علائم دیپسومانیا و تفاوت آن از وابستگی الکلی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

دیپسومانیا و الکلیسم

متخصص ، در زمان تشخیص ، و خود بیمار ، باید به وضوح دو حالت مشابه را تشخیص دهد - دیپسومانیا و الکلیسم.

دیپسومانیا - این ، قبل از هر چیز ، شیدایی است که بر اساس وراثت ایجاد می شود و اشتیاق مزمن به الکل ، به عنوان یک قاعده ، نتیجه اعتیاد به استفاده طولانی مدت از مشروبات الکلی است. هر دوی این شرایط علائم و نشانه های مشابهی دارند ، اما برای درک آن می توان اضافه کرد - الکلیسم در حیوانات ایجاد می شود.

الکلی مزمن فردی است که در اولین فرصت مشروب می خورد و به دنبال لذت بردن از آن است. Dipsoman فقط در لحظه تشدید حمله می نوشد.

علائم دیپسومانیا

تظاهرات علامتی دیپسومانیا بسیار شبیه اختلالات روانی از سری مشابه است. حمله همیشه با حالت افسردگی متوسط یا شدید ، ناامیدی ، افکار غم انگیز ، اغلب متمایل به خودکشی آغاز می شود. سردرد و از دست دادن اشتها شایع است. سپس مرحله دوم فرا می رسد - اشتیاق غیر قابل مقاومت و فراگیر برای الکل.

ویژگی بارز این اختلال این است که بیمار از مشکل خود آگاهی کامل دارد. او در الکل در عین حال راهی برای خلاص شدن از حالت افسردگی می بیند ، در عین حال این درک است که او نمی تواند در برابر نوشیدن مقاومت کند که وضعیت را بیشتر تشدید می کند. و سپس یک پرخوری طولانی شروع می شود ، که می تواند بیش از یک هفته طول بکشد و اغلب با اقدامات احیا ، اغلب با یک نتیجه کشنده به پایان می رسد. گزینه دوم در غیاب حمایت عزیزان رایج ترین است. اگر هیچ کس در این نزدیکی وجود نداشته باشد که بتواند به طرز چشمگیری از خوردن غذا جلوگیری کند ، وضعیت می تواند به طرز فاجعه باری پایان یابد. به عنوان مثال ، با قرار دادن بیمار در یک محیط بیمارستانی ، می توان تنها با کمک اقدامات خشونت آمیز از بین برد.

علائم مشخصه ای که قبل از حمله ظاهر می شوند ، نشانگر واضحی است که یک درمانگاه یک بیمار کلاسیک روانی است که نیاز به درمان مناسب دارد.

لازم به ذکر است که دیپسومانیا و الکلیسم در یک بیمار قابل ترکیب است. تشخیص در این مورد حتی سخت تر می شود.

درمان دیپسومانیا

درمان این اختلال به اندازه خود بیماری متمایز است. از آنجا که علت آسیب شناسی در اعماق ماده خاکستری و آگاهی بیمار پنهان است ، امروزه نمی توان آن را تعیین کرد ، اما علت بسیاری از بیماری های روح انسان است. چنین شرایطی فقط درمان علامتی را امکان پذیر می کند و سپس ، در لحظه حمله.

در فواصل بین تشدید ، هیچ مداخله ای لازم نیست. یک فرد یک زندگی معمولی و کامل را دنبال می کند ، مشغول کار است ، به طور کلی خانواده هیچ نشانه ای از اضطراب را نشان نمی دهد.

دیپوسمانی ها معمولاً می دانند و می فهمند که حمله دیگری در مقابل آنها ظاهر می شود. توصیه می شود که آنها از قبل در مورد آن صحبت کنند. در این مورد ، درمان با داروهای ضدافسردگی سبک امکان پذیر است ، که به شما اجازه می دهد تا حدی از درک واقعیت اطراف جلوگیری کرده و آن را به شروع یک پرخوری نبرید. در صورت بروز پرخوری ، اولین کاری که باید انجام دهید قطع است آی تی. همانطور که قبلاً ذکر شد ، در این مورد ، فقط وقفه خشونت آمیز مثر است. معمولاً شخص به سادگی در بیمارستان بستری می شود. دستیابی به نتیجه در خانه تقریباً غیرممکن است - بیمار دیر یا زود فرصتی برای مست شدن پیدا می کند و به هر طریق ممکن به این کار می پردازد. در میان متخصصان ، این نظر وجود دارد که می توان با کاهش دیپسومانیا مبارزه کرد. میزان مصرف الکل با این حال ، این روش عملاً کاربرد عملی پیدا نکرده است. چنین رویدادی باعث می شود بیمار حتی بیشتر رنج ببرد.

در نتیجه ، شایان ذکر است که دیپسومانیا یک بیماری لاعلاج است. هیچ درمان ریشه ای برای این اختلال وجود ندارد.

راک روسی

اوه ، من چقدر این صبحانه را دوست دارم

بیایید خوش بگذرانیم و غمگین باشیم

بگذارید صدای ضربات روسی در همه جا پخش شود

چیپس بخور شیر بخور …"

بوتوسوف V.