نگرش روانشناسی به رشد مرتبط با سن سال های نوجوانی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

در حقیقت ، توسعه روانشناسان تا به امروز دارای اسرار و "اسرار مجسمه ابوالهول" است ، هنوز هیچ کس به طور قطعی نمی داند که اوتیسم از کجا ناشی می شود ، برخی از مشکلات روانی در افراد بدون آسیب مغزی ارگانیک ، تنها "تاریخ" داده شده است. لحن فرض. یک دوره سنی متفاوت (به عنوان مثال ، در مورد "شخصیت چندگانه"). به طور کلی ، در روانشناسی حرفه ای ، تنها 2 رویکرد در مورد مراحل سنی وجود دارد که به نظر من ، فقط توجه را بر روی جلوه های مختلف متمرکز می کند ، که از هدف استفاده از هر یک از مدل ها ناشی می شود. برای مثال:

1. رویکرد روانکاوانه (فروید-اریکسون-مالر و غیره)-با هدف انتقال اجباری به بلوغ ذهنی بیشتر (به سطح جدیدی از سازماندهی شخصیت) ، به زبان ساده ، "خروج بزرگسالان از مهد کودک" ؛

موضوع تحقق: روانکاو ؛

2. رویکرد فعالیت فرهنگی (Vygotsky-Elkonin)-با هدف ارزیابی و اصلاح کیفیت فعالیت های پیشرو در یک دوره سنی خاص با هدف اجتماعی شدن بیشتر کودک ، به عبارت دیگر ، "چگونه می توان به شروع جایگزینی در یک نوجوان لکنت زبان تا بتواند تا آنجا که ممکن است با جامعه سازگار شود "؛

موضوع اجرا: معلم ؛

همانطور که قبلاً نوشتم ، هر دوی این رویکردها امروزه نیز به شیوه خودشان مرتبط هستند. از نظر ما ، برای افراد علاقمند ، غیر روانشناسان مرحله 2 نظریه بسیار قابل فهم تر از مرحله 1 خواهند بود ، اما در اصل ، هر دوی آنها می توانند برای افزایش درک فرزندان خود کاربرد بیشتری داشته باشند.

بگذارید مثالی برای شما بزنم ، تمرکز بر دوران نوجوانی ، که بیشتر از همه توجه والدین را به خود جلب می کند (به دلایل واضح):

1. فرهنگی و فعالیتی:

نوع رابطه: "من همسال هستم"

ویژگی مشترک گسترش دامنه فعالیت اجتماعی و تغییر روابط با معلمان ، همسالان و والدین است. گذار به دبیرستان با افزایش تعداد و تنوع معلمانی همراه است که لازم است با آنها ارتباط برقرار شود. روابط همسالان فراتر از فعالیتهای یادگیری است. جوامع نوجوان در حال شکل گیری هستند که در آن هنجارهای زندگی اجتماعی ، هنجارهای اخلاقی تنظیم روابط تسلط دارند.

فعالیت پیشرو: ارتباط با همسالان

ارتباطات شخصی و شخصی با هدف شناخت فرد دیگر ، خود ، روابط بین فردی ، تسلط بر هنجارهای رفتار اجتماعی انجام می شود.

الگوهای رفتاری:

⦁ یاغی (منحرف)

به طور کلی ، نگرش مثبت به خود به چنین نوجوانی حق درونی برای فعالیت می دهد ، اما خودتنظیمی توسعه نیافته آزادی واقعی را دست نیافتنی می کند ، که جایگزین اعتراض تکانشی ، مخالفت با دیگران می شود. علاوه بر بی ثباتی ، نشان دهنده دلبستگی به خود ، عدم تمایل به تغییر و عدم وجود ایده آل ها است. دستکاری در چنین شخصی بسیار آسان است. او دیر یا زود قربانی تکانشگری خود می شود و با وجود حمایت درونی ، تسلیم تأثیرات خارجی می شود.

lan مالیخولیا (افسرده)

تجربه از دست دادن معنای زندگی مشخصه جوانی است. یک نوجوان افسرده تمایل دارد این مشکل جهانی را درام شخصی خودش ببیند. تأملات در مورد معنای زندگی و مرگ دارای شخصیتی خودکفا می شود ، به فلسفه پردازی وسواسی و بی حاصل تبدیل می شود و نوجوان را از توانایی فعالیت های فکری مولد محروم می کند. نوجوان تنها و منزوی می شود ، ناسازگاری به تدریج افزایش می یابد و منجر به فروپاشی کامل اجتماعی می شود.

⦁ Pedant ("پروژه کودک" والدینش)

والدین چنین افرادی با طرد شدن نهفته ، بیان شده در تربیت رسمی ، که جهت گیری به سمت استانداردهای رسمی خارجی ، "شبیه دیگران" را مشخص می کند.این امر همچنین به شکل گیری نگرش مشروط مثبت به شخص ، بسته به ارزیابی خارجی کمک می کند ، که می تواند با رفتار مطابق با الزامات خارجی به دست آید. چنین شخصی می تواند با موفقیت به قیمت پذیرش بی قید و شرط الزامات و ارزیابی های خارجی به عنوان راهنمای عمل ، با زندگی سازگار شود.

شرط گذر مفید در این دوره: ایجاد شرایط برای مشارکت مثبت یک نوجوان در ارتباط با همسالان ؛

نتیجه گذر: مسئولیت اقدامات با نوع خود ، یادگیری ایجاد روابط پایدار با همسالان و حرکت صحیح در محیط خود ؛

2. روانکاوی:

شروع مرحله تناسلی

تعارض داخلی مرکزی: انفجار نیازهای غریزی جدید ، مفاهیم درون گروهی از همسالان خود و ارزیابی مجدد ارزشها.

انواع حل تعارض:

⦁ رفتار انحرافی

به طور کلی ، با توجه به پیش بینی های روانشناختی ، این حالت مثبت تر از همه پیش بینی های بعدی است ، در صورتی که رفتار "متوقف" اقدامات بزهکار (جنایات قانون کیفری) نباشد. نوجوان به خود اجازه می دهد تا کمی غریزه را نشان دهد و پس از ارزیابی مجدد ارزشها (ایجاد ایده آل های خود ، متفاوت از ایده های والدین) ، زندگی مرفه اجتماعی را می آموزد.

رفتار افسردگی

پیش آگهی روانشناختی به عوامل زیادی بستگی دارد ، و نتیجه می تواند هم اقدام به خودکشی و / یا شکل گیری یک نوع شخصیت افسردگی ، و خروج از تمایلات افسردگی پس از گذراندن دوران نوجوانی باشد.

-خود منزوی شدن

به طور بالقوه نامطلوب ترین راه برای خروج از تعارض از نقطه نظر رشد ذهنی. با سرکوب عمدی بخشی از غرایز خود توسط یک نوجوان (اغلب تحت حمایت والدین بسیار ظالمانه از نظر اخلاقی) مشخص می شود ، علیرغم این واقعیت که می توان رفتار را بهتر تغییر داد ، اما عواقب منفی چنین خروجی می تواند موارد زیر باشد: سندرم "دانش آموز عالی" بزرگسال ، خودکشی ، حملات وحشت ، اختلالات روانی (مثال معمولی: بی اشتهایی) و غیره

نتیجه با پاس مثبت:

جدایی ذهنی از والدین (به عنوان پیش بینی حرکت جسمی) ، جذب سیستم ارزشهای شخصی خود ، احساس مسئولیت در برابر اقدامات در مقابل دیگران ، تلاشهای مستقل کافی برای تعیین زندگی آینده خود ؛

در پایان ، من می گویم که می توانید از هرگونه طراحی مجدد اثبات شده استفاده کنید ، اما با استخراج یک هسته منطقی از آنها ، مهم است که به یاد داشته باشید که مرزها مشروط هستند و هیچ مقاله ای نمی تواند پیچیدگی شخصیت شما را با کودک به طور کامل توصیف کند. بدون در نظر گرفتن پیچیدگی های شما با او ، رابطه ، و بنابراین نمی توانید دقیقاً آنچه را که به معنای واقعی کلمه انجام می دهید ، بیان کنید.

کتابشناسی - فهرست کتب:

1. الف. فروید. روانشناسی "من" و حفاظت از آن

2. فروید. مقالات روانشناسی جنسی

3. ویگوتسکی - روانشناسی رشد.

4. * ویگوتسکی - نقص و جبران خسارت