انسان به انسان نیاز دارد. کمک روانشناسی برای چیست؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-31 14:10

هر یک از ما در مرحله خاصی از زندگی به کمک و حمایت نیاز داریم. در راه ما ، استرس ، از دست دادن و از دست دادن ، مشکلات سلامتی ، مشکلات در روابط با عزیزان اجتناب ناپذیر است. اغلب ما با موقعیت های مشکلی روبرو می شویم ، راه حلی که برای ما مشخص نیست. دیر یا زود ، هر یک از ما در مورد هدف خود و معنای زندگی فکر می کنیم. و در همه این موارد ، ما به دنبال پاسخ به سوالات متعدد خود هستیم.

بسیاری از انواع کمک های روانی به اصطلاح "روزمره" بخشی از فرهنگ و سنت های ما شده است. ما از شریک ، دوست / دوست دختر ، والدین یا سایر افرادی که برای ما اهمیت دارند مشاوره و پشتیبانی می گیریم. ما به دنبال تسلی با ایمان هستیم. ما در حال تلاش برای یافتن پاسخ هایی از یک فالگیر ، ستاره شناس ، عدد شناس ، نخل شناس هستیم. یا ما به دنبال اطلاعاتی در ادبیات تخصصی ، در اینترنت ، انجمن ها و غیره هستیم. ما سعی می کنیم با رفتن به محل کار ، دنیای مجازی یا بازی ، ماجراهای بی پایان جنسی ، با مشکلات کنار بیاییم ، سعی می کنیم از طریق الکل ، مواد مخدر و سایر محرک ها. اما این کمکی نمی کند. یا به طور موقت کمک می کند. وقتی دوباره به "حالت عادی" برمی گردید ، معلوم می شود که مشکلات حل نشده ، آسان تر نشده و … دوباره در یک حلقه …

فرهنگ روانی در جامعه ما به تدریج در حال توسعه است و درخواست کمک روانشناسی حرفه ای دیگر چیز جدیدی و غیرقابل درک نیست. درخواست مشاوره از روانشناس / روان درمانگر شخصی شما به تدریج متداول می شود ، همانطور که به دنبال خدمات پزشک خانواده خود هستید. با این وجود ، س questionsالات و تفاسیر مبهم زیادی در زمینه خدمات روانشناسی وجود دارد. در اینجا برخی از باورها و س questionsالات متداول که من و همکارانم اغلب با آنها روبرو هستیم.

چرا من به روانشناس نیاز دارم؟ من می توانم مشکلاتم را به تنهایی حل کنم!

یکی از تصورات غلط رایج این است که افرادی که مشکلات جدی روانی دارند یا نمی توانند مشکلات خود را به تنهایی حل کنند به روانشناس و حتی بیشتر به روان درمانگر مراجعه می کنند. اما این فقط تا حدی درست است. در واقع ، افرادی که دارای اختلالات روانی خاصی هستند و همچنین در تحقق خود و برقراری ارتباط با دیگران با مشکلات جدی روبرو هستند ، می توانند از کمک روانی استفاده کنند. با این حال ، درصد این دسته از افراد نسبتاً کم است. و در مورد اختلالات روانی ، نظارت موازی مراجعه کننده توسط روانپزشک در حال حاضر مورد نیاز است.

افرادی که با مشکلات خاصی روبرو شده اند اغلب برای کمک روانشناختی مراجعه می کنند و روشهای معمول حل آنها بی نتیجه بوده است و اکنون آنها به دنبال راه حل های سازنده تری هستند. یا افرادی هستند که می خواهند دانش خود را در مورد خود گسترش دهند ، مهارت های جدیدی را توسعه دهند ، موفق تر شوند یا از پتانسیل خود به طور کامل استفاده کنند. علاوه بر این ، روند مشاوره روانشناسی و روان درمانی جذابیتی برای آن ندارد" title="تصویر" />

فرهنگ روانی در جامعه ما به تدریج در حال توسعه است و درخواست کمک روانشناسی حرفه ای دیگر چیز جدیدی و غیرقابل درک نیست. درخواست مشاوره از روانشناس / روان درمانگر شخصی شما به تدریج متداول می شود ، همانطور که به دنبال خدمات پزشک خانواده خود هستید. با این وجود ، س questionsالات و تفاسیر مبهم زیادی در زمینه خدمات روانشناسی وجود دارد. در اینجا برخی از باورها و س questionsالات متداول که من و همکارانم اغلب با آنها روبرو هستیم.

چرا من به روانشناس نیاز دارم؟ من می توانم مشکلاتم را به تنهایی حل کنم!

یکی از تصورات غلط رایج این است که افرادی که مشکلات جدی روانی دارند یا نمی توانند مشکلات خود را به تنهایی حل کنند به روانشناس و حتی بیشتر به روان درمانگر مراجعه می کنند. اما این فقط تا حدی درست است. در واقع ، افرادی که دارای اختلالات روانی خاصی هستند و همچنین در تحقق خود و برقراری ارتباط با دیگران با مشکلات جدی روبرو هستند ، می توانند از کمک روانی استفاده کنند. با این حال ، درصد این دسته از افراد نسبتاً کم است. و در مورد اختلالات روانی ، نظارت موازی مراجعه کننده توسط روانپزشک در حال حاضر مورد نیاز است.

افرادی که با مشکلات خاصی روبرو شده اند اغلب برای کمک روانشناختی مراجعه می کنند و روشهای معمول حل آنها بی نتیجه بوده است و اکنون آنها به دنبال راه حل های سازنده تری هستند. یا افرادی هستند که می خواهند دانش خود را در مورد خود گسترش دهند ، مهارت های جدیدی را توسعه دهند ، موفق تر شوند یا از پتانسیل خود به طور کامل استفاده کنند. علاوه بر این ، روند مشاوره روانشناسی و روان درمانی جذابیتی برای آن ندارد

چرا من به یک روانشناس احتیاج دارم در حالی که من قبلاً عزیزی دارم که مانند هیچکس مرا نمی شناسد و درک می کند؟

البته ، یک روانشناس مشاور یا رواندرمانگر نمی تواند (و نباید) جای چنین فرد نزدیکی را در زندگی مشتری بگیرد. همچنین یک رابطه قابل اعتماد ویژه بین مراجعه کننده و روانشناس ایجاد می شود ، که به فرد امکان می دهد شخصیت مراجعه کننده و ویژگی های تماس وی با دیگران (که در رابطه با مشاور / روان درمانگر نیز بازتولید می شود) را بررسی کند. و این ارتباط با سایر اشکال روابط بین فردی متفاوت است زیرا تحت قوانین خاصی (کد اخلاقی روانشناس) اداره می شود ، که از مراجع در برابر سوء استفاده مشاور محافظت می کند و همچنین به شما امکان می دهد با خیال راحت شیوه های جدید رفتار را آزمایش کنید. ، بازخورد صادقانه دریافت کنید ، آشکارا طیف وسیعی از احساسات متنوع را بدون ترس از عواقب آنها نشان دهید.

روان درمانی به یک "تمرین لباس" تبدیل می شود ، نوعی مهارت در پیش بردن مهارت های جدید در زندگی روزمره. یک روانشناس / روان درمانگر حرفه ای دارای دانش و روش های کاری خاصی است که این روند را سریعتر و موفق تر می کند. این امر همچنین با عدم علاقه شخصی و مشارکت در سایر روابط نزدیک با مراجعه کننده (علاوه بر روان درمانی) و همچنین محرمانه بودن و توجه به ایمنی و رفاه مراجعه کننده تسهیل می شود. و البته وظیفه روان درمانی تقویت روابط موجود یا کمک به ایجاد روابط نزدیک جدید در زندگی مراجعه کننده است. بنابراین ، روان درمانی جایگزین نمی شود ، اما جایگاه ویژه ای در سیستم ارتباط با مراجعه کننده دارد.

روان درمانی اعتیاد آور است. فقط باید به روانشناس مراجعه کرد و سپس بدون او تصمیم گیری مستقل دشوار خواهد بود

گزینه ها و اشکال مختلفی از کمک های روانی وجود دارد که از نظر روش و مدت زمان متفاوت است. به عنوان مثال ، فرهنگ عامه الهام گرفته از کلیشه ای است که مدعی است سالها نزد روانکاو خود می رود و بدون اطلاع او تصمیم نمی گیرد. اول ، مدت زمان روان درمانی یا مشاوره روانشناختی نه تنها با دید متخصص از این فرآیند بلکه قبل از هر چیز با تمایل مشتری به ادامه کار یا عدم ارزیابی اثربخشی آن برای خود تعیین می شود. همه مشتریان به "مطالعه عمیق" موضوعات خاص روی نمی آورند. گاهی اوقات فقط روشن کردن س ofال مورد علاقه و جستجوی پاسخ به آن کافی است.و همچنین مطابق با درخواست مشتری ، کار موثری خواهد بود. شکل گیری هر نوع وابستگی (احساسی ، مالی ، جنسی و غیره) یک مراجعه کننده از روانشناس نقض فاحش قوانین اخلاقی حرفه ای است. علاوه بر این ، یکی از وظایف متخصص کمک به توسعه توانایی مشتری برای مراقبت از خود است. در عمل من و در عمل همکاران ، اغلب ، پس از گذراندن مرحله اصلی کار و کسب نتیجه مثبت ، مشتری پس از مدتی درخواست های جدیدی می کند ، اما برای کار کوتاه مدت. با دریافت نتیجه مثبت از این یا آن تجربه ، تمایل به بازگشت دوباره به آن وجود دارد.

من از ناشناخته ها نگرانم. من نمی دانم در روند مشاوره و روان درمانی چه اتفاقی می افتد ، بنابراین ترجیح می دهم درخواست تجدید نظر خود را برای زمان بهتری به تعویق بیندازم

در صورت داشتن هرگونه س questionsال در مورد فرایند یا روشهای کار یک متخصص خاص ، همیشه می توانید نگرانی های خود را بیان کرده و س clarifالات روشن تری بپرسید. این خیلی مهمه. غالباً ، اولین مشاوره با جمله های مراجعه کننده شروع می شود: "من حتی نمی دانم از کجا شروع کنم. من هیچ تجربه ای برای مراجعه به روانشناس ندارم." و اینها تجربیات کاملاً عادی هستند. بنابراین ، وظیفه مکالمه اولیه یا 5-10 دقیقه اول مشاوره ، روشن ساختن تمام مسائل سازمانی و سایر موارد مورد توجه مشتری است. متأسفانه ، شرایطی وجود دارد که ترس های بی اساس از جلسه آینده منجر به این واقعیت می شود که مشتری از کمک روانی (یا بلافاصله با اتلاف وقت) استفاده نمی کند.

روانشناس چه چیز جدیدی به من خواهد گفت؟ من قبلاً ادبیات روانشناسی زیادی خوانده ام و خودم همه چیز را می فهمم

وقتی شخصی که به مسائل روانشناسی علاقه دارد ، فعالانه در حال توسعه خود است و ادبیات تخصصی می خواند ، مشاوره می خواهد بسیار عالی است. اگر این دانش مبتنی بر دانش باشد ، همیشه تجربه فرد را غنی می کند و به تفکر و تجزیه و تحلیل بسیاری از موقعیت ها کمک می کند. صرف نظر از آموزش های حرفه ای ، دانش بشردوستانه ، و علاوه بر این ، دانش روانشناختی فرهنگ روانشناختی را غنی و توسعه می دهد ، باعث می شود که فرد در برابر تغییرات دایمی اجتماعی متنوع و انعطاف پذیرتر شود. بر هیچ کس پوشیده نیست که هوش هیجانی و اجتماعی ، مهارت ارتباطی از مهارتهای مهم یک فرد موفق کمتر از توانایی ها و استعدادهای خاص او در یک حرفه خاص نیست. با این وجود ، ادبیات و اطلاعاتی که ما با آنها سر و کار داریم همیشه علمی و حرفه ای نیست. شاید روانشناسی یکی از محبوب ترین ("پاپ") جهات علمی باشد که در آن می توانید بسیاری از توصیه های غیرمستند و حقایق شبه علمی را بیابید. بنابراین ، مشورت با یک روانشناس حرفه ای می تواند به از بین بردن چنین افسانه هایی و شکل گیری تفکر علمی درست کمک کند.

تصور "روانشناس خود" بودن می تواند خطرناک باشد. همانطور که ارائه مراقبت های پزشکی واجد شرایط طبق کتاب درسی پزشکی بدون داشتن تحصیلات و دانش مناسب غیرممکن است (خوب ، یا بسیار دشوار) ، همیشه نمی توان انواع خاصی از کمک های روانی را به خود ارائه داد. مفهوم خودیاری روانی مهم است اما در همه جا وجود ندارد. به عنوان مثال ، می توانید تکنیک های آرام سازی خاصی را بیاموزید ، وضعیت عاطفی خود را مدیریت کنید ، با آزمایش های روانشناختی خود تشخیص دهید و دانش خود را در مورد خود گسترش دهید. می توانید ادبیات علمی را بخوانید و پاسخ هایی در آن بیابید ، با بینش هایی برخورد کنید ، دلایل شکست های خود را درک کنید. و اینها مهارتهای بزرگی هستند. آنها همچنین در فرایند روان درمانی توسعه می یابند تا مراجعه کننده ، با ترک دفتر ، بتواند با مشکلات موجود در زندگی واقعی کنار بیاید. علاوه بر این ، مراجعه کننده قبل از مراجعه به روانشناس به نحوی مقابله کرد و زنده ماند.سوال دقیقاً "چگونه مدیریت کردید؟" اگر اینها راهکارهای موفقی هستند و فرد از کیفیت زندگی خود راضی است ، بعید است از روانشناس کمک بخواهد. و اشکالی ندارد. اما چیزی وجود دارد که دریافت آن غیر از تماس با دیگران غیرممکن است. این گرما ، مراقبت ، حمایت ، بازخورد است که به شما کمک می کند تا خود را عینی تر ببینید. این یک نگاه متفاوت و تازه به وضعیت است ، این یک تلاش مشترک برای حل مشکل است. برای این منظور ، مفهوم نظارت در جامعه حرفه ای روانشناسان و روان درمانگران وجود دارد.

من می خواهم داستانم را با نقل قولی از استانیسلاو لم به پایان برسانم:

من می خواهم داستانم را با نقل قولی از استانیسلاو لم به پایان برسانم:

انسان به انسان نیاز دارد! "