شیطان ، یا چرا نوجوانان در انتخاب حرفه مشکل دارند

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

در کار راهنمای شغلی با نوجوانان ، من اغلب با اضطراب ، عدم اطمینان و نگرانی آنها در مورد نیاز به چنین انتخاب مسئولانه روبرو می شوم.

و این چیزی فراتر از طبیعت است! از آنجا که یک نوجوان وظیفه ای را به عهده دارد که قبلاً انجام نداده است: به طور مستقل حرفه ای را انتخاب کنید البته قبل از آن ، او قبلاً تصمیمات مستقلی داشت ، اما هنوز چندان در مقیاس بزرگ نبود ، و در بیشتر موارد به او راهنمایی ها ، کمک ها یا حتی گفتن چکارها پیشنهاد می شد. و اکنون معلمان ، والدین و شاید حتی همسایه ها مطمئناً از او سالی می پرسند: "خوب ، آیا قبلاً فهمیده اید که چه کسی خواهید شد؟"

همیشه قبل از چنین تصمیم مسئولانه ای اضطراب وجود دارد ، اما می تواند پنهان شود. تا آنجا که نگاه خارجی ، و گاهی حتی خود کودک ، نمی فهمد واقعاً چه می گذرد. موارد زیر برخی از مشکلات رایجی است که نوجوانان هنگام انتخاب حرفه با آن روبرو می شوند و اغلب در آنها اضطراب کمین می کند.

گیجی و ندانستن "آنچه می خواهم"

این هنجار است. پاسخ به این س "ال که "من چه می خواهم" به سطح خاصی از درک خود ، ویژگی ها ، خواسته های خود نیاز دارد. و این درک از بهشت نمی افتد ، این یک فرایند خودشناسی است که فقط در نوجوانی "شتاب می گیرد". مردم سالها بدنبال پاسخ این سال بوده اند. برای تسهیل این جستجو ، توصیه می کنم والدین به نوجوان "حمایت از پای خود" در قالب اطلاعات: درباره خود ، درباره دنیای حرفه ها ، در مورد بزرگسالی ارائه دهند.

توهمات مربوط به حرفه و کار

گاهی اوقات می توانید از نوجوانان بشنوید: "من یک تاجر خواهم بود تا دستور بدهم و کاری انجام ندهم" ، یا "من یک برنامه نویس خواهم بود ، پشت کامپیوتر بنشینم - و شما بابت آن دستمزد دریافت می کنید." چرا یک نوجوان چنین بینایی دارد - هر کس دلایل خاص خود را دارد. اما همانطور که می دانید ، هرچه توهم بیشتر تغذیه شود ، نابودی آن دردناک تر است. در این مورد ، نشان دادن نقاط منفی شدید توهمات او بسیار مهم است ، اما مزایای آن را فراموش نکنید - در مورد شادی های واقعی ، نه توهمی ، اما کاملاً ممکن از حرفه آینده ، که می توانید برای آنها (مانند قلاب) قلاب کنید انگیزه او

نمی خواهد در آینده کار کند

دلایل آن نیز متفاوت است. از اضطراب - "من نمی توانم کنار بیایم ، پس چرا اصلاً تلاش کنم" ، تا بی انگیزشی و چنین نگرشی شکل گرفته به کار. در اینجا بسیار مهم است که با نوجوان بفهمید که این نگرش را از کجا آورده است. این وظیفه شماره 1 است. علاوه بر این ، من توصیه می کنم جنبه های مثبت کار را به نوجوان نشان دهید ، مزایایی که می تواند محرکی برای پیشرفت باشد. به عنوان مثال ، "اگر کار کنید ، درآمد کسب خواهید کرد. و با این پول می توانید سفر کنید ، یا مجموعه ای از مجسمه های اتومبیل یکپارچه را پر کنید." به دنبال انگیزه ای باشید که انگیزه ایجاد کند ، زیرا شما ، مانند هیچ کس دیگری ، فرزند خود را نمی شناسید.

نگرش پایینی نسبت به وضعیت انتخاب

در اینجا نیز اغلب اضطراب کمین می کند. بله ، آنقدر عمیق که از نظر ظاهری همه چیز بی تفاوت است. مهم است که آن را به سطح برسانید ، بشنوید (در وهله اول برای کودک) چرا واقعاً نگران است و سعی کنید او را در این روند دخیل کنید تا او علاقه مند شود. امروزه کلاسهای استادانه ، بازیها و رویدادهای زیادی برای انتخاب حرفه وجود دارد که نه تنها مفید ، بلکه خنده دار نیز هستند. به فرزند خود نشان دهید که انتخاب شغل نه تنها جدی بلکه هیجان انگیز است.

"دوچرخه سواری" در یک حرفه

"من یک ماشین کار هستم!" آیا این تنها چیزی است که می توانید از یک کودک بشنوید؟ دلایل متعددی نیز وجود دارد:

- یا یک بار ، به دلایلی ، او این حرفه را به خاطر آورد (به عنوان مثال ، مادربزرگم در کودکی در راه آهن رانندگی می کرد و می گفت من ماشین کار خواهم شد ، اما این بسیار سرگرم کننده بود!).

- یا این استعداد شهودی یک نوجوان است که او به سادگی نمی تواند آن را با کلمات توضیح دهد.

ارزیابی عینی توانایی ها و خصوصیات شخصی کودک (تشخیص حرفه ای ، مشاوره) به بررسی آنچه در واقع است کمک می کند. اگر این احساس شهودی از حرفه او است ، این قبلاً بر روی شخصیت نوجوان منعکس شده است - توانایی ها ، تمایلات ، ترجیحات بالقوه وجود دارد. اما این نوجوان تا کنون به سادگی نمی تواند توضیح دهد که "من می خواهم یک ماشین کار باشم ، زیرا من سیستم های فنی را دوست دارم ، من مراقب هستم ، همیشه مسیر را دنبال می کنم ، به قطارها و نحوه کار آنها و غیره علاقه دارم."

با مشاهده ضبط وبینار من می توانید درباره نحوه کمک والدین به کودک در انتخاب حرفه بیشتر بیاموزید:

خب، به یاد داشته باشید که چگونه در پایان کارتون در مورد Nekhochukh او فریاد زد: "من WOOOOOOOOOOOO!" ای کاش نوجوانان شما بیشتر اوقات خواسته خود را آگاهانه و واقعی می گویند.