کودک از خوردن غذا امتناع می کند. آیا باید او را مجبور به خوردن کرد؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

موضوع این واقعیت که اغلب والدین فرزند خود را مجبور به خوردن می کنند ، من را نگران می کند. چون من به این موضوع زیاد برخورد می کنم. این در جامعه ما بسیار رایج است. بنابراین ، از یکی از اعضای گروه ما برای این سوال مهم تشکر می کنم. این چنین به نظر می رسید: "چرا نمی توانید کودکی را مجبور به خوردن کنید ، به ویژه در صورت تهدید مجازات."

اجبار کردن چیزی همیشه خشونت است. حتی اگر متقاعد شوید - این نیز خشونت و اجبار است ، که به شکل "خوب" مبدل شده است. و حتی بیشتر تحت تهدید مجازات. من مخالف خشونت هستم. اجازه دهید دلیل آن را توضیح دهم.

بیایید به این فکر کنیم که کودک در این شرایط چه احساسی دارد و این امر چه عواقبی می تواند به دنبال داشته باشد.

بنابراین اگر کودک مجبور به غذا خوردن شد. با این حال ، او نمی خواهد غذا بخورد. او یا هنوز احساس گرسنگی نکرده است. یا او قبلاً سیر شده است و احساس سیری می کند.

در حالی که کودک هنوز به خودش حساس است - هنوز می تواند احساس گرسنگی و سیری خود را متوجه شود. این یک توانایی ذاتی انسان است. نوزاد تازه متولد شده وقتی گرسنه است غذا می خورد و به اندازه کافی برای رفع گرسنگی خود غذا می خورد. سعی کنید نوزاد خود را بیشتر از آنچه او می خواهد بخورید.

اما اگر کودکی مجبور شود وقتی هنوز گرسنه نیست یا وقتی سیر شده است غذا بخورد ، به نظر شما این امر چه عواقبی می تواند به دنبال داشته باشد؟

بله ، او می تواند از این الزامات اطاعت کند تا بیش از نیاز خود غذا بخورد. و این به این واقعیت منجر می شود که او به تدریج فراموش می کند که چگونه به نیازهای طبیعی خود توجه کند - در احساس گرسنگی و احساس سیری. و سپس او نه بر نیازهای خود در این مورد ، بلکه بر آنچه توسط افراد دیگر به او پیشنهاد می شود تمرکز خواهد کرد.

در دوران کودکی ، اینها معمولاً والدین ، مربیان ، معلمان هستند. در زندگی بزرگسالان ، اینها برخی از افراد مهم یا نه چندان مهم برای او هستند - بستگان ، دوستان ، دوستان ، تبلیغات.

و سپس ، با گذشت زمان ، فرد توانایی شنیدن نیازهای خود را از دست می دهد و توسط نیازهای دیگران هدایت می شود.

برای روشن تر شدن مطلب ، مثالهایی می زنم. به عنوان مثال ، او وقتی گرسنه است غذا نمی خورد ، بلکه به عنوان مثال ، برای شرکت یا بعد از دیدن نوعی تبلیغات غذایی. به عنوان مثال ، برای اینکه در هنگام بازدید از مهماندار آزرده خاطر نشوید. یا برای کمپینی در جایی. به نظر شما این امر به کجا می انجامد؟ این امر منجر به پرخوری می شود.

در همان حالت ، هنگامی که او از شنیدن احساس سیری خود بی خبر است ، نمی تواند متوجه سیری شود و این می تواند او را به پرخوری نیز سوق دهد ، او بیش از نیاز خود غذا می خورد.

اگر کودکی تحت تهدید مجازات مجبور به خوردن غذا شود؟ بله ، این احتمال وجود دارد که او هم از خود مجازات بترسد و هم از این واقعیت که ممکن است عشق و علاقه پدر و مادرش به خودش را از دست بدهد. و او مجبور به اطاعت خواهد شد.

و سپس به نظر شما این امر چه عواقبی می تواند به دنبال داشته باشد؟ به این واقعیت که تحت تأثیر ترس ، اطاعت می کند. ولی. در عین حال ، چگونه فکر می کنید - او چه احساسی خواهد داشت و چه نیازی از او نادیده گرفته می شود؟ او عصبانی خواهد شد. و عصبانی می شوند که او را نمی شنوند. اینکه با او حساب نکنند. و فکر می کنید خشم او چه خواهد شد؟

چندین گزینه وجود دارد. او می تواند ، یا از ترس ، عصبانیت خود را به والدین نشان دهد ، و آن را به سمت خود هدایت کند - اینها انواع تجاوز خودکار هستند. ممکن است به نحوی به خود آسیب برساند. گاز گرفتن ، نیشگون گرفتن ، ضربه زدن به سر ، کشیدن موها و غیره.

یا گزینه دیگری که برای کودک سالم تر است ، اما به رابطه با والدین کمکی نمی کند. او ممکن است در مورد دیگری اعتراض کند. سرسخت بودن در شرایطی که به نظر می رسد هیچ دلیلی وجود ندارد. به طور کلی ، این عصبانیت در شرایط مختلف ارتباط با والدین راه حلی پیدا می کند. مخصوصاً در مورد والدینی که او را مجبور به غذا خوردن تحت تهدید مجازات می کند.

اما ممکن است همیشه لزوماً این والدین نباشند. همچنین می تواند برعکس باشد ، کودک ممکن است با والدینی که با او ایمن تر هستند رفتار لجوجانه ای داشته باشد و احتمال اینکه دوباره از او تنبیه شود ، کمتر است.

س Anotherال دیگر این است که مهم است که دلیل عدم امتناع کودک از خوردن غذای خاص را بیابید. شاید غذا برای او غیر معمول باشد و برایش مهم است که به آن عادت کند. شاید او چیزی را در یک ظرف خاص دوست ندارد.

اگر کودک از قبل می تواند صحبت کند ، می توان در مورد این موضوع بحث کرد - "از چه چیزی خوشت نمی آید و چه چیزی را دوست داری؟" و موافقت با آنچه برای شما و کودک قابل قبول است ، و او با این انتخاب موافقت می کند.

در راه شناخت خود ، در مسیر بهبود روابط با عزیزان و در تربیت فرزندان شاد موفق باشید!

روانشناس ، روانشناس کودک Velmozhina Larisa