از ریش گرفته تا طاس ، یا در مورد مقدس زدایی اشیاء پدری ادیپ

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

از ریش گرفته تا سر طاس ، یا بر روی تمرکز زدایی اشیاء پدری ادیپ

برخی از اطلاعات مبتنی بر سفر اخیر به آلمان. در نزدیکی یکی از خیابانهای مرکزی برلین - آنتر دن لیندن ، یک باغ عمومی وجود دارد که بنای تاریخی مارکس و انگلس در آن اندکی قبل از سقوط رژیم کمونیستی نصب شد. مارکس نشسته و انگلس ایستاده است. پس از افشای ایدئولوژی کمونیستی ، آلمانی ها این بنای تاریخی را تخریب نکردند ، بلکه آن را به نوعی از آثار هنری تبدیل کردند. بنیانگذاران کمونیسم علمی در حال حاضر لباسهای مختلفی بر تن دارند ، مانند یک پسر بچه در حال خروج در بروکسل ، هر بار به روشهای مختلف رنگ آمیزی شده است.

ما حتی شاهد اجرای خاصی بودیم - دو زن برنامه های کاغذی را با نقاشی های انتزاعی روی بنای یادبود چسباندند. همه چیز خنده دار و … کمی کفرآمیز به نظر می رسید. من از دیدن خشم خاصی در چنین برخوردی با بنای یادبود متعجب شدم. به نظر می رسد که آلمانی ها هر کاری که می خواهند با شخصیت های تاریخ خود انجام دهند: آنها می خواهند تخریب کنند ، آنها می خواهند آنها را با برنامه های کاربردی چسباند. با این حال ، من توانستم پی ببرم که چگونه در دوران کودکی نگرش نسبت به این افراد به عنوان شخصیت های مقدس کاشته شد. شخص ثالثی از تثلیث وجود نداشت - لنین ، اما حتی بدون او ، چنین نگرشی نسبت به دو شخصیت باقی مانده تکان دهنده بود. نه چندان زیاد - به عنوان نوعی ابتدایی آگاهی ، اما با این وجود.

اگرچه ، اگر به خاطر بیاورید - در دوران مدرسه من (اواسط دهه 70 - اوایل دهه 80) ، آنها در مورد رهبران پرولتاریا به یکدیگر گفتند و حکایات گفتند.

- Krupa ، شستشو ، جارو طاس با پورنو.

یا حکایتی که عبارت آن در عنوان برگرفته شده است:

مردی سوار تاکسی می شود:

- از ریش گرفته تا طاس!

- کجا کجا؟

- از Prospect Marks تا Leninsky.

بنابراین در سالهای مدرسه احترام خاصی برای این ارقام وجود نداشت و حتی جلسات کومسومول و آزمایشات لنین نیز خشمگین شد. در عوض ، این لایه از حافظه (و حافظه عاطفی نیز) به سن پیش دبستانی اطلاق می شود ، من جسارت می کنم پیشنهاد کنم که در دوره ادیپ ، زمانی که انتقال خاصی در تثلیث مقدس مارکس-انگلس-لنین ایجاد شد ، چه از نظر پدری ، و یا نوعی ابر پدر (چیزی کمی عجیب - نه برای یک رهبر ، که قابل درک است ، اما برای سه نفر در یک زمان ، شاید پژواک تثلیث مسیحی باشد).

آثار فروید "آینده یک توهم" ، "نارضایتی از فرهنگ" و برخی دیگر روند روانی شکل گیری احساس مذهبی ، نگرش نسبت به خدا را به عنوان یک شخصیت ابر پدر توصیف می کند. احتمالاً ، چنین چیزی در اینجا اتفاق افتاده است ، اما از آنجا که ایده خدا ، و سپس شخصیت رهبر که آن را جایگزین کرده بود ، در آن زمان کنار گذاشته شد ، سپس این تثلیث با همه پوچی به ظاهر منطقی ، جایگزین شد. تبلیغات در آن دوره از زندگی من کاملاً با این واقعیت کنار آمد که بخشی از میل جنسی من به شکل وابستگی عاطفی به این چهره ها تقسیم شد.

اکنون درک همه اینها عجیب است ، شما پوچی احساسات گرم خود را نسبت به آنها ، پوچی این دلبستگی را درک می کنید. از آلمانی ها برای عملکردشان تشکر می کنم. شاید ، آگاهانه یا ناخودآگاه ، آنها بر روی نگرش خود به این بخش از تاریخ خود کار می کنند ، و قلمروزدایی از چنین اشیاء داخلی ناخودآگاه خود را.