ویژگی های اصلاح روانگردان کودکان

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

آنا خاطرنشان کرد که در یک وضعیت با کودک ، همه چیزهایی که در وضعیت کمک روانی به بزرگسالان ضروری است از بین می رود - آگاهی از مشکل ، تصمیم برای مقابله با آن و اراده برای خلاص شدن از شر آن.

A. N. لئونتیف مفهوم فعالیت پیشرو را مطرح کرد. در چارچوب فعالیت پیشرو ، سایر انواع فعالیتها بالغ و متمایز می شوند ، فرایندهای ذهنی و ویژگی های شخصیتی تغییر می کند. مشهورترین آن دوره ای شدن توسعه D. B. Elkonin است که بر اساس آن ویژگیهای روان درمانی در کار با کودکان مشتق شده است. اول از همه ، این به همبستگی شکل انجام تمرینات روان درمانی با فعالیت پیشرو اشاره می کند ، که مشخصه سن کودک است. برای کودکان پیش دبستانی ، این یک بازی بازی است ، برای کودکان دبستانی - فعالیت آموزشی. یعنی ، برای کودکان پیش دبستانی ، این فرم یک بازی است و برای کودکان دبستانی تقلید از فعالیت های مدرسه است. بنابراین ، می توان انگیزه لازم را برای کودک در کار روان درمانی ایجاد کرد.

هنگام کار با حالات مختلف مشکل در کودکان ، روان درمانی به شکل بازی انجام می شود و با نمایش های تصویری از مشکلات کار می کند. خاک آن کودکانه مغز راست یا "جادو" است (یک فرایند باستانی تکاملی ؛ اعتقاد به امکان تأثیرگذاری بر واقعیت از طریق اعمال و / یا افکار نمادین ذهنی یا جسمی). با چنین تفکری ، شخص تصور می کند که با عمل بر روی یک شیء خاص ، بر دیگری نیز تأثیر می گذارد ، که با اصل ارتباط دارد. در واقعیت ، چنین ارتباطی وجود ندارد ، اما مهم این است که در تخیل او "زنده" باشد.

کودک بازی کاملاً با تمام وجود درگیر بازی است. زندگی در موقعیت بازی ، اشیایی که کودک تصور می کند برای او همانقدر واقعی است که در واقعیت وجود دارد. یک شیء مادی که در دست کودک است می تواند جایگزین یک شیء مادی دیگر یا غیر مادی شود ، هر شیئی که مستقیماً در دسترس نیست. در این مورد ، "سرزنش" خرس ، یا "برقراری ارتباط" با موجودی افسانه ای که خود را نشان می دهد ، که شخصیت مقصر برخی مشکلات است ، "تغییر" آنها ، دستکاری آنها ، ساختن آنها ، کودک همچنین پشتیبانان را تغییر می دهد آنها (خرس ، عروسک ، نقاشی شده توسط شخصیت های افسانه ای ، مجسمه سازی شده از شخصیت های کارتونی پلاستین) اجسام یک واقعیت دیگر هستند.

در مفهوم فرهنگی - تاریخی توسعه روان (L. S. Vygotsky) ، مکانیسم اصلی توسعه آن داخلی سازی است (داخلی سازی - انتقال از خارج به داخل). در ابتدا ، فعالیت با پشتیبانی از اشیاء خارجی انجام می شود ، و سپس "فرو می ریزد" ، گذار به شکل اعمال ذهنی ، با استفاده از "پشتیبانی" های تخیلی ، و سپس به اجرای خودکار. همین امر در مورد الگوهای واکنش های رفتاری و احساسی که کودک در سنین پایین می آموزد صدق می کند. برای "بازسازی" الگوی موجود در حین کار روان درمانی با کودکان ، این روند باید معکوس شود. جهت مخالف خارجی سازی است (بیرونی - خارجی ، خارجی). نمای بیرونی یک مسئله ، خارجی سازی تصویر داخلی آن ، نمایندگی است. کودک مشکل را شخصی می کند (آن را به خرس ، عروسک ، نقاشی ، یعنی یک شیء مادی منتقل می کند) ، این شی مادی را دستکاری می کند و طبق قانون تفکر کودکان (تفکر جادویی) ، عملیات "جادویی" را انجام می دهد و بنابراین الگوی ناسازگار اولیه را از بین می برد و دوباره آموزش می بیند.

هنگام برخورد با کودک ، باید به خاطر داشت که فراوانی دانش تکنیک ها ، روش ها ، روش ها در کار با کودکان جایگزین رعایت اصل شباهت نمی شود ، بدون آن کار با یک کودک غیر واقعی (به معنای واقعی کلمه) نیست. عقب نشینی ، مانند وضعیت یک کودک خواهد بود. برای مطالعه با یک کودک ، باید همان کودکی را در خود پیدا کنید ، دنیای کودکی را باز کنید ، و سپس راه های کار به خودی خود ظاهر می شود.

اما همه روانشناسانی که با کودکان کار می کنند (و حتی احتمالاً کار نمی کنند) می دانند که مشکلات کودکان بازتابی از مشکلات والدین است.کودک آینه ای است که هوای احساسی خانواده را منعکس می کند. با مشکلات خانوادگی ، درگیری های دائمی ، نارضایتی های پنهان ، کودک "میله برق" است ، او به آن حلقه آسیب پذیر تبدیل می شود که در آن استرس عاطفی به شکل مشکلات رفتاری ، عاطفی ، روانی و روانی شکسته می شود. زایمان سیسیف برای "درمان" اثر در کودک و ترک علت آن دست نخورده. بنابراین ، لازم است والدین را در فرآیند اصلاح روانی مشارکت دهیم. کار با والدین و تغییر رفتار آنها چه در رابطه با یکدیگر و چه در رابطه با کودک ، امکان حل مشکلات کودک را دارد.