تراز اعتماد

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

تعادل اعتماد / بی اعتمادی نقش اساسی در تنظیم روابط دارد ؛ بدون اعتماد ، ایجاد روابط نزدیک احساسی و احساس رضایت از آنها غیرممکن است.

بر اساس اندازه گیری ، به عنوان یکی از ویژگی های اعتماد [1] ، ما گزینه های احتمالی را برای رابطه بین اعتماد به خود و اعتماد به شریک در نظر خواهیم گرفت.

1. هر دو شریک به یک اندازه به یکدیگر اعتماد دارند. در این مورد ، ارتباط ، تماس بین آنها در قالب یک گفتگوی معادل صورت می گیرد.
2. هر یک از شرکت کنندگان در یک رابطه بسیار بیشتر از شریک خود به خود اعتماد دارد. در این مورد ، ارتباط بر اساس بازی ، تقابل ، رقابت و مخالفت است.
3. هر دو شریک به یکدیگر اعتماد دارند ، نه به خود. در چنین شرایطی ، مسئولیت متقابل بر عهده یکدیگر است ، مانند پینگ پنگ.
4. یکی از طرفین هم به خود و هم به شریک خود اعتماد دارد و دیگری به شریک اعتماد ندارد ، بلکه فقط به خود اعتماد دارد. در این شکل از تعامل ، انواع مختلفی از دستکاری ها بوجود می آید ، با هدف اجبار از طرف کسی که فقط به خود اعتماد دارد.
5. یکی از شریک ها به خود و دیگری به طور یکسان اعتماد دارد ، در حالی که دیگری به اولی بیش از خودش اعتماد دارد. در این مورد ، شریک دوم به اولی ارزش بیشتری می بخشد و مسئولیت تغییر می کند.
6. یکی از شرکا بیش از دیگری به خود اعتماد می کند ، و برعکس ، دومی بیش از خود به اولی اعتماد دارد. با چنین عدم تعادل در اعتماد ، وابستگی به کسی وجود دارد که فقط به خود متکی است ، در حالی که دیگری به خود اجازه می دهد به عنوان یک شیء منفعل مورد استفاده قرار گیرد.

بنابراین ، تنها در نسخه اول امکان ایجاد تعامل مستقیم ، گفتگوی مستقیم وجود دارد. در همه موارد دیگر ، روابط مبتنی بر دستکاری است - فعال یا غیرفعال.

پدیده اعتماد به خودی خود دارای دو جزء منطقی و غیر منطقی است. منطقی مبتنی بر دانش در مورد شی است: در مورد قابلیت اطمینان ، اعمال و اقدامات گذشته ، و همچنین بر اساس وحدت و شباهت دیدگاه ها ، اصول زندگی ، ارزش ها ، جهان بینی. جزء غیر منطقی در پیشوند و ریشه این مفهوم تعبیه شده است. "قبل" همان چیزی است که قبل است ، این چیزی است که قبل از آن وجود دارد ، این هم امید است و هم شانس ، که می تواند دری را به خود ایمان باز کند ، که یک مفهوم غیر منطقی است ، به این معنی که پذیرش امکان برای واقعیت است.

بی اعتمادی از نظر پدیداری در این انتظار ظاهر می شود که آنها آنطور که من می خواهم رفتار نکنند ، به من آسیب می رسانند ، من رد می شوم ، خیانت می کنم ، رها می شوم. به طور معمول ، این نگرش و نگرش نتیجه تجربیات قبلی روابط است. در نزدیکی احساسی و اعتماد ، تمام تجربیات قبلی روابط ، شخصیت خود شما و شخصیت شریک زندگی خود را نشان می دهد.

در تجربه یک فرد بی اعتماد ، می توان آسیب روانی عمیقی را که در روابط والدین و فرزندان ، در روابط با همسالان ، دوستان و جنس مخالف دریافت کرده است ، دریافت. نیاز به امنیت در چنین رابطه ای برآورده نشده است. تجربه گذشته مانعی برای ایجاد رابطه اعتماد می شود.

با این حال ، در زمان حال ، در حال حاضر "اینجا و اکنون" ، هر یک از ما انتخابی داریم که می تواند دری را به آینده ای جدید ، بهتر و پربارتر باز کند. کمک به روانشناس برای پیروی از این انتخاب ها می تواند ارزشمند و مفید باشد.

هنگام نوشتن مقاله ، از مطالب زیر استفاده شد:

1. Skripkina ، T. P. روانشناسی اعتماد (تحلیل نظری و تجربی) / T. P. اسکریپکین. - روستوف n / a: انتشارات دانشگاه دولتی آموزشی روسیه ، 1997.- 250 ص.