کمال گرایی: "کامل باش یا بمیر"

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

من این مقاله را می نویسم زیرا ب O اکثر مشتریان من کمال گرا هستند و بهانه های زیادی برای کمال گرایی می یابند: نیاز به برجسته شدن از دیگران ، کسب تأیید و تحسین ، اجتناب از مجازات ، انتقاد ، احساس شرم …

انگیزه های توصیف شده به خوبی فضای دوران کودکی را که در آن این نگرش ها وجود داشت ، به خوبی منعکس می کند: انتظارات خودشیفته والدین در مورد فرزند ، افراط در هوی و هوس یا برعکس ، انتقاد بیش از حد ، شرمساری برای کوچکترین اشتباه ، تجلی آشکار احساسات ، خواسته ها ، دیدگاه های آنها توسط والدین به عنوان احمقانه یا غیرقابل قبول محکوم شد … در نتیجه ، کودک بخش "غیرقابل قبول" را از خود جدا می کند ، من را با من ایده آل جایگزین می کند.

این منجر به شکل گیری مجازات می شود - الگویی از رفتار که در بی حوصلگی با اشتباهات دیگران و نقص های خود ، در تمایل به سرزنش افرادی که انتظارات یا استانداردهای داخلی را برآورده نمی کنند ، ظاهر می شود.

فردی که در چنگال این مفهوم قرار دارد ، مناطق زندگی را که با ایده بیش از حد ارزش او مرتبط نیستند ، بی ارزش می کند ، جلوه های احساسات ، ضعف ها و خواسته های "غیرقابل قبول" را سرکوب می کند. در نتیجه ، او همه موجودات زنده را در خود ریشه کن می کند و زندگی خود را به انجام وظیفه ای که قبلاً تعیین شده بود ، می سپارد.

کمال گرایی همچنین می تواند به عنوان جبران بیش از حد احساسات ذهنی حقارت عمل کند. به عنوان مثال ، دختری در سنین جوانی مشغول فحشا بود ، در این دوران مورد تحقیرها ، خشونت های متعدد قرار گرفت و نگرشی در مورد نقص خود ایجاد شد ، که متعاقباً با دستاوردهای تحصیلی و درخشش بیرونی وی جبران شد. توجه زیادی به خودسازی و زیبایی ظاهری به منظور ظاهر کامل پرداخت.

افسانه های کتاب مقدس در مورد فاحشه هایی که به ایمان گرویده اند نیز شناخته شده است.

کمال گرایی ممکن است در همه جا خود را نشان ندهد ، اما فقط بر حوزه های قابل توجهی تأثیر می گذارد ، احتمالاً با تجربیات آسیب زای گذشته (کمال گرایی وضعیتی ، فکری ، اخلاقی و اخلاقی).

بنابراین ، اگر یکی از مهمترین ارزشهای یک فرد ظاهر او باشد ، سعی می کند آن را به کمال برساند. در صورت وضعیت ، فرد برای رشد شغلی تلاش می کند ؛ اگر حوزه زندگی روزمره و خانواده باشد ، فرد برتری خود را بر دیگران در خانه داری و تربیت فرزندان نشان می دهد. اگر محدوده عقل باشد ، برتری فکری را نشان می دهد. اگر اخلاقی باشد ، شیوه زندگی اخلاقی و اخلاقی به عنوان نمونه قرار می گیرد.

اگر چنین شخصی در دیگران با جهت گیری کمال گرایانه خود روبرو شود ، به سرزنش و شرمندگی مخالفان روی می آورد.

این امر به این دلیل اتفاق می افتد که بروز ضعف در یک منطقه خاص به دلایلی تحت شدیدترین ممنوعیت است (برای مثال ، "من نمی توانم بی کفایت به نظر بیایم" ، "من نمی توانم آزادانه در مورد تخیلات شهوانی خود صحبت کنم" ، "من نمی توانم حتی به خودم اجازه می دهم که درباره دیگران بد فکر کنم "،" من نمی توانم استراحت کنم "،" من نمی توانم بی خیال ، احمق باشم "،" من نمی توانم نقص به نظر برسم "و غیره).

این ممنوعیت به عنوان "عصا" برای یک فرد عمل می کند و حتی ممکن است پایه و اساس معنایی او باشد.

با این حال ، با محافظت از این "عصا" ، فرد ارتباط با نیازهای خود را از دست می دهد ، و در نتیجه متوجه می شود که مدت زیادی زندگی نکرده است ، اما به درگیری های داخلی خود خدمت می کند.