رسوایی به عنوان اعتیاد به مواد مخدر

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

رسوایی یک داروی بسیار قوی است و رهایی از این اعتیاد کار آسانی نیست.

در روند رسوایی ها ، افزایش شدید آدرنالین و احساسات خشن وجود دارد. در عین حال ، روان انسان می تواند به حد توانایی های خود برسد ، و اگر نزاع متوقف نشود ، یکی از طرفین درگیر و گاهی اوقات هر دو می تواند به هیستری غیرقابل کنترل نفوذ کند.

عصبانیت یک فرایند بسیار دیدنی و دراماتیک است که طی آن مردم می توانند به حالت "وجد منفی" برسند. هر دو رسوایی و عصیان گاه به کاتارسیس و آشتی ختم می شود و در روابط خانوادگی و عاشقانه - همچنین رابطه جنسی خشونت آمیز. به هیچ وجه همیشه ، در جریان روابط عادی ، مردم می توانند به چنین "تجربیات زنده" و چنین شور و شوق های فزاینده ای دست یابند. زندگی معمولی بیهوده و یکنواخت به نظر می رسد ، به طوری که وسوسه دوباره در مورد چیزی برای نزاع به وجود می آید.

یکی دیگر از دلایل عشق به رسوایی ها این واقعیت است که در روند نزاع و هیستریک ، تنش عصبی آزاد می شود ، که افراد فرصتی برای خلاص شدن از آن به هیچ وجه پیدا نمی کنند. این رسوایی منجر به افزایش بیش از حد تنش ذهنی و سپس آزادی سریع می شود.

رسوایی ها نیز دائماً با اشتیاق خاصی برای پیروزی در نبرد ارتباطات دامن می زنند. این یک نوع رقابت بلاغی است که در آن یک کلمه هدفمند و یک عبارت گزنده می تواند "رقبای شما را از زین بیرون کند". همانطور که یک معتاد به قمار نمی تواند متوقف شود و شرط بندی های جدید و جدید انجام ندهد ، یک دعوا کننده نیز نمی تواند از رنجش و نفرین خود دست بردارد ، به ویژه اگر شریک زندگی او حریف شایسته ای باشد.

اگر یک نزاع کننده حریف شایسته ای پیدا نکند چه اتفاقی می افتد

در یک رابطه رسوایی ، زمانی که هر دو طرف از رویارویی های طوفانی و احساسی خود لذت نهفته می برند ، می تواند "فضای متقابل" ایجاد شود ، اما در برخی موارد ممکن است شرایط متقارن نباشد. یک نفر در جریان درگیری می تواند به کاتارسیس و آرامش برسد ، در حالی که برای دیگری چنین رسوایی هایی به شکنجه محض تبدیل می شود ، او هیچ لذت پنهانی دریافت نمی کند و تخلیه ذهنی در او وجود ندارد. در عوض ، موقعیت او را به خستگی عصبی و واکنش های روان تنی می رساند.

در صورتی که "قربانی رسوایی ها" شروع به جستجوی راه هایی برای جلوگیری از مشاجره کند و استراتژی "فرار از درگیری" را پیدا کند ، یکی دیگر از شرکت کنندگان در این رابطه ، "اعتیاد به مواد مخدر" را از رسوایی ها تجربه می کند ، ممکن است "روانشناختی" خاصی را تجربه کند. درهم شکستن". در نتیجه ، او شروع به جستجوی دلایل جدید و جدید برای نارضایتی می کند. اگر آنها پیدا نشدند ، او شروع به توهین به شریک خود می کند به این امید که سرانجام بازی خود را به عنوان یک فرد غیرقابل اغماض متوقف کند ، آنقدر "ریاکار" نباشد و ذات واقعی خود را نشان دهد. در نتیجه ، فرد به دنبال راه هایی برای جلوگیری از درگیری ها است ، و برعکس ، شریکش در تحریک رسوایی ها نبوغ نشان می دهد.

شرایط متناقضی وجود دارد که یک "فرد وابسته به رسوایی" ، که با کسی که با او زندگی می کند متقابل پیدا نمی کند ، شریک خود را به خاطر عشق و رابطه جنسی خیانت نمی کند ، بلکه به خاطر داشتن کسی برای نزاع است.

چه اتفاقی برای "قربانیان رسوایی" ناخواسته می افتد

تجربه بودن در یک رابطه ، که در آن رسوایی ها و نزاع ها اغلب رخ می دهد ، همیشه اثری از خود بر روان انسان می گذارد. با خروج از رابطه با یک دعوا کننده ، فرد شروع به ترس از هر گونه اختلاف و درگیری می کند. اغلب قربانیان "اعتیاد رسوایی" خود شرکت کنندگان در این اجراها نیستند ، بلکه فرزندان آنها یا برخی دیگر از شاهدان غیر ارادی این رویدادها هستند: برادران و خواهران کوچکتر و حتی همسایگان یا دوستان و دوست دختران "معتادان به رسوایی".

اغلب اوقات ، کودکانی که در خانواده ای بزرگ شده اند که والدین آنها دائماً با هم دعوا و رسوایی می کنند ، سعی می کنند از هر گونه درگیری در زندگی خود جلوگیری کنند. آنها گاهی حتی در مواقعی که در اختلافات مسالمت آمیز مردم صدای خود را کمی بلند می کنند واکنش دردناک نشان می دهند. ترس از درگیری افراد را تا حدی بی دفاع می کند و در توسعه مهارت های ارتباطی آنها تا حد زیادی دخالت می کند.

در برخی موارد ، آنها مجبور به قطع رابطه با عزیزان می شوند زیرا "تناقضات نامحلول" زیادی در این روابط جمع شده است ، اگرچه اگر آنها از درگیری با شریک خود نترسند ، می توانند با موفقیت بر همه این مشکلات غلبه کنند.. علاوه بر این ، فروپاشی روابط نیز در یک "شکل بدون تعارض" اتفاق می افتد: آنها به سادگی بی سر و صدا بدون روشن شدن رابطه فرار می کنند.

در اصل اعتیاد به مواد مخدر ناشی از رسوایی ها قابل درمان است. این اتفاق می افتد اگر "دعوا کننده" با شخصیتی کاملاً پایدار و منعطف ارتباطی روبرو شود ، که بتواند "ترک مواد" شریک زندگی خود را تحمل کند ، مشتاق دریافت سهم معمول آدرنالین و احساسات خشن. در برخی موارد ، نیاز به رسوایی در طول تجربیات حاد جدایی از یکی از عزیزان برطرف می شود. روانشناسان معمولاً در این دوره از زندگی با این نوع افراد ملاقات می کنند.

"قربانیان رسوایی" معمولاً با شکایت از عزت نفس پایین و عدم سرزندگی و انرژی به روانشناسان مراجعه می کنند. اولین چیزی که باید به آنها آموزش داده شود "فناوری های تضاد کنترل شده" است. آنها باید تفاوت درگیری با رسوایی را توضیح دهند و اینکه همه اختلاف نظرها منجر به رویارویی بی معنی نمی شود.