در مورد اعتماد

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

در حالی که ما س questionال را به گونه ای مطرح می کنیم که اعتماد به شخص اطمینان درونی ماست که شخص همیشه "خوب" رفتار می کند (از دیدگاه ما) ، این است که چگونه با او توافق کردیم ، چگونه از او پرسیدیم و غیره. NS. - در این مورد ، شما به هیچ وجه نمی توانید به کسی اعتماد کنید. هر شخصی یک مقدار ناپایدار است. وقتی فکر می کنیم که فردی را به خوبی می شناسیم ، در واقع آشنا ترین / معمول ترین حالت هوشیاری را برای او می شناسیم. یا دو حالت از این قبیل ، یا ده. همیشه گزینه های بیشتری وجود دارد. و از این نظر ، ما حتی خودمان را نمی شناسیم (با تشکر ، کلاه ، من آگاه هستم که شما همیشه آنجا هستید ، گاهی اوقات حق با شماست). به علاوه. هیچ کس نمی تواند (از جمله خود) تضمین دهد که همیشه مطابق با تصمیم گرفته شده ، یک قول داده شده ، یک توافق ثابت رفتار خواهد کرد. "آنطور که باید" کسانی که می گویند همیشه مسئول سخنان خود هستند و همیشه رفتار خود را کنترل می کنند ، به سادگی هنوز تغییری اساسی در حالات هوشیاری خود تجربه نکرده اند. یا حتی به احتمال زیاد ، آنها آن را به خاطر نمی آورند. واضح است که این امر نه تنها عدم وجود چنین شرایطی در آینده را تضمین نمی کند ، بلکه قول می دهد که مطمئناً چنین خواهد بود. تا زمانی که اعتماد یک ضمانت است ، ما حتی نمی توانیم به خودمان اعتماد کنیم. البته ما می توانیم ، اما این بسیار احمقانه است. و تا زمانی که اعتماد = ضمانت است ، ما دائماً به یک چیز می رسیم: امکان اعتماد به دیگری ، به شرطی که او "خوب" رفتار کند ، و بحران اعتماد پس از اولین مورد (دوم ، سوم ، هرکس مختص به خود است) نقاط جوش) یک عمل "بد" ، توهم ما را از بین می برد (زیرا ساختار "اعتماد = تضمین" توهمی است و توانایی استفاده طولانی مدت از آن فقط به شانس روزمره بستگی دارد. شریک کارهای "بد" انجام نمی دهد ، یا ما به سادگی از آنها اطلاع نداریم).

اما اکنون ، نشسته بر روی این ویرانه ها ، سعی می کنیم یک ساختار کار مناسب را از لاشه جمع آوری کنیم. چیزی که یک شخص واقعاً می تواند کنترل کند این است که قصد دارد مطابق وعده ها / توافقنامه ها و غیره رفتار کند. خوب ، یعنی "آنطور که باید" رفتار کنیم. کنترل قصد به این معنا نیست که در اولین تلاش برای تسلط بر خود باشید. یعنی تلاش کردن. تلاش خود را پس از خرابی یا پس از یک دوره طولانی زندگی بدون خرابی رها نکنید. به طور کلی ، تا انتها - ترک نکنید. بر این اساس ، آنچه می توانیم به آن اعتماد کنیم یا به آن اعتماد نکنیم دقیقاً قصد شخص دیگری است. اعتماد به قصد شخص دیگر به این معنا نیست که انتظار داشته باشید اقدامات طرف مقابل همیشه "خوب" خواهد بود. این بدان معنی است که ما تلاش های طرف مقابل را برای بهبود خود می شناسیم و قدردانی می کنیم (و بردار جهت این پیشرفت را دوست داریم ، زیرا در واقع ، ممکن است بردار را دوست نداشته باشیم ، این یک مکالمه دیگر است). با اعتماد به قصد شخص دیگر ، ما با خرابی ها دقیقاً به عنوان خرابی رفتار می کنیم. آن ها نه "خوب ، اکنون همیشه اینطور خواهد بود." و نه "هیچ اتفاق خاصی نیفتاد ، فراموش کنیم". و ما می فهمیم که خرابی رخ داده است ، این بد است ، اما ، از لحاظ تئوری ، قابل حل است. و تلاش های مشترک باید در درجه اول حمایت از طرف شکست خورده باشد ، زیرا تنها خطر واقعی در اینجا این است که قصد خود را از دست بدهیم ، تصمیم بگیریم که هیچ چیز خوب پیش نمی رود و "من مناسب نیستم". گاهی اوقات همه موفق نمی شوند ، با این وجود ، همه "مناسب" هستند. و سرانجام ، آخرین مورد. اعتماد از کجا می آید؟ فقط از داخل اعتماد نیز نتیجه نیت اراده ای شکل است. هنگام تصمیم گیری برای آزمایش اعتماد یا عدم اعتماد ، ما البته به اطلاعات خارجی ، یعنی اقدامات طرف مقابل و ایده مشابه / متفاوت ایده آل ، اعتماد می کنیم. اما تصمیم گیری در مورد فعال یا غیرفعال کردن اعتماد همیشه توسط خود ما انجام می شود. در اینجا ، به هر حال ، ممکن است خرابی هایی نیز وجود داشته باشد ، هیچ مشکلی در آنها وجود ندارد ، تا زمانی که متوجه شویم این فقط یک خرابی است ، و نه یک بحران تمام عیار که برای همیشه خراب شده است. در اینجا نیز باید اضافه شود که با اعتماد خود (هنگامی که این یک تصمیم ارادی و یک انتخاب معنی دار است) ما قصد طرف مقابل را نیز تقویت می کنیم (به شرطی که درک ما از بردار تلاشها نه تنها در سطح اعلامیه منطبق باشد) ، اما این در حال حاضر از زمینه جادوی کاربردی ، شهودی و بسیار واضح است و تجزیه و تحلیل آن دشوار است. و خدا رحمتش کنه