در مورد ضربه یا اندوه ناشی از عشق

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

اگرچه یکی از علل متداول آسیب های رشدی ، فقدان عشق به کودک است ، اما بسیاری از ما نیز با آسیب هایی روبرو شده ایم که مورد علاقه والدین و سایر اعضای خانواده ما بوده است ، اما در اینجا شما …

در چنین مواردی ، من صفحات رمان جیمز کلاول "تای پنگ" را به خاطر می آورم ، جایی که قهرمان در مورد نحوه پاهای کوچک خود صحبت می کند. البته نه خودشان. این رسم اشراف قرون وسطایی چین بود و ارزش زنان را در جامعه آنها چند برابر کرد. زیرا مطلقاً غیرممکن است که وانمود کنید که پاهای کوچکی دارید و خود را یک اشرافی معرفی می کنید - این یک کار مداوم چندین ساله است.

دختران شروع به بستن پاهای خود کردند تا رشد آنها کند شود. و اگر فقط بانداژ شود - پا بریده و به این شکل پانسمان می شود. آنچه در نهایت اتفاق افتاد - این زنان یک سم کوچک ، خودشان ، بدون حمایت خدمتکاران ، و اغلب نمی توانستند راه بروند. آنها با کفش های مخصوص و بانداژ تا زانو دور خانه می چرخیدند. آنها مطمئناً نمی توانند از مرد و از خانه فرار کنند. قهرمان رمان ، اروپایی ، هنگام گوش دادن به داستان وحشت می کند. و قهرمان ، که دریایی از اشک ریخت و کیلوتون درد را در تمام طول مدت زندگی تجربه کرد ، معتقد است که همه چیز خوب است ، و باید هم می بود ، زیرا او یک اشراف زاده بود.

این همان چیزی است که هنگام تربیت یک کودک "خاص" ، با خشونت سیستماتیک علیه طبیعت او ، به هر حال ، این اطمینان مقدس وجود دارد که بهتر خواهد بود و به نفع خود کودک خواهد بود و استواری ، غیرقابل تحمل بزرگان در این مورد ، هیچ مهم نیست چگونه می پرسید یا گریه می کنید - آنها بهتر می دانند ، و سپس فقط اعتقاد به این که لازم است ، توجیه آنهاست.

من افرادی را دیده ام که از نظر طبیعت بسیار با استعداد هستند ، سرانجام به گونه ای پرورش یافته اند که نوازندگان ، رقاصان ، طرفداران فرقه ها هستند.

از بیرون ، واقعاً می تواند زیبا ، حتی هماهنگ به نظر برسد - آنها با آسیب هنگام سازگاری سازگار شده و با آن در آغوش توسعه یافتند.

این چگونه با یک عجیب و غریب که در یک بشکه پرورش یافته است متفاوت است؟ بله ، دقیقاً به این دلیل که ما دائماً و بطور غیرقابل تحملی در این کار مشغول بودیم ، روی حداکثر توجه ایجاد شده ، کنترل فرایند و عشق سرمایه گذاری کردیم. بله عشق. با اعتقاد تزلزل ناپذیر که اینگونه برای کودک بهتر خواهد بود ، بسیار مخلوط می شود. این شخص باید اکنون رنج ببرد و خود بزرگسال نیز از این اشک ها عذاب می کشد ، اما این هدف نه تنها وسیله را توجیه می کند ، بلکه ارزش همه آن را دارد.

همچنین روشن می شود که چرا در برخی خانواده ها برخی از کودکان آسیب زا و برخی دیگر کاملاً سالم رشد می کنند. و آنها را فقط به کسانی که بیشتر روی آنها سرمایه گذاری می کنند و برای زیباتر شدن آنها بیشتر انجام می دهند ، مجروح می کنند. و کسانی که از آنها دست کشیدند برای خود چنین ایوانوشکی هستند - احمق هستند - و آسیبی نمی بینند. به نظر من گاهی اوقات کودکان عمداً تظاهر به احمق تر از خود می کنند تا از سرنوشت تبدیل یک شگفتی زیبا با پاهای کوچک جلوگیری کنند.

بحث در مورد عشق چیست و آیا در آن خانواده ها و فرهنگها واقعی بوده است ، در اینجا ضروری نیست ، از آنچه من دیدم ، مردم واقعاً فرزندان خود را تا آنجا که می توانستند با تمام وجود دوست داشتند. فقط این نیروها تا حدی با بانداژ روزانه پاها صرف این کار شدند … این باور که تلاش آنها برای آینده ای بهتر ضروری است وحشتناک بود.

افرادی که به این شیوه تربیت می شوند اصلاً زشت نیستند ، آنها اغلب بسیار زیبا هستند و در هنر خود و یا هر آنچه در آنها تلقین شده است ، مهارت دارند. مگر اینکه در نوجوانی تجزیه شده و در بزرگسالی خود را بنوشند.

فقط این پاهای کوچک همیشه درد می کنند و دویدن روی آنها غیرممکن است. فقط راه بروید ، و سپس با دقت. بنابراین ، بهتر است از کسانی که به این شکل تحت درمان هستند ، انتظار تغییرات سریع نداشته باشیم - خوب ، آنها نمی توانند بدوند. و هر چیز دیگری می تواند ، اغلب بهتر از بسیاری دیگر. زیرا در زندگی آنها عشق واقعی وجود داشت - یک نیروی وحشتناک. در ترکیب با ایمان ، واقعاً ترسناک است.