کابوس های خوب بچه ها وقایع نگاری روان درمانی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

می گویم: "بله" یا او ، همه با دسته ها و شیرینی های بی پایان خود ، طبق برنامه ، بسیار فهمیده و مفید هستند. و سعی کنید آنچه را که واقعاً به آن احتیاج دارید از او دریافت کنید. او نمی تواند بشنود! و سپس به درمانگر می آید و می گوید: "می فهمم ، زنان فقط عاشق جنون دار هستند."

وینیکات ، متخصص اطفال و روانشناس انگلیسی ، مدتها پیش مفهوم "یک مادر به اندازه کافی خوب" را معرفی کرد ، که از او بسیار تشکر می کنم. اما به دلایلی هنوز هیچ کس به خود زحمت نداده است که مفهوم "یک کودک به اندازه کافی خوب" را ابداع کند. کاملاً غیرقابل درک است که چگونه می توان ، اگر نه کامل ، حداقل یک کودک خوب بود. اما هزاران و دهها هزار کودک صادقانه تلاش می کنند. و وقتی بزرگ می شوند ، به طور خودکار این کار را ادامه می دهند. آنها سعی می کنند خوب باشند. صادقانه بگویم ، تقریباً هر یک از ما فرزندان خوبی داریم.

بچه خوب چیه؟

به عنوان مثال ، یک کودک خوب هرگز مرزهای والدین را زیر پا نمی گذارد. در حالت ایده آل ، حتی به آنها برخورد نمی کند. او پاشنه را می کشد و جوراب را مانند دختر نامادری برمی دارد ، به طوری که پای اندازه 40 در کفش 35 جا می شود. و مطلوب است که هیچ کس به این توجه نکند. هر یک از والدین مرزهای متفاوتی دارند. یا مطمئناً ایده های خودشان در مورد آنها. کسی نمی تواند صبح با اولین گریه نوزاد از خواب بیدار شود ، کسی شب بیدار می شود ، کسی قطعاً می خواهد ساعت ها غذا بخورد و بخوابد ، و کسی مطمئنا "آنطور که کودک می خواهد" حتی اگر بدنش نوزاد خاص آنها قادر نیست وقتی می خواهد احساس کند. این اتفاق هم می افتد.

یک کودک خوب هرگز تخیلات و برنامه های والدین را خراب نمی کند. به عنوان مثال ، والدین او برون گرا یا درون گرا هستند که از "عدم ارتباط" خود رنج برده و مشتاق "بهترین" هستند. این بدان معناست که "نوزاد" آنها باید مستقیماً با همه بدود ، بخندد و چت کند. بنابراین ، یک کودک خوب ، 20 بار درون گرا است ، تمام تلاش خود را می کند تا مانند یک پرنده شاد باشد ، تمام بازی های تیمی منفور را انجام می دهد و هر یک از اقوام عرق کرده ای که می خواهد او را در آغوش بگیرد بغل می کند. اما یک کودک برون گرا خوب ، که از والدینی متولد شده است یا به سادگی به تظاهرات خشونت آمیز احساسات عادت ندارند ، موفق می شود احساسات ، معاشرت ، تحرک و چشمه ای از کلمات را در … همه را غیر ضروری بریزم؟

یک فرزند خوب از والدین هیپی لزوماً "آزاد" و یک سازگار سرسخت عدم سازگاری خواهد بود. فرزندان پرورش دهندگان سگ هرگز گربه ها را دوست نخواهند داشت و شطرنج بازان موروثی به رقص های مدرن پرتاب نخواهند شد. یک پسر خوب از سلسله جراحان به برنامه نویسان نمی رود و دختر منتقدان موسیقی مردم را خرد نمی کند.

من بیشتر به شما می گویم ، یک دختر واقعاً خوب حتی می تواند به یک مرد واقعی تبدیل شود ، تقریباً یک مرد آلفا. البته در صورت لزوم.

به طور کلی ، یک کودک خوب همیشه جاسوس کامل خانواده خود است. والدینش اصلاً او را نمی شناسند ، زیرا با او روبرو نمی شوند. او خیلی مرتب روی مرزهای آنها نمی افتد ، گوشه ها را دور می زند و افکار و خواسته های عرضی را بیان نمی کند … و او قابل مشاهده نیست ، او به طور ایده آل راحت است. اما کودک دیگر خود را نمی بیند. یک فرد بدون شناخت خود بزرگ می شود. نمی تواند تعیین کند که او چه می خواهد یا چه چیزی را دوست دارد - هیچ مهارتی وجود ندارد.

پس از همه ، برای خواستن ، شما باید به نحوی خود را در فضا نشان دهید ، و این مملو از این واقعیت است که افراد ممکن است به عنوان مثال بر سر شما بیفتند. هرگونه ظهور مرزهای شخصی و شخصی ما می تواند به نزاع تبدیل شود ، اما بیشتر اوقات این خطر را انجام می دهیم زیرا خود و خواسته های خود را انتخاب می کنیم. و "کودک خوب" نه خودش ، بلکه شکل ایده آل خود را انتخاب می کند. از نظر او ، هرگونه درگیری وحشت رد شدن و رها شدن در سرمای تنهایی کامل است. برای یک کودک کوچک ، این شبیه مرگ است.

به تدریج ، ترس به سمت صمیمیت با خود تغییر می کند.اگر او چیزی "غیر رسمی" در مورد خود بفهمد چه؟ آیا این ایده آل یک پسر خوب یا یک دختر خوب نیست؟ اگر او چیزی را بخواهد که او را ناراحت کند چه می شود؟ میزان نزدیکی او همچنان رسمی است - در سطح قوانین ، مقررات و دانش در مورد "نحوه انجام صحیح آن". دانشی که با احساسات و احساسات شخصی آزمایش نشده است. اصلی ترین چیزی که او در بزرگسالی "آموخت" این است که شما راحت خواهید بود ، آنها شما را دوست خواهند داشت. اگر "متناسب" نیستید - نخواهید کرد.

نزدیکی او به دیگران ممکن است به همان اندازه رسمی باقی بماند. از این گذشته ، به نظر می رسد که او والدین خود را می شناسد و همه چیز را انجام می دهد تا برای آنها "به اندازه کافی خوب" باشد. در حقیقت ، او فقط قوانین کلی فرم خوب را آموخت. و ، به احتمال زیاد ، از همان والدین نه چندان خوشحال که از دانستن اطلاعات زیاد درباره خود و فرزندشان نیز می ترسند. به نظر می رسد از این طریق می توانند در بهشت بمانند. و هیچ مار نمی تواند آنها را با میوه های درخت معرفت اغوا کند.

"پسران خوب" و "دختران خوب" زمانی می آیند که برای آنها مشخص شود "شما فیل را به این طریق نمی فروشید." آنها نمی توانند رابطه ای را ایجاد کنند که در آن گرم و شاد باشند ، و معلوم می شود با آنها ، آنقدرها هم عالی نیست …

و به همین دلیل با آنها بد است ، و "Nice Guy Sindrome" چیست ، همنام من و در مقاله بعدی خواهم گفت. ادامه دارد…

تبلیغات را در نظر بگیرید

من شما را به یک دوره درمان آنلاین دعوت می کنم. قالب کاملاً جدید است ، اما قبلاً اثربخشی خود را نشان داده است