غلبه بر پیامدهای ضربه روانی با هم

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

در دنیای امروز ، بسیاری از ما در معرض عوامل آسیب زا بوده ایم. عوامل آسیب زا می توانند آسیب های خصمانه ای باشند که امروزه متداول هستند یا ضربه خشونت فیزیکی. شایان ذکر است که بیشتر آسیب های زندگی ما را در حالی که در یک محیط بالقوه بی ضرر قرار داریم دریافت می کنیم. بر اساس برخی برآوردها ، تعداد قربانیان خشونت خانگی در ایالات متحده بیش از 50 درصد از کل قربانیان خشونت است. مواردی مانند قطع رابطه ، از دست دادن یکی از عزیزان ، رویاهای متلاشی شده و از دست دادن سلامتی می تواند سطح بسیار بالایی از ضربه و گاهی اوقات به اصطلاح ناتوانی شخصی را به همراه داشته باشد. در ادامه ، با ذکر کلمه ضربه ، یکی از رایج ترین عواقب آن ، یعنی مورد بحث قرار می گیرد اختلال استرس پس از سانحه (PTSD).

هنگامی که در زمینه آسیب های شدید قرار داریم ، باید بفهمیم ضربه چیست و چگونه با آن برخورد کنیم تا در زندگی ناراحتی را تجربه نکنیم.

هر کدام رویداد آسیب زا از نظر تأثیر بر ما ، این یک ویژگی مشترک دارد ، یعنی تحریف درک ما از واقعیت پیرامون ، افکار در مورد خود و آینده ما. این منجر به تغییر در تفکر ، رفتار و در نتیجه ، کل شیوه زندگی ما می شود. در این مورد ، محتمل ترین نتیجه در رفتار انسان ، توسعه رفتار دفاعی با هدف اجتناب از هرگونه یادآوری وضعیت آسیب زا است. افرادی که با پیامدهای ضربه روحی روبرو شده اند توجه دارند که پیامدها می توانند آنقدر در ما ریشه دوانده باشند که گاهی اوقات به بخش غالب آگاهی ما تبدیل شده و ما را به ضربه آسیب دیده معتاد می کند.

امروزه در جهان تفسیرهای زیادی از روش های درمان وجود دارد ضربه روانی … جنگهای جهانی اول و دوم و سطح بالای خشونت خانگی در روزهای ما به عنوان انگیزه ای قوی در مطالعه این موضوع عمل کرد. در نتیجه مطالعات در مقیاس بزرگ ، الگوهای متداول در رویکردهای مختلف تروما درمانی شناسایی شده است.

اول ، ارزش توجه به معیارهای تشخیص آن را دارد PTSD … معیارهای اصلی تشخیص PTSD عبارتند از:

• خاطرات مکرر از یک رویداد آسیب زا ، همراه با افزایش احساس استرس.
• فلاش بک ها. ناگهان در شرایطی مانند آسیب های ناخواسته از کنترل خارج می شویم. به نظر می رسد که ما دوباره در وضعیت آسیب زا قرار گرفته ایم.
• کابوس ، کم خوابی ، خواب ناآرام.
• هنگامی که به یاد یک حادثه آسیب زا می افتید ، احساسی قوی وجود دارد.
• واکنش های شدید فیزیکی (فیزیولوژیکی) هنگام یادآوری یک رویداد آسیب زا در حافظه.

مهم است بدانیم افرادی که قادر به انجام این کار هستند PTSD تمایل به افسردگی دارند و از مواد مخدر و الکل برای سرکوب علائم استفاده می کنند PTSD که ناراحتی زیادی به آنها می دهد

پس از تشخیص ، اکثر متخصصان سه مرحله کلیدی را در بهبود آسیب تشخیص می دهند.

رابطه ایمن

به نظر من ، م effectiveثرترین روش برای غلبه بر ضربه ، کار با یک روانشناس متخصص است که درک روشنی از روش های بازگرداندن سلامت روانی فرد دارد. در کنار این ، حمایت بستگان و دوستان ، افراد مهم در زندگی یک فرد آسیب دیده بسیار مهم است. درک شرایط و وضعیت فرد از طرف دیگر افراد یک عامل محرک بسیار قوی برای بهبود است. در این مرحله ، ایجاد یک رابطه اعتماد بین مراجعه کننده و روان درمانگر مهم است. در همان زمان ، در ابتدای درمان ، بستگان فرد مصدوم باید برای انجام کارهای توضیحی درگیر شوند و اهمیت حمایت صحیح و به موقع از عزیزشان را برای آنها توضیح دهند.

روابط انسانی یک پارامتر کلیدی در درمان PTSD است. این افراد هستند که می توانند آنچه دیگران آسیب دیده اند را التیام بخشند. گرما ، مراقبت و درک شفا می دهد و تسکین خوبی را به همراه دارد.

خاطرات و تجربیات ضربه

پس از تثبیت وضعیت ، به مرحله دوم درمان ادامه می دهیم. در این مرحله از درمان ، مهم است که با کوچکترین جزئیات وضعیت آسیب زا را به خاطر بسپاریم و با حمایت درمانگر ، با تصحیح نتیجه گیری های بعدی در مورد آنچه برای آنها اتفاق افتاده و تأثیر آن بر ما ، آن را دوباره زنده کنیم. بسیار مهم است که خود را کاملاً در یک موقعیت آسیب زا با بازآفرینی احساساتی که شخص را در آن همراه کرده است ، غوطه ور کنید. وجود احساسات نشان دهنده کامل بودن تجربه مجدد و در نتیجه پردازش این خاطرات است. برای ما مهم است که یک فرد ، با یادآوری این رویداد بارها و بارها در حضور درمانگر ، یاد بگیرد که چگونه به وضعیت آسیب زا به شیوه جدیدی نگاه کند.

ظاهر جدیدی در حال شکل گیری است تا این رویداد بسته شود. ما تلاش می کنیم در را به روی یک موقعیت آسیب زا که ما را نگران می کند ببندیم. به این ترتیب ما کنترل این اتاق "آسیب زا" را به دست می آوریم. با نگه داشتن کلید در دستان ما و درک اینکه در پشت در بسته چیزی است که می توانیم کنترل کنیم ، به ثبات و بهبودی می رسیم. در عمل ، این استعاره به شکل یک نامه نوشته شده توسط یک شخص یا یک تصویر نقاشی شده است که در آن همه چیزهایی که برای او اتفاق افتاده است را با آگاهی جدید توصیف می کند که اکنون همه چیز اشتباه است ، اکنون او ایمن است ، اکنون می تواند ترک کند این همه بار سنگین و با سهولت بیشتر ادامه دهید. درمانگر و مراجعه کننده با هم این نامه را می نویسند ، به آن گوش می دهند ، می بینند ، درباره آن بحث می کنند.

این نوع عزاداری برای اندوهی که رخ داده است به ترک آن در گذشته کمک می کند و راه را برای آینده باز می کند. وضعیت به پایان می رسد. نامه ای که حاوی سابقه آسیب است می تواند سوزانده شود ، در نتیجه نماد رهایی از همه چیز است که ما را بسیار عذاب داده است. کل این فرآیند ساختار خاص خود را دارد و تابع قوانین خاصی است ، به همین دلیل انجام آن با متخصص بسیار مهم است.

بازیابی اتصالات

هیچ چیز بی توجه نمی ماند. پیامدهای داشتن PTSD می تواند وحشتناک باشد. ناسازگاری اجتماعی و کناره گیری از شیوه زندگی معمول ، اختلال در سلامت جسمانی و روابط اجتماعی ، احساس ناامنی - همه اینها می تواند پیامد صدمات وارده باشد.

در آخرین مرحله درمان ، فرد یاد می گیرد که به شیوه جدیدی وارد جهان شود ، در حالی که قبلاً درک کرده است که دیگر مانند گذشته نیست ، که هم جهان و هم شخص تغییر کرده است.

تمایل فرد برای احیای شرایط قبلی و رسیدن به سطح جدید ، انگیزه ای عالی برای او خواهد بود و کمک روان درمانگر در ورود روان و به موقع به جامعه ، بیش از ارزش خواهد بود. در این مرحله ، می توان گروه هایی از افراد مبتلا به PTSD قبلی را برای حمایت بیشتر افرادی که شرایط را درک می کنند تشکیل داد. چندین مطالعه نشان می دهد که قالب گروهی آخرین مرحله درمان بسیار مثر است. در یک گروه ، فرد از حمایت و درک لازم برخوردار است ، مشکلات به راحتی برطرف می شوند ، و مهمتر از همه ، در گروه است که ایجاد روابط اجتماعی جدید و توسعه مهارت های اجتماعی جدید امکان پذیر است.

لازم به ذکر است که ما می توانیم ضربه را پردازش کنیم و یاد بگیریم که چگونه با آن زندگی کنیم ، می توانیم قوی تر و عاقل تر شویم ، اما این ضربه همیشه با ما خواهد بود. هدف روان درمانی خوب این است که به فرد آسیب دیده نشان دهد چه اتفاقی برای او افتاده است ، بفهمد که تمام شده است و آن را رها کنیم و به یاد داشته باشید که این تنها بخشی از گذشته ما است که نباید بر آینده ما تأثیر بگذارد.