مراحل پذیرش قرنطینه و همه گیری

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

به روز رسانی از 2020-12-04 با تشکر از نظر فوق العاده در مورد یکی از منابع: مرحله ای معرفی شد که در مکان سوم قرار دارد.

در ملاقات با احساسات مختلف خود در رابطه با وضعیت فعلی امور ، می خواستم به نحوی آنها را نظام دهم (البته پس از ملاقات واقعی با آنها ، البته پذیرش و زندگی). من فکر می کردم که درک عادی بودن کامل فرایند می تواند به فرد در مقابله با این بحران کمک کند ، بنابراین تصمیم گرفتم افکار خود را در قالب یک مقاله شکل دهم.

وقتی به سیستم بندی فکر کردم ، تقریباً بلافاصله مدل الیزابت کوبلر راس را به یاد آوردم ، که در اصل برای توصیف تجربیات افرادی که از بیماری نهایی خود مطلع می شوند ، ایجاد شد. و من آن را اکنون کاملاً مرتبط می دانم: در دوران قرنطینه ، زندگی اجتماعی معمول ما به نظر می رسد که می میرد. و خود نویسنده نوشت که این مدل برای هرگونه تغییر قابل توجه در زندگی فرد مناسب است.

این مراحل عبارتند از:

1. انکار: "این درست نیست!" "این نمی تواند برای من اتفاق بیفتد!" یا "اصلاً نمی تواند اتفاق بیفتد / نمی تواند بیفتد!" (به عنوان مثال در مورد قرنطینه).

این مرحله ای است که در آن روان حتی تصور تغییر وضعیت را نمی پذیرد. در عین حال ، مردم می توانند زندگی عادی خود را ادامه دهند ، مهم نیست. به نظر من صف 100 متری مادربزرگ ها در صبح به مغازه ها ، حمل و نقل ، بانک ها ، پارک ها - در بسیاری موارد در این مورد.

2. خشم ، ناله ، خشم

این مرحله در حال حاضر شامل این درک است که در واقعیت اتفاق می افتد (با من یا با ما) ، اما با تغییرات نیز مبارزه می شود. برخلاف بسیاری از مادربزرگ های ناآگاه ، ممکن است شخصی عمداً و به طور نمایشی اقدامات احتیاطی را انجام ندهد. و البته ، از نفرت دائمی کلامی و غیر کلامی استفاده کنید (بحث در مورد موقعیت با دوستان به شکل عصبانی ، ارسال پست های عصبانی و غیره).

3 -افسردگی یا ترس برای سلامتی شما: " آیا من یک ساعت با این بیماری مریض نیستم؟"

در شرایط زندگی معمولی ، hypohodriks کسانی هستند که به دنبال بیماریهای غیر موجود در خود هستند. در شرایط همه گیری و قرنطینه ، اکثر ما حداقل یک بار در خانه به این بیماری فکر کردیم و علائم داخل آن را بررسی کردیم. در این شرایط ، من فکر می کنم این تقریبا اجتناب ناپذیر و حتی خوب است - ترس به ما کمک می کند تا متوجه شویم که چیزی ما را تهدید می کند و اقدامات پیشگیرانه مناسبی را انجام می دهیم (در حال حاضر این است - پوشیدن دستکش ، ماسک ، حفظ فاصله ، تماس کمتر).

4. پیشنهاد: "اگر من * A * را انجام دهم ، شاید آن وقت * B * شود؟" یا "شاید آنها این و آن را تصمیم بگیرند … من به آنها امیدوارم!"

این مرحله اغلب با نوعی عمل همراه است - مطابق با واقعیت جدید یا "اجتناب" از این واقعیت. اما این اقدامات اغلب با تفکر جادویی همراه است ، زیرا چانه زنی انجام می شود - و عمدتا در سر: با خدا ، دولت ، جهان و غیره. به عنوان مثال: "اگر من مطیعانه در خانه بنشینم ، قرنطینه تمدید نمی شود."

اما چنین اعتقادی مبتنی بر درک واقعی از امور جاری نیست ، بلکه فقط بر اساس خواسته ها … برای اجتناب از اجتناب ناپذیر است.

5. افسردگی: "من نمی توانم هیچ کاری بکنم." "هر کاری می کنم ، منطقی نیست." و افکار مشابه

این مرحله حاد دیدار با ناتوانی جنسی شما است. در اینجا شما واقعاً می توانید مریض شوید (با چیزی) ، لحن خلق و خو کاهش می یابد ، بی تفاوتی و مشکلات با انگیزه برای هر چیز معنی دار. فکر نمی کنم ارزش این را داشته باشد که جداگانه توصیف کنیم که این افراد در دوران قرنطینه چگونه به نظر می رسند.

اما مرحله بعدی "مثبت" بدون برخورد با این ناتوانی جنسی غیرممکن است. گاهی اوقات فقط یک جلسه با ناتوانی است که به ما قدرت می دهد.

6. فروتنی: "بله ، چنین چیزی وجود دارد ؛ و در مورد آن چه می توانم انجام دهم؟"

این مرحله شادی نیست ، اما من می گویم فاز واقعیت … وقتی در واقعیت خود حضور دارم ، می توانم انتخاب های جسورانه و سالم در مورد مکان و نحوه حرکت داشته باشم.این بدون درک و پذیرش واقعیت غیرممکن است.

چنین افرادی یا فعالیتهای خود را بصورت آنلاین قرنطینه می کنند ، یا چیزهای جدیدی یاد می گیرند ، یا کارهایی را که برای مدت طولانی در جعبه گذاشته اند انجام می دهند ، یا به سادگی استراحت کرده و استراحت می کنند. بسیار مهم است که همه اقدامات فوق را بتوان بدون رسیدن به مرحله پذیرش انجام داد ، اما در این صورت ، معناداری این موارد کمتر خواهد بود و آنها به عنوان نقاب اضطراب عمل می کنند و نه به عنوان یک آگاه آزاد انتخاب اقدام برای این مدت زمان اطلاعات بیشتر در این مورد در مقاله قبلی من: "در مقابل آنچه است (همه گیر و قرنطینه) چه باید کرد")

وقتی من دانش خود را به روز می کردم ، همچنین خواندم که الیزابت کابلر-روس معتقد است که همه مراحل به راحتی می توانند به یکدیگر برسند. البته ، تا حدی بله ، اما به نظر من یک انتقال کامل به مرحله بعدی دشوار است ، در حالی که مراحل قبلی به پایان نرسیده است.

این امر به ویژه در مورد مرحله تواضع صادق است. من فکر نمی کنم واقعی باشد ، به عنوان مثال ، فوراً. و از سوی دیگر ، اگر به "فروتنی" برسم ، به آسانی نمی توان مرا مستقیماً از آنجا "بیرون" کرد.

خوب ، من خوشحال شدم که از نظریه کوبلر راس استفاده کردم و با آن بحث کردم:)

در چه مرحله ای هستید؟ یا مرحله "مورد علاقه" شما چیست؟:)

PS: اگر در بحران هستید و نمی دانید چگونه باشید ، نمی توانید بفهمید در این شرایط دشوار چه باید بکنید ، چگونه با آن ارتباط برقرار کنید ، خودتان را کجا قرار دهید. یا بر اساس یک بیماری همه گیر با عزیزان خود درگیری دارید ، من شما را به کار آنلاین دعوت می کنم. در مواقع بحرانی ، می توان با کاهش قیمت کار کرد.