اریک برن: زیبا باشید ̆؛ موضوع آناتومی نیست ، بلکه اجازه پدر و مادر است

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

10 نقل قول از یک روانشناس معروف

اریک برن نویسنده مفهوم معروف برنامه نویسی سناریو و نظریه بازی است. آنها مبتنی بر تجزیه و تحلیل معاملاتی هستند که اکنون در سراسر جهان در حال مطالعه است.

برن مطمئن است که زندگی هر فرد تا سن پنج سالگی برنامه ریزی شده است ، و سپس همه ما طبق این سناریو زندگی می کنیم.

در مطالب ما ، مجموعه ای از نقل قول های این روانشناس برجسته در مورد نحوه برنامه ریزی مغز ما است.

1. سناریو یک برنامه زندگی است که به تدریج در حال آشکار شدن است ، که در اوایل کودکی ، عمدتا تحت تأثیر والدین شکل می گیرد. این انگیزه روانشناختی با نیروی زیادی فرد را به جلو ، به سمت سرنوشت خود ، و اغلب بدون توجه به مقاومت یا انتخاب آزاد او ، سوق می دهد.

2. در دو سال اول ، رفتار و افکار کودک عمدتاً توسط مادر برنامه ریزی می شود. این برنامه اسکلت اولیه اسکریپت او را تشکیل می دهد ، "پروتکل اصلی" در مورد اینکه چه کسی باید باشد ، یعنی آیا او باید "چکش" باشد یا "مکان سخت".

3. وقتی کودک شش ساله می شود ، برنامه زندگی او آماده است. کشیشان و معلمان قرون وسطی این را به خوبی می دانند و می گویند: "تا شش سالگی بچه ای برایم بگذار و سپس آن را پس بگیر." یک مربی خوب پیش دبستانی حتی می تواند پیش بینی کند که چه نوع زندگی در انتظار کودک است ، آیا او خوشحال خواهد بود یا ناراضی ، آیا برنده خواهد بود یا شکست.

4. برنامه آینده عمدتا مطابق دستورالعمل خانواده تنظیم می شود. برخی از مهمترین نکات را می توان به سرعت کشف کرد ، همانطور که در اولین گفتگو ، هنگامی که درمانگر می پرسد: "والدین شما در دوران کودکی در مورد زندگی چه چیزی به شما می گفتند؟"

5- از هر دستورالعمل ، به هر شکل غیرمستقیمی که ممکن است تدوین شود ، کودک سعی می کند هسته ضروری آن را استخراج کند. او برنامه زندگی خود را اینگونه برنامه ریزی می کند. ما این را برنامه نویسی می نامیم زیرا تأثیر جهت دائمی می شود.

کودک خواسته های والدین را به عنوان یک دستور درک می کند ، در صورتی که یک تحول یا رویداد چشمگیر در آن اتفاق نیفتد ، می تواند برای تمام زندگی او باقی بماند. تنها تجربیات بزرگ ، مانند جنگ ، یا عشقی که توسط والدینش مورد تأیید قرار نگیرد ، می تواند به او آزادی فوری دهد.

مشاهدات نشان می دهد که روان درمانی نیز می تواند تسکین دهنده باشد ، اما بسیار کندتر.

مرگ والدین همیشه طلسم را از بین نمی برد. برعکس ، در بیشتر موارد او را قوی تر می کند.

6. بیشتر اوقات ، تصمیمات کودکان ، به جای برنامه ریزی آگاهانه در بزرگسالی ، سرنوشت یک فرد را تعیین می کند.

هرچه در مورد زندگی خود فکر می کنند یا می گویند ، اغلب به نظر می رسد که جذابیت قدرتمندی آنها را مجبور به تلاش در جایی می کند ، اغلب اوقات مطابق آنچه در زندگی نامه ها یا کتابهای کاری آنها نوشته شده است.

کسانی که می خواهند پول به دست آورند آن را از دست می دهند ، در حالی که دیگران به طرز غیرقابل کنترل ثروتمند می شوند. کسانی که ادعا می کنند به دنبال عشق هستند حتی در کسانی که آنها را دوست دارند نفرت برمی انگیزند.

7. در زندگی یک فرد ، نتیجه سناریو پیش بینی می شود ، توسط والدین تجویز می شود ، اما تا زمانی که توسط کودک پذیرفته نشود ، معتبر نخواهد بود.

البته ، پذیرش با هیاهو و راهپیمایی رسمی همراه نیست ، اما با این وجود ، روزی یک کودک ممکن است این را با تمام صراحت ممکن اعلام کند: "وقتی بزرگ می شوم ، مثل مامان می شوم" (که مربوط به: "من ازدواج خواهد کرد و به همان تعداد فرزند خواهد داشت ") یا" وقتی بزرگ شدم ، مثل یک پدر می شوم "(که ممکن است به این معنا باشد:" من در جنگ کشته می شوم. ").

8. برنامه نویسی بیشتر منفی است. والدین سر فرزندان خود را با محدودیت هایی پر می کنند. اما گاهی اجازه می دهند.

ممنوعیت ها سازگاری با شرایط را دشوار می کند (آنها ناکافی هستند) ، در حالی که مجوزها آزادی انتخاب را فراهم می کنند.

مجوزها کودک را با مشکل روبرو نمی کنند مگر اینکه مجبور شوند. مجوز واقعی یک "قوطی" ساده است ، مانند مجوز ماهیگیری. هیچ کس بچه را مجبور به ماهیگیری نمی کند. او می خواهد - او می گیرد ، می خواهد - نمی خواهد و وقتی می خواهد و هنگامی که شرایط اجازه می دهد با چوب ماهیگیری می رود.

9. اجازه ربطی به آموزش مجاز بودن ندارد. مهمترین مجوزها مجوزهای دوست داشتن ، تغییر ، و کنار آمدن موفقیت آمیز با وظایف ما هستند. شخصی با چنین اجازه ای بلافاصله قابل مشاهده است ، و همچنین شخصی که به انواع ممنوعیت ها ملزم است. ("البته او اجازه داشت فکر کند" ، "او اجازه داشت زیبا باشد" ، "آنها اجازه داشتند شادی کنند.")

10. باید دوباره تأکید کرد: زیبا بودن (و همچنین موفق بودن) موضوع آناتومی نیست ، بلکه اجازه والدین است. البته آناتومی بر زیبایی چهره تأثیر می گذارد ، اما تنها در پاسخ به لبخند پدر یا مادر می توان چهره دختر را با زیبایی واقعی شکوفا کرد.

اگر والدین در فرزند خود کودکی احمق ، ضعیف و ناهنجار ببینند و در دختر خود - دختری زشت و احمق ، آنگاه چنین خواهند شد.