روانکاوی چهره زن دارد

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

ما عادت کرده ایم که روانکاوی را با تصویری فوق العاده واضح از مردانه مرتبط کنیم ، تقریباً بدون شک. فقط گاهی اوقات این دیدگاه اساسی در سایه شخصیتهای مستأصل "برتری مبدل" مانند هورنی قرار می گیرد. اما این در مورد حسادت یا حتی در مورد آلت تناسلی نیست. و در مورد تصویر تحلیلگر

ما در ارتباط با موز ، سیگار برگ و سایر اشیاء دراز و نه بسیار ظریف در انجمن های خود بسیار ایستا هستیم که تصویر درمانگر را در پس زمینه قرار می دهیم ، زیرا معتقدیم تفسیر و ترسیم آن مهمتر و مهمتر است. مرزها و نقش در زندگی مشتری اما تصویر (بخوانید - موقعیت یابی) درمانگر به سختی کم اهمیت ترین جزء است.

به نظر ما تفسیر - نامگذاری دقیق آنچه اتفاق افتاده است - مهمترین چیز است. و این درست است ، اما نه به طور کامل. مهمترین چیز ، دشوارترین چیز این است که اعتراف کنید (سلام ، خودشیفتگی) که واقعیت بهبود مشتری همیشه فقط به دقت کاربرد یک تکنیک خاص بستگی ندارد. اما تا حد زیادی بستگی به این دارد که درمانگر خود "بهبود" را چگونه می بیند و چگونه راهی برای آن ترسیم می کند. زیرا اگر درمانگر برای بهبود تلاش کند ، به شفا نمی رسد. از سوی دیگر ، اگر این خواسته مهار شود و درمان به عنوان یک مزیت اضافی تلقی شود که عموماً مستقل از درمانگر است ، در این صورت شانس بیشتری برای کاهش علائم و احساس بهتر بیمار وجود دارد. و من در این مورد متقاعد شده ام: تمایل روانکاو برای درک و درمان این امکانات را برای مراجعه کننده منتفی می کند.

بنابراین تحلیلگر باید در حالت آمادگی خاصی برای غافلگیری باشد. این نگرش درمانگر به آنچه در حال رخ دادن است ، همان چیزی است که لاکان آن را "ظاهر" می نامد. و دید در این مورد پادپود مصنوعی است. این بیشتر یک نگرش نسبت به خود است و نه یک حالت مصنوعی در حضور دیگران. نمایان بودن در اینجا تلاشی است برای شروع مجدد ، خلاص شدن از انتظارات آگاهانه ، برای تبدیل شدن به یک ورق خالی کاغذ که باید روی آن بنویسید. و انجام این کار چندان آسان نیست (بیایید دوباره به خودشیفتگی سلام کنیم). شما باید بیاموزید که اجازه دهید خود را غافلگیر کنید ، "به تصویر کشیدن فراموشی" ، "به تصویر کشیدن یک احمق" ، هرچقدر هم که بی ادبانه به نظر برسد. و در اینجا این دقیقاً جنسیت زن است که اهمیت دارد ، زیرا من بین زنانگی و نمایان بودن ارتباط مستقیم می بینم. بگذار توضیح بدهم.

من مطمئن هستم که موقعیت زن دقیقاً به شیوه پنهان کردن بیان می شود ، این کار را نه به منظور ناپدید شدن برای دیگران ، بلکه به منظور مخفیانه از خود پنهان می کند. و این حرکت آنقدر غیر عمدی است که شبیه یک امتداد طبیعی بدن به نظر می رسد. فریب یک حالت زنانه است. زنانه ای که خطاب به خودش است و نه شخص دیگری.

تفاوت زیادی بین مرد و زن از نظر فریب وجود دارد. صحبت از زنانه و مردانه ، قبل از هرچیز منظور من نگرش عجیب و غریب هرکسی (بدون وابستگی به جنسیت) نسبت به بدن خود و شیوه خاص پوشاندن آن است. به عبارت دیگر ، آنها دو روش متفاوت برای نشان دادن و پوشش لذت هستند. هنگامی که یک زن چیزی را پنهان می کند ، او را قبل از هر چیز از خود پنهان می کند ، واقعاً به دیگری اهمیت نمی دهد ، در نتیجه پرده پنهان کاری را باز می کند. در حالی که یک مرد ، اگر چیزی را پنهان می کند ، در درجه اول آن را از دیگران پنهان می کند. او این کار را آنقدر با جدیت انجام می دهد که هم روند و هم ژست مبدل شدن بیش از حد آشکار می شود. به عبارت دیگر ، هنگامی که یک زن چیزی را پنهان می کند ، یک راز ایجاد می کند ، جایی برای تعجب باقی می گذارد ، در حالی که یک مرد این راز را از بین می برد و همه سوالات را در ریشه خفه می کند. و در اینجا یک چیز دیگر مهم است: کلمات "مرد" و "زن" باید به عنوان موقعیت (مرد یا زن) که شخص بدون در نظر گرفتن جنسیت اشغال می کند درک شود.