نابغه پرورش دهید. شروع فکری

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

همه والدین می خواهند فرزندشان اولین کسی باشد که حروف و شمارش را یاد می گیرد ، شعر را در حال پرواز حفظ می کند ، واژگان نامحدودی دارد و بهتر از دیگران یاد می گیرد. و به این ترتیب ضریب هوشی بدنام - ضریب هوشی - مانند اینشتین بود! س isال این است که چگونه می توان این ضریب هوشی را اندازه گیری کرد ، چگونه کودک را به چنین شروع فکری درخشانی سوق داد و اگر او علاقه خاصی به استخراج ریشه های مربع در ذهن خود و حفظ "یوجین اونگین" ندارد ، اما ترجیح می دهد چه کند؟ کارتون تماشا کنید و با اسباب بازی کار کنید؟

با سرعت خودتان

مهمترین نکته ای که باید در هنگام رشد کودک درک کنید این است که هر تلاشی که در این راستا انجام می دهید با سود جواب می دهد ، اما در عین حال ، موفقیت های برجسته فرزند شما در سالهای اول زندگی تضمین نمی کند که او ادامه خواهد داد تا از همسالان خود بهتر عمل کند برعکس - برخی از کودکان در سن یک و نیم سالگی شروع به صحبت می کنند ، در حالی که برخی دیگر - در سه سالگی ، کسی در چهار سالگی روان می خواند ، و کسی در پایان کلاس اول هنوز متن را بر اساس هجا مرتب می کند.

با گذشت زمان ، تفاوت به هم می ریزد: کودکان عقب افتاده با کسانی که پیش قدم شده اند می رسند ، زیرا هرکس سرعت رشد خود را دارد ، بنابراین نباید ناراحت شوید زیرا برخی چیزها به کودک شما داده نمی شود. مطمئناً مناطقی وجود دارد که او در آنها برابر نیست ، و او به تأخیر شما در موعد مقرر دیگران را از بین می برد.

اتاق فکر

در مدارس پیشرفته ، دانش آموزان نه تنها برای خواندن و محاسبه ، بلکه برای ضریب هوشی نیز آزمایش می شوند ، که نشان دهنده نسبت رشد ذهنی در ارتباط با سن است. ضریب هوشی یک کودک معمولی باید 100 درصد باشد. اگر این رقم به 120-135 برسد ، ما در مورد یک بچه با استعداد صحبت می کنیم و کودکانی که بیش از 160 امتیاز کسب کنند ، گیک محسوب می شوند.

تقریباً مانند یک جوک درباره روزنامه هایی که در کالسکه بچه بودند ، که بهانه ای برای تبادل نظر بین پیرزن رهگذر و مادر یک بچه بزرگ بود. پیرزن فریاد می زند: "چنین خرده ای - و در حال حاضر روزنامه می خواند!" والدین اعتراض می کنند: "نه ، شما چه هستید ، در حالی که فقط کلمات متقاطع را حل می کنید." او با ما یک بچه اعجوبه نیست!"

ضریب هوشی در سال 1916 توسط روانشناس فرانسوی آلفرد بینه اختراع شد و سپس آن را به کار برد ، و اصلاً برای شناسایی کودکان با استعداد نیست! برعکس ، بر اساس این شاخص ، او تأخیر در رشد ذهنی را تعیین کرد و میزان تأخیر خود را ارزیابی کرد. اما به زودی ، به طور غیر منتظره ای برای خود نویسنده ، در اروپا و آمریکا ، کودکان با استفاده از ضریب هوشی شروع به اندازه گیری استعداد می کنند: ضریب طراحی شده برای از بین بردن کودکانی که قادر به یادگیری نیستند ، به عنوان شاخص اصلی توانایی های ذهنی در نظر گرفته می شود!

اما در واقع ، به شما امکان می دهد نه در مورد پتانسیل ذهنی ، بلکه فقط در مورد سطح توسعه تفکر منطقی و چشم انداز موضوع ، آگاهی او در مسائل مختلف قضاوت کنید. همچنین بستگی دارد که بزرگسالان چقدر با کودک رفتار می کنند و در چه خانواده ای بزرگ می شود - در یک خانواده ساده یا در خانواده ای که والدین دارای سه تحصیلات و دو درجه علمی هستند.

این واقعیت که ضریب هوشی بالا ضامن نبوغ نیست ، نتایج آزمایش طولانی مدت دانشمندان آمریکایی نشان می دهد. آنها این کار را در دهه 1920 آغاز کردند و پانصد نفر از کودکان با استعداد بسیار را بر اساس آزمایشات هوشی شناسایی کردند و سپس آنها را تا تمام عمر زیر نظر داشتند. معلوم شد که در کلاس های راهنمایی ، بچه های نابغه عملاً در بین همسالان خود برجسته نبودند و در دبیرستان ، بسیاری از آنها در عملکرد تحصیلی از دانش آموزانی که در ابتدا با هوش و توانایی نمی درخشیدند ، پایین تر بودند.