرفت در رابطه درمانی (اگر این فرمول نیست ؛) وجود دارد. ما اغلب مقالاتی در مورد دلایل ترک مراجعه کنندگان به درمان می خوانیم ، که در آن ، البته ، فضای زیادی به تجربیات شخصی ، مکانیسم های دفاعی ، پیچیدگی تاریخ مراجعه کننده اختصاص داده می شود ، اما تقریباً هیچ کس نمی گوید که اغلب مراجعه کننده با عدم تطابق انتظارات وی با کمک های مالی. بنابراین ، مقاله را با مهمترین چیز شروع می کنم:

خدمات روانشناسی رایگان است

این بدان معنا نیست که یک فرد دچار مشکل می شود زیرا "روانشناسان برای نخبگان بسیار گران قیمت هستند." در واقع بسیاری از متخصصان هستند که به معنای واقعی کلمه ، نیازی به پرداخت هیچگونه مبلغی برای ارائه کمک های روانی ندارند و تقریباً در همه جا کار می کنند: مهد کودک ، مدرسه ، کالج و دانشگاه. خدمات کلینیکی-بیمارستانی-اجتماعی ؛ شرکت-سازمان-بنگاه ؛ خدمات بحران ، جنبش های داوطلبانه ، منابع اطلاعاتی آنلاین ؛ انجمن های تخصصی (جایی که می توانید به صورت ناشناس ارتباط برقرار کنید و در همان زمان یک مشاوره جمع آوری کرده و از چندین متخصص به طور همزمان مشاوره بگیرید).

اغلب یک فرد نیازی به تغییرات جهانی ندارد ، اما از مد پیروی می کند - برای کار با یک روانشناس. در واقع ، یکی فقط باید صحبت کند ، دیگری باید همان توصیه بدنام را دریافت کند ، سومی باید بفهمد چه اتفاقی می افتد و کجا ، چگونه می تواند به تنهایی تغییر کند ، چه چیزی بخواند و غیره.

حتی در روان درمانی ، هزاران نفر بدون روان درمانی کنار می آیند و تحت درمان پزشک متخصص یا روانپزشک قرار می گیرند. در عین حال ، آنها از رفتن به دومی "می ترسند" ، اگرچه به طور کلی یک پزشک متخصص می تواند درمان همان IBS و سایر اعصاب اعضای بدن را تجویز کند. علاوه بر این ، از تجربه خودم ، می دانم که برای درمان همان کاردیونوروز ، نیازی نیست که بلافاصله عکس های خود را با یک ژاکت تنگ و لوبوتومی تهیه کنید ، اما می توانید به سادگی نسخه قطره یا چای گیاهی ساده را از یک نسخه تهیه کنید. درمانگر محلی یا قلب و با اجرای صحیح توصیه ها ، آن را در عرض چند ماه فراموش کنید ، که در بیش از 70 patients از بیماران با چنین تشخیصی اتفاق می افتد - ارزان و شاد.

رایگان به معنای بد نیست

ارتوپد ما از کلینیک کودکان اغلب موردی را به خاطر می آورد که "مادری" از منطقه خودش برای ملاقات با او در یک کلینیک خصوصی آمده بود و مدت ها از اینکه چقدر ارتوپد احمق در کلینیک هستند و چقدر فوق العاده هستند ، شکایت می کرد (من عینکم را فراموش کردم ؛)) دلایلی که متخصصان خوب در آن خدمات بحرانی ، مدارس ، بیمارستان ها و غیره مشاوره می دهند متفاوت است. بدون هیچ گونه توضیح بیشتر - کسی مطالبی را برای پایان نامه جمع آوری می کند ، برخی از مشتریان را برای اهداف خیریه می گیرد ، کسی این را به عنوان تبلیغات انتخاب می کند ، بنابراین برخی مسائل مربوط به اشتغال ، حقوق بازنشستگی یا بیمه و دستمزد ثابت و غیره را حل می کند.. علاوه بر این ، همه متخصصان با تجربه از جایی شروع می کنند و اگر در مدرسه یا درمانگاه خود سهل انگاری می کردند ، هرگز آن چیزی نمی شدند که شده اند.و "شکل گیری" در این محل کار به عنوان متخصص ، آنها به طور خودکار جهت همکاران را تعیین می کنند ، که به دلایل خود در آنجا کار خواهند کرد. در عین حال ، هیچ تضمینی وجود ندارد که با مراجعه به یک پزشک خصوصی از شما کمک حرفه ای دریافت شود ، زیرا این قیمت نیست که در اینجا نقش دارد ، بلکه شایستگی و تجربه است. اکنون زمان آن نیست که خصوصی به معنای بهترین ، واجد شرایط و حتی قانونی باشد. بیایید انعطاف پذیرتر فکر کنیم.

یک روانشناس پولی همیشه یک تاجر نیست

با توجه به موارد فوق ، طرف دیگر مسئله ظاهر می شود. اغلب ، متخصصانی که برای دولت کار می کنند نوعی پذیرایی خصوصی انجام می دهند. آنها به یک موسسه دولتی واگذار می شوند ، که حقوق را محاسبه می کند و جریان مراجعان به طور خودکار در ارتباط با موقعیت یک روانشناس در یک ساختار دولتی به آنها می رسد. بنابراین ، آنها برای اجاره دفتر یا مخاطبان گروهی ، تبلیغات و تبلیغات پولی (یا حداقل با توافق با مافوق خود) نمی پردازند ، به سایر متخصصانی که بخشی از کار خود را انجام می دهند مالیات و حقوق نمی دهند. همه اینها به آنها اجازه می دهد تا آنجا که ممکن است قرار دهند قیمت پایین خدمات آنها … این پاسخ به این س whyال است که چرا مشاوره با یک استاد در یک موسسه می تواند هزینه کمتری از مشاوره با یک متخصص جوان از یک تاجر خصوصی داشته باشد - نه به این دلیل که او احمق تر است ، بلکه به دلیل این که چنین هزینه هایی را ندارد که باید جبران شود. گفتن خوب یا بد برای مشتری دشوار است. از یک طرف ، این سودمند است زیرا قیمت حداقل است ، از سوی دیگر ، در واقع ، آنها از خدمات همان متخصصی که در این موسسه کار می کند و به صورت رایگان استفاده می کنند. مگر اینکه فقط جریان آنقدر زیاد باشد که فشرده شدن در یک صف رایگان زنده دشوار باشد.

مبتدی به معنای بی کفایت نیست

افراد با مدرک روانشناسی در دست نیستند ، مانند سایر مدرک ها. مبتدیان در مراقب بودن امتیاز مثبت زیادی دارند. آنها تمایل بیشتری به کار در زمینه جهت خود دارند و بیشتر مشتاق یادگیری ، دریافت چیزهای جدید از همکاران هستند. گاهی اوقات چنین کارهایی از نظر رویکرد درمانی می توانند از متخصصانی که "دست در دست" گرفته و دیپلم و روش کار را رها کرده است شروع به آزمایش و استفاده از "نظریه های جدید" به صلاحدید خود کند. هرگز از پرسش از روانشناس-روان درمانگر در مورد تحصیلات تخصصی خود دریغ نکنید. اگر او خود را به عنوان یک روانشناس که در محدوده محدودی از مسائل (PTSD ، روان تنی ، روان رنجوری ، افسردگی عصبی ، مشاغل ، آسیب شناسی جنسی ، نقص شناسی و غیره) کار می کند ، همیشه در این زمینه آموزش های اضافی را دریافت می کند و شرایط جنسی را دریافت می کند. درمانگر یا مربی اما در اینجا یک عارضه نیز وجود دارد. با توجه به این واقعیت که خدمات متخصصان مبتدی کمی ارزان تر از خدمات همکاران مجرب است ، آنها اغلب برای مشتریان دستکاری کننده تبدیل به یک هدف می شوند. البته ، این امر روانشناس-روان درمانگر را برای پیشرفت تحریک می کند ، اما ممکن است انواع مختلف انتقال ناخودآگاه به سایر مراجعان را تجربه کند. بنابراین ، آنها به نظارت بیشتر ، درمان شخصی نیاز دارند و بر این اساس ، با گذشت زمان ، هزینه خدمات آنها شروع به افزایش می کند. بنابراین به یک روان درمانگر با تجربه و "کار شده" می رسیم که ارزش خود را می داند ؛)

روان درمانی مشاغل خود شماست

وقتی صحبت از روان درمانگر به عنوان یک کارآفرین می شود ، هزینه های وی برای جذب مشتری به تنهایی به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. هیچ کس به او حقوق نمی دهد ، هیچ کس هزینه مرخصی یا مرخصی استعلاجی را پرداخت نمی کند ، کار از دست رفته (دزدیده شده) را پس نمی دهد ، مشتریانی را که در صورت وقوع قوه قوه قهریه ترک کرده اند باز نمی گرداند ، در حالی که علی رغم از همه چیز هر ماه او مجبور است یک مبلغ را پرداخت کند. از همه مالیاتها و کسورات به صندوق بازنشستگی ، اجاره دفتر یا قبوض آب و برق ، استهلاک تجهیزات ، ارتباطات و غیره ، ایجاد تبلیغات و تبلیغ محصول شما ، پرداخت هزینه برای بستر اجتماعی خود (میزبانی سایت ها ، دامنه ها و غیره).حتی اگر روانشناس شما 10 نفر پرسنل ندارد ، فقط به این فکر کنید که چه کسی در دفتر کار خود (در مجاورت خانه) تمیز کننده کف و توالت است. آیا مطمئن هستید که همه اینها توسط یک کارمند شرکت نظافت اداره می شود ، که روان درمانگر به ازای هر تمیز کردن به او پول می پردازد؟

شغل درمانگر همیشه واضح نیست

گاهی اوقات فکر می کنیم روانشناس-روان درمانگر یک ساعت کار کرد ، پولش را گرفت و برای استراحت رفت. در حالی که یک پزشک خصوصی بسیار بیشتر کار می کند. شروع با همان "بار ذهنی" که اکثر کارآفرینان را به سمت روان پریشی سوق می دهد - هنگامی که شما دائماً باید مسائل زیادی را در ذهن خود نگه دارید و برنامه ریزی کنید ، از جمله حسابداری ، حقوق ، بازاریابی و حفظ مستقیم نام تجاری و بهبود محصول. از آنجا که ایجاد سخت کوشی شهرت می تواند سالها طول بکشد و از دست دادن اعتماد به دلیل یک قدم اشتباه در 1 روز. خاتمه مستقیم با پاسخ به درخواست های ناموفق ، نامه های ناامید کننده با فریاد کمک ، تنظیم عبارت صحیح چرا او مشاوره های اولیه رایگان را انجام نمی دهد و به تلفن مشتری گوش نمی دهد ، به سوالات در شبکه پاسخ می دهد ، فیلم ها ، برنامه ها ، مقالات می نویسد. ، یادداشت ها و نظرات ، پر کردن سایت ها و وبلاگ ها - همه این کارها را که هیچ کس نمی بیند ، اما به مدت طولانی و رایگان انجام می شود. این واقعیت که قبلاً مشتری باید 2-3 جلسه را توضیح می داد ، اکنون می تواند در قالب یک مقاله آماده منتقل شود ، و این واقعی است صرفه جویی در وقت و پول قبل از هر چیز برای خود مشتری … در عین حال ، هنگامی که درمانگر شروع به انجام کارهای بیش از حد "نامرئی" می کند ، این نشانه واضحی است که او به یک دستیار نیاز دارد. بنابراین جسورانه حداقل دو حقوق ، با مالیات و غیره اضافه کنید که در هزینه جدید خدمات یک درمانگر خوب لحاظ می شود.

در اینجا به این نتیجه می رسیم که روان درمانی فقط یک حرفه نیست ، تخصصی است که در دیپلم مشخص شده است ، بلکه کار تمام زندگی اوست. "زاییده ذهن" حرفه ای او ، که می خواهید با افرادی که از نظر روحی نزدیک هستند آشنا کنید ، و می خواهید آن را به کسی بدهید که ارزش چنین بزرگ شدن را درک می کند. و هرچه تجربه و دانش درمانگر بیشتر باشد ، فرد بیشتر می خواهد این نکته را به یک کانال باریک هدایت کند ، با این علم که دانه در اینجا جوانه می زند ، که در اینجا آبیاری و بارور می شود ، و اینجا درختان بزرگ بارور است رشد خواهد کرد. با این حال ، در چنین شرایطی ، واقعاً مهم است که متخصص به عنوان هدف جاه طلبی های خود از روان درمانی استفاده نکند. بنابراین ، میزان ارتباط وی با سایر همکاران ، مشارکت در زندگی اجتماعی و پروژه ها ، از جمله امور خیریه ، بازخورد در قالب کنفرانس و … نیز از عناصر مهم است. این فقط شتاب را افزایش می دهد.

هرچه مشخصات پیچیده تر باشد ، تعداد مشتریان کمتری وجود دارد

بسیاری از ما فراموش می کنیم که در بیشتر موارد روانشناسان و روان درمانگران با مشکلات کار می کنند. به ندرت با درخواست به اشتراک گذاشتن شادی ها و موفقیت های خود به آنها مراجعه می کنید ؛) در کار خود ، یک روان درمانگر همیشه محدود به چند ساعت در روز است ، این تجارت خارج از جلسه کار نمی کند. در عین حال ، روانشناسانی هستند که به تسلط بر مهارت های ارتباطی ، گذر از مسیر تعیین سرنوشت و انتخاب زندگی ، تجدید نظر در نگرش های مخرب و اصلاح آنها کمک می کنند و روانشناسانی هستند که با اختلالات روانی ، با آسیب های شدید خشونت کار می کنند ، با مرگ و مردن ، با آسیب شناسی روان تنی و دیگران. این بدان معناست که هر روز نورون های آینه ای چنین متخصصانی کمترین و ناخوشایندترین آنها را بارها و بارها بیدار می کنند. در بین مردم به عنوان "دردسر را به خود می گیرد". بنابراین ، برای از بین رفتن سلامت روحی و جسمی خود ، متخصصان تعدادی از اقدامات پیشگیرانه را انجام می دهند. بر این اساس ، هرچه مبحثی که با آن به متخصص مراجعه می کنید پیچیده تر باشد ، منابع بیشتری برای حل آن نیاز دارد.روانشناس منابع را به صورت رایگان دریافت نمی کند ، او فقط پول را برای نظارت ، درمان به همکاران می پردازد و به همین ترتیب به بازگرداندن تعادل روانی و جسمانی با کیفیت بالا نیاز دارد.

البته ، علاوه بر این ، می توانید در مورد کنفرانس ها ، آموزش ها ، تمرینات ، ادبیات و گزینه های مختلف برای ارتقاء صلاحیت یک روان درمانگر خاص بنویسید ، اما من در این مورد چیز زیادی نگفته ام.

من گفتم فردی که نیاز و انگیزه دارد ، اما پول ندارد ، فردی که در مشکل ، بحران ، اندوه و غیره است - می تواند و به صورت رایگان در موسسات مختلف اجتماعی پشتیبانی می کند … همیشه. این یک روش معمول است ، یک روانشناس که برای دولت کار می کند یا دائماً یک شغل دارد. این اتفاق نمی افتد که کسی که واقعاً به تسلی نیاز دارد ، آرامش دهنده ای پیدا نکند ، کسی که به معلم نیاز داشته باشد ، درس خود را دریافت نکند و غیره.

اگر ما در مورد بهانه ها صحبت نمی کنیم و در مورد مد کار با روانشناس صحبت نمی کنیم ، بلکه در مورد نیاز به حمایت و مشارکت متفاوت صحبت می کنیم ، به سطح روابط مالی می رویم. و همه این سطح را دارند. از طرف روان درمانگر ، بستگی به هزینه هایی دارد که متخصص در ارتباط با سازماندهی فعالیتهای خود و بهبود حرفه ای متحمل می شود. از نظر مشتری ، این بستگی به وضعیت اجتماعی یا سطح درآمد ندارد ، بلکه بستگی به این دارد که مشتری چقدر می تواند سطح ادعاها و تمایل خود را برای ایجاد درک کند.