2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44
و اکنون ، بر اساس نتایجی که در قسمت اول این مقاله منتشر شده است ، ما اصول اساسی رویکردی متفاوت برای سازگاری را شکل می دهیم.
رویکرد مشارکت مستقیم والدین در روند سازگاری کودک با مهد کودک
اصل 1. کودک برای اولین بار در سازگاری با والدین در گروه باقی می ماند. با یکدیگر به تدریج با معلم ، با اتاق گروه ، با رژیم ، با محتوا و سازماندهی غذا ، کلاسها آشنا می شود. همراه با والدین یک رژیم ملایم برای کودک ایجاد می شود هفته های اول (یک تا دو هفته) اقامت او در یک موسسه پیش دبستانی
مشخص است که کودکان زیر 3 سال هنوز نمی توانند با هم بازی کنند ، آنها به احتمال زیاد "نزدیک" هستند ، اما نه "با هم" ، اما تماس نزدیک و قوی در این سن با بزرگسالان - با مادر ، پدر ، مادربزرگ و غیره برقرار می شود.. بنابراین ، در طول دوره سازگاری اولیه ، ایجاد ارتباط بین کودک و بزرگسال جدید در گروه بسیار مهم است ، به عنوان مثال. در مربی این اوست که تاکنون وظایف محافظت و پذیرش کودک را بر عهده می گیرد.
به طور کلی ، کل دوره سازگاری برای کودکان مختلف به طرق مختلف ادامه می یابد ، اتفاق می افتد که به 6 ماه می رسد. که در به طور متوسط ، در کودکان ، دوره سازگاری از یک تا 2 ماه طول می کشد … علاوه بر این ، هنگام استفاده از روش مستقیم دست زدن ، دوره سازگاری به طور قابل توجهی افزایش می یابد. (سازگاری کودک با شرایط مهد کودک: کنترل فرایند ، تشخیص ، توصیه ها. - ولگوگراد: معلم ، 2008. - 188 ص.). اگر حتی پس از 2 ماه حضور در مهد کودک مشکلات ایجاد شود ، توجه ویژه کارکنان مهد کودک - مربیان ، روانشناس و البته والدین ضروری است.
بچه ها متفاوت هستند ، و اگر فرزند شما در هنگام خروج شما در دوره اولیه سازگاری مقاومت نشان ندهد ، ممکن است فرزند خود را تنها بگذارید. اما باید بپذیرید که در یک یا دو روز شما هنوز به طور کامل به افراد جدید عادت نمی کنید ، به عنوان مثال ، با یک تیم ، وقتی کار جدیدی را شروع می کنید. همچنین برای درک یک محیط جدید به حدود یک تا دو هفته زمان نیاز دارید ، در حالی که به خاطر داشته باشید که شما بزرگسال هستید و به احتمال زیاد با مهارت های ایجاد ارتباطات جدید در گروه های بزرگ یا کوچک آشنا هستید و فرزند شما نیز با محیطی مشابه روبرو خواهد شد. به احتمال زیاد برای اولین بار
بنابراین ، اقامت شما در دوره اولیه سازگاری ، که یک تا دو هفته است ، ممکن است اجباری باشد. تنها در صورتی که فرزند شما با مراقبت شما موافقت کند ، می توانید آنجا را ترک کنید.
اصل 2. والدین هرگز در دوران سازگاری ، بدون جستجوی کودک ، از مهد کودک خارج نشوند. ما به اصل جدایی متقابل پایبند هستیم - این زمانی است که کودک خود با خروج شما موافقت می کند
هنگامی که لحظه جدایی فرا می رسد ، حتی اگر قبلاً همه چیز خوب بوده است و کودک از قبل علاقه مند و آرامتر به محیط جدید رفتار می کند ، ممکن است کودک دوباره دچار اضطراب شود. به احتمال زیاد شما نیز باید با اشک روبرو شوید. ترس های مربوط به سن خود را احساس می کنند. اما مهمترین نکته ای که قبلاً می دانید این است که این ترس ها دیگر چنین نیروی زیادی ندارند یا در یک لایه پیوسته بر روان کودک قرار نمی گیرند. این بدان معناست که ترس هایی که کودک تجربه می کند کمتر خواهد بود. کودک از قبل می داند با چه کسی ، کجا می ماند و با چه فرایندهایی روبرو خواهد شد.
چرا هنوز باید منتظر موافقت فرزند خود برای خروج باشید. چون عزیزم باید مطمئن باش که برمی گردی! در مورد این موضوع در اولین مقاله موضوعی بیشتر توضیح دادم.
او به احتمال زیاد نمی خواهد از شما جدا شود ، مخصوصاً برای کودکان 2 تا 3 یا 3 ، 5 ساله. از 2 تا 3 سالگی - تماس عاطفی با والدین هنوز بسیار قوی است. علاوه بر این ، سن حدود 3 سال یک دوره مشروط است که کودکان از یک بحران رشدی ناشی از سن رنج می برند ، که به خودی خود تغییرات زیادی در روان کودک ایجاد می کند و با استرس اضافی برای او همراه است (دمدمی مزاج ، افزایش منفی نگری ، سرسختی افزایش می یابد و غیره)). در این دوره ، روانشناسان اعزام کودکان به مهد کودک را توصیه نمی کنند. اما متأسفانه بسیاری از والدین به دلیل نیاز به امرار معاش مجبور می شوند فرزند خود را در این سن به مهد کودک بفرستند ، زیرا مادر به پایان مرخصی زایمان نزدیک می شود.
حتی اگر کودکی با اشک به مادرش بگوید: "خداحافظ" ، این بدان معناست که او آماده است تا خود با چیزهای جدیدی در زندگی خود روبرو شود. این بدان معنی است که او شرایطی را درک می کند که باید از شما جدا شود ، و اگرچه آن را نمی پذیرد ، اما فضای مهدکودک که قبلاً برایش آشنا بود ، چهره های آشنا بچه ها ، معلم آشنا و از همه مهمتر ، او می داند که شما برمی گردید ، در انتظار او است. و این در حال حاضر اولین گام به سوی استقلال است ، به سمت چرخش روان کودک در جهت حل مسائل مشکل سازگار.
اصل 3. در لحظه جدایی ، سعی می کنیم درنگ نکنیم ، به شرطی که لحظه جدایی پس از گذراندن دوره اولیه سازگاری رخ دهد
وقتی دخترم برای اولین بار در گروه مهدکودک ماند ، دقیقاً در جدایی که آنها از من می خواستند تأخیر نداشتم. س Theال این است که چه زمانی باید به این اصل پایبند بود؟ اگر کودک از قبل با شرایط آشنا است و 1-2 هفته اول سازگاری را گذرانده است ، در مهد کودک با شما بسیار راحت و راحت است ، پس بهتر است جدایی را طولانی نکنید. در حال حاضر کودک هنگام جدایی از شما همچنان اضطراب را تجربه می کند ، که مشخصه سن و ماهیت او است ، اما حضور شما و جدایی طولانی در این مورد فقط تنش را افزایش می دهد. موافقم ، آرام شدن کودکانی که تازه شروع به گریه کرده اند راحت تر از کودکی است که قبلاً در گریه هیستریک پراکنده شده است. سپس ، وقتی مطمئن هستید که کودک چیزهای زیادی در مورد آنچه برای او اتفاق می افتد می داند ، چنین جدایی طولانی مطلوبی نیست.
مشخصه ترین نشانه های روانی این است که کودک در حال حاضر به آرامی و با اطمینان با محیط جدید سازگار است ، می توانید موارد زیر را نام ببرید:
1) پس از جدایی از شما ، کودک به سرعت گریه و فریاد خود را متوقف می کند.
2) حتی اگر کودک گریه خود را متوقف کند ، از روند کلی دور نمی شود ، یعنی کودک در طول روز در گوشه ای نمی نشیند و فقط ناظر نیست. غالباً کودکان متناسب با هم جداگانه بر روی یک صندلی بلند ، یا جایی در گوشه ای ، یا نزدیک پنجره می نشینند و مشتاقانه به دنبال والدین خود هستند.
3) سپس ، هنگامی که برای برداشتن کودک باز می گردید ، او از ملاقات با شما روحیه شادی دارد. حتی اگر فرزند شما هنوز صحبت نمی کند یا نمی تواند به شما بگوید در مهد کودک چه اتفاقی افتاده است ، سلام خوشحال کننده و آرام او نشان می دهد که قبل از آن هیچ نگرانی نداشت و روحیه او نیز خوب و حتی خوب بود. این بدان معنی است که اضطراب در حالی که در باغ هستید کاهش می یابد.
والدین اغلب می گویند که رعایت این رویکرد در مهد کودک های آنها غیرممکن است ، زیرا آنها به سادگی از مهد کودک اخراج می شوند. برای کمک به شما ، من فقط می توانم به قانون مراجعه کنم که این حق شخصی شما است که در این فرایند شرکت کنید. استفاده از این حق در حال حاضر انتخاب شما است. همچنین می توانم توجه شما را به برخی نکات جلب کنم.
طبق قانون اوکراین "در مورد آموزش پیش دبستانی" (بخش 6 ، ماده 27) ، شرکت کنندگان در فرایند آموزشی در زمینه آموزش پیش دبستانی عبارتند از: کودکان پیش دبستانی ، مربیان و دستیاران آنها ، مدیر (یا معاون او) از موسسه ، والدین یا افرادی که جایگزین آنها می شوند! والدین - ما در فرایند آموزشی در زمینه آموزش پیش دبستانی مشارکت می کنیم.
بنابراین ، اگر چیزی شما را در روند آموزشی کودک در مهد کودک آزار می دهد ، این مال شماست حق و وظیفه این موضوع را با سایر شرکت کنندگان در این فرایند هماهنگ کنید.
اغلب می توانید نظرات یا اظهارات مشابهی را بشنوید که ما از قبل به دنبال پاسخ آنها هستیم.
1) "گروه ها در حال حاضر شلوغ هستند ، و شما به طور خاص با معلم برای کنار آمدن با وظایف خود دخالت می کنید. بچه های دیگر فقط به شما توجه می کنند."
من این جمله را به شرح زیر پاسخ خواهم داد.بنابراین ، آیا مسئولیت آموزش و پرورش کودک شما در یک موسسه پیش دبستانی بدون آسیب رساندن به روان و سلامتی او نیست؟ این اولین و یکی از مهمترین وظایف یک مربی مطابق با همان قانون اوکراین "در مورد آموزش پیش دبستانی" است. نگرش حتی نسبت به یک کودک نشان دهنده نگرش نسبت به گروه اصلی کودکان است. علاوه بر این ، شما در روند کلی دخالت نخواهید کرد ، کودک در کنار شما در هر صورت احساس آرامش می کند ، زیرا تحت حمایت شما است. و بر همین اساس وقتی گریه نمی کند و فریاد نمی کشد ، حواس بچه های دیگر به هم نخواهد بود.
2) "ایستگاه بهداشتی حضور والدین را در محوطه مهد کودک ممنوع می کند"
م Polدبانه از ارائه دهنده بخواهید این قسمت از قانون یا سند را در جایی که ممنوع است نشان دهد. اگر با شرایط ساده سالم هستید ، می توانید در یک گروه باشید. معمولاً الزامات اساسی برای حضور در گروه مهد کودک در اساسنامه موسسه پیش دبستانی شرح داده شده است. می توانید مودبانه بخواهید آنها را بخوانید و آنها را دنبال کنید. هیچ چیز پیچیده ای در آنها وجود نخواهد داشت - ممکن است نیاز به انجام فلوروگرام یا ارائه گواهی مبنی بر داشتن آن داشته باشید ، به احتمال زیاد ، نیاز به تعویض کفش و روپوش دارید - امروزه چنین چیزهایی با کاربرد کوتاه فروخته می شوند. تقریبا در هر داروخانه
3) چرا در روند آموزشی مهد کودک دخالت می کنید؟
قبلاً در بالا اشاره کردم که این فرایند یک فعالیت یا خلاقیت مشترک والدین و مربیان است. و این فقط رویکرد یکی از متخصصان در زمینه آموزش و پرورش نیست ، این تصمیم توسط دولت به ما ارائه شده است ، و بنابراین ، امروز دلایل مهم خود را دارد.
والدین عزیز ، من همچنین می خواهم توجه شما را به این واقعیت جلب کنم که ، اگرچه توضیح رویکرد من در مورد سازگاری در مهد کودک برای من بسیار دشوار بود ، اما من کاملاً متقاعد شده بودم که این حق من است و مelyدبانه و پیگیرانه به سمت هدفم قدم برداشتم. من همچنین سعی کردم به تجربه مربیان گوش دهم ، زیرا تجربیات آنها در طول این سالها تأیید شده است و مانند هر فرد دیگری نیز حق دارند متفاوت فکر کنند.
من فکر می کنم به همین دلیل است که من توانستم از موقعیت های بسیار درگیر اجتناب کنم. اعتراف می کنم ، این برای من یا مربیان آسان نبود ، اما چیز جدیدی همیشه با برخی مشکلات همراه است. ممکن است در مسیر خود با مشاجرات زیادی روبرو شوید ، اما لطفاً سعی کنید به آنچه به شما گفته می شود نیز گوش دهید. امروزه رویکرد مداخله مستقیم والدین در واقعیت کمی انقلابی است ، اجرای آن در مهد کودک های ما بسیار دشوار است. دلایل زیادی وجود دارد ، اما من حداقل برخی از دلایل اصلی را ذکر می کنم:
1) به دلیل عدم وجود موسسات پیش دبستانی عمومی ، گروه های مهد کودک شلوغ هستند. این احتمالاً قانع کننده ترین دلیل است. در حقیقت ، گروهها از 30 تا 35 نفر تشکیل شده اند ، گاهی اوقات بیشتر ، اگرچه الزامات استاندارد گروههای حدود 20 نفره را ارائه می دهد. برای مربی ، این نیز تا حدودی شرایط میدانی است. در آنها واقعاً دشوار است که هر کاری را که لازم است انجام دهند ، گاهی اوقات به سادگی غیرممکن است. گاهی اوقات برای ما والدین دشوار است که با یک فرزند خود کنار بیاییم ، اما وقتی توجه مراقب به 35 نوزاد گریزان پراکنده شود ، چه باید گفت؟ البته در چنین مواردی باید گروه های سازگاری خاصی تشکیل شود که در آنها به کودکان جدید توجه ویژه ای شود. البته ، باید در جهت تغییر در این شرایط کاری انجام داد ، اما اینها س questionsالاتی در مورد وضعیتی است که ما در آن زندگی می کنیم.
2) رویکرد غیر مداخله ای مستقیم ، رویکردی است که در طول سالها ریشه دوانده است. در واقع ، کودکان با این رویکرد سازگار می شوند ، اما با چه عواقبی - این موضوع در دوران قدیم به طور خاص مورد مطالعه قرار نمی گرفت. به طور طبیعی ، همه چیز قدیمی و ریشه دار تمایلی به دیدار جدید ندارد.
با این وجود ، من با هرگونه توجیهات سنگین برای رویکرد قدیمی سازگاری ، حامی مداخله والدین در فرایند سازگاری هستم. بله ، معرفی یک رویکرد جدید واقعاً دشوار است ، اما کاملاً واضح است که لازم است! و اگر با روشهای قدیمی موافقت کنیم ، و حتی قطره قطره به روشهای جدید حرکت نکنیم ، به این معنی است که ما سلامت روانی را قربانی می کنیم ، که برابر است با سلامت جسمانی فرزندانمان. من با این موضوع موافق نیستم و بگذارید تغییرات با مشکلات زیادی همراه باشد - اینها مشکلاتی هستند که باید حل شوند.
یکی از اصول روانشناسی گشتالت در این زمینه جالب است. بهترین تغییر همیشه با مشکلات و ناراحتی ها همراه است. به هر حال! پس از همه ، بسیار خوب است وقتی ، به عنوان مثال ، فرزند شما به مدرسه می رود ، این لحظه شادی و خوشحالی برای کودک و والدین است ، اما ، با این وجود ، مشکلات و نگرانی های زیادی خواهید داشت.
من این را می گویم ، اگر می خواهید تغییر کنید ، برای مشکلات آماده شوید. فقط این مشکلات و مشکلات را می توان صرفاً به عنوان کارهای جدید تلقی کرد
و اگر تلاش می کنید ، قدرت و صبر را به دست آورید ، من مطمئن هستم که شما و فرزندتان در مورد شما موفق خواهید شد ، می توانید در مورد خانواده خود اینگونه بگویید: "مامان ، پدر خوشحالم ، من یک سازگار هستم!".
توصیه شده:
گریه مامان ، بابا ، من!؟ به مهد کودک می رویم
بله ، روان والدین ما گاهی اوقات آنقدر ظریف است که نه تنها کودک ، بلکه اغلب مادر نیز هنگام جدایی در مهد کودک نیاز به کمک اشک دارد. و به تازگی ، همچنین پدران لمس کننده ای نیز وجود دارند. اما اگر پدربزرگ و مادربزرگ دلسوز هم به این تیم بپیوندند چه؟ اخیراً ، مسئله سازگاری با مهد کودک به یکی از سخت ترین و اگر نه عجیب و غریب بحث برانگیز تبدیل شده است.
اقیانوس عشق: افراد قوی گریه نمی کنند
من یک بار فیلمی را تماشا کردم که در آن زنی متوجه شد سرطان دارد. او دو دختر خردسال داشت و شش ماه قبل از مرگش فهرستی از کارهای انجام شده را نوشت. نکته اول: "به دختران بگویید که من آنها را دوست دارم." به نظر می رسد او هرگز این کار را نکرده است … ناتالیا پولونینا یک روانشناس فوق العاده کودک است.
من یک مرد آزاد هستم ، اما با پدر ، مادر برای همیشه هستم
موضوعات نامرئی ما را با افراد دیگر مرتبط می کند: شریک ، فرزندان ، بستگان ، دوستان. اولین و قوی ترین پیوند بدون شک پیوند با مادر است. ابتدا ، کودک توسط بند ناف به مادر متصل می شود ، این یک ارتباط فیزیکی واقعی است ، سپس ارتباط فیزیکی با یک رابطه عاطفی و پر انرژی جایگزین می شود.
آنچه نوجوانان درباره آن سکوت می کنند قسمت دوم: این که آنها نمی خواهند زندگی کنند
مشکل خطر خودکشی در میان نوجوانان سالانه ناامید می شود. 90 درصد از اقدامات خودکشی با جلب توجه به خود همراه است . بنابراین ، انجام پیشگیری زودهنگام به منظور به حداقل رساندن خطر خودکشی در بین نوجوانان بسیار مهم است. چه کسی می تواند تمام کمک های ممکن را در این زمینه ارائه دهد؟ البته ، کل محیط نوجوان که به این موضوع علاقه دارد.
چیزی که همه درباره آن سکوت می کنند ، یا سعی می کنند وانمود کنند که هیچ اتفاقی نمی افتد
امروز ، گروهی از روان درمانگران موضوع عملیات نظامی در خاک اوکراین را مورد بحث قرار دادند. موضوع پیچیده ، غم انگیز ، غم انگیز و دردناک است. به خصوص برای افرادی که بستگان آنها در منطقه ATO زندگی می کنند. یکی از همکارانش می گوید که او خویشاوندان خود را به اودسا فرا می خواند ، سپس منتظر بمانید ، و سپس ، مانند آن ، خواهیم دید که چه اتفاقی می افتد.
