ملاقات دو شخصیت در مطب روانشناس. قابلیت ها و محدودیت های مشترک

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

"شخصیت پزشک و شخصیت بیمار اغلب برای نتیجه درمان بسیار مهمتر از سخنان و افکار پزشک است. ملاقات با دو شخصیت مانند مخلوط کردن دو ماده شیمیایی متفاوت است: اگر ترکیبی وجود داشته باشد ، هر دو تغییر می کنند. با هرگونه درمان روانشناختی م ،ثر ، پزشک باید بر بیمار تأثیر بگذارد. اما این تأثیر می تواند تنها در صورت تأثیر متقابل بیمار بر روی پزشک صورت گیرد. اگر خود شما پذیرای آن نباشید ، نمی توانید تأثیر بگذارید. "

یک مشاهدات مهم ، که در مورد آن دانشمند معروف سوئیسی ، بنیانگذار یکی از جهات روانشناسی عمق (روانشناسی تحلیلی) CG یونگ ، نوشت ، به ما کلید درک تعاملی را می دهد که در دفتر یک تحلیلگر ، روانشناس ، روان درمانگر

متخصصی که کار خود را بر اساس مطالعه جنبه های عمیق روان ، مطالعه اجزای ناخودآگاه آن استوار می کند ، از یک ابزار مهم و اساسی - روان و منابع آن - استفاده می کند.

اغلب افرادی که به دنبال کمک هستند این ایده را پرورش می دهند که می توانند به کمال برسند و به فردی کاملاً "سالم" و عاری از پیچیدگی ها و احساسات "منفی" تبدیل شوند. آنها در فضای مشترک ما منتظر "کار اصلاحی" برای او هستند. و آنها حتی متوجه نمی شوند که این "سلامتی" مستلزم وجود مجموعه ها و حضور توانایی ها و عدم امکانات ما است. آنها قبلاً هرگز به آن فکر نکرده بودند. آنها افسون شده و ایده آل شده اند ، که مانع بزرگی برای آشکارسازی شخصیت آنها در همه تنوع آن است ، چه برای آنها زیبا و چه وحشتناک. در همه تنوع آن.

من آگاه هستم که "ظرفیت" روان من قابلیت ها و محدودیت های خاص خود را دارد. هر از گاهی در زندگی ، آنها می توانند خود را به روش های مختلف نشان دهند ، اما ، با این وجود ، آنها وجود دارند. شخصی که برای کمک به من مراجعه کرد نیاز دارد که در لحظه ظهور در آستانه دفتر ، منابع من بیشتر از او باشد. او انتظارات و امیدهای خود را بر من می گذارد. با هم راه او را آغاز می کنیم ، که بعداً می تواند به ما ، او و من تبدیل شود.

- ابتدا ، مشتری توانایی های من و محدودیت های او را می بیند. و این برای او خوب است ، بنابراین قابل اطمینان تر است.

- زمانی فرا می رسد که او نیز شروع به دیدن امکانات خود می کند.

- و باید زمانی فرا برسد که او بتواند نه تنها توانایی های من ، بلکه محدودیت های من ، محدودیت های تحلیلگر خود را نیز ببیند.

اما چگونه می توان مراجعه کننده در حال حاضر با آنچه در مورد محدودیت ها از روانشناس خود دیده و آموخته است … بدون شک ، پاسخ وی صریح یا ضمنی در پی خواهد آمد. او ممکن است ناامید ، خشمگین باشد. و در این مدت ، اعتماد به من به عنوان یک متخصص ممکن است متزلزل شود. به نظر می رسد کسی که برای کمک به او مراجعه کرده است و کسی که برای او "در اسرار روح انسان آغاز شده است" می تواند مانند خودش همه چیز را نداند و درک نکند. و سپس در اینجا چه چیزی می توانید یاد بگیرید؟ و اکنون چگونه با آن برخورد کنیم؟

لازم است به طور مشترک با ناامیدی که بر او غلبه کرده است ملاقات کرده و زندگی کنید. و من ، به نوبه خود ، باید آماده باشم ، آشکارا و شجاعانه در این مورد با او صحبت کنم.

و این مرحله بسیار مهمی در کار مشترک ما است که می تواند به ما در حرکت بیشتر در تعامل کمک کند.

بنابراین ، وجود زندگی به تدریج در مطالعه آشکار می شود. و مشتری که به من مراجعه می کند این فرصت را دارد که توانایی ها و محدودیت های خود را در خود بشناسد و بشناسد ، و در روان خود مخالفان را آشتی دهد. وقت آن است که او با این مسئله روبرو شود ، در ابتدا چنین ادغامی را با من مشاهده کرد. سپس می تواند یاد بگیرد و تجربه جدیدی برای خود به دست آورد. و برای او ضروری و مهم است که درمان خود را بگذراند.

و اگر منابع کافی در فضای مشترک در هر دو طرف ، چه از طرف متخصص و چه از نظر مشتری وجود داشته باشد ، آنها قادر خواهند بود سفر خود را بیشتر ادامه دهند.

بنابراین ، در اتحاد کار ، موضوع امکانات و محدودیت های نه تنها مشتری ، بلکه خود روانشناس نیز می تواند و باید ظاهر شود. این امر به انسانی شدن رابطه کمک می کند ، که باعث ایجاد اعتماد می شود و فرصتی را برای ملاقات دو شخصیت در فضای اداری فراهم می کند.