سندرم دروغگو

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

آیا اغلب فکر می کنید که در واقع نمی دانید چگونه کاری انجام دهید و امروز فردا فاش نمی شوید؟ معاون هنگام امضای نامه استعفای شما ، دستان خود را بطور ملایم خواهد مالید ، دوست دختران چشمان خود را جمع کرده و بر سر یک لیوان شامپاین که "مدتهاست به آن شک دارند" مشاجره می کنند و معلم دبستان ، ماری ایوانا ، دستان خود را با عصبانیت بالا می اندازد. و اصلاً مهم نیست که شما برای مدت طولانی در چه نوع "…" بوده اید ، که در زمینه خود یک متخصص شناخته شده هستید ، که دیپلم های قرمز بر روی دیوار نمی نشیند ، و افراد استخدام کننده در صف هستند. مهم نیست که از خودتان حمایت می کنید ، با نمادهای لازم موفقیت غلو کرده اید و کار خود را می پرستید. هر از گاهی ، هنوز هم احساس می کنید که همه اینها واقعی نیست غرق شده اید و فقط هوشمندانه یاد گرفته اید که موفقیت را شبیه سازی کنید.

اگر در توضیحات خود را می شناسید ، تبریک می گویم - همه چیز خوب است. بر اساس مطالعات مختلف ، تا 70 درصد از افراد موفق از سندرم تقلب رنج می برند. کلمه کلیدی موفق است. بازتاب ویژگی فریبکاران واقعی نیست. بنابراین خبر خوب این است که شما در یک شرکت عالی هستید. در میان کسانی که آشکارا به ترس خود اعتراف می کنند ، نویسنده جان اشتاین بک ، بازیگر جودی فاستر ، ایزادورا دانکن باشکوه و حتی خود آلبرت انیشتین (خوب ، اگر همه چیز در این جهان نسبی باشد ، چه چیزی را دوست دارید).

اصطلاح سندرم دروغگو برای اولین بار در مقاله ای توسط Pauline Clance و Suzanne Ames در سال 1978 در زمینه مشکل عزت نفس ذکر شد: "با وجود شواهد خارجی مبنی بر توانایی پرداخت آنها ، افراد مستعد سندرم همچنان معتقدند که فریبکار هستند سزاوار موفقیتی نیستند که به دست آورده اند."

در واقع ، همه چیز بر عزت نفس استوار است. سندرم تقلب نوعی کمال گرایی است - وقتی همه کارهایی که انجام می شود ناکافی ، ناقص ، ناقص به نظر برسد. در عین حال ، عزت نفس را می توان یا دست کم گرفت ("بعید می دانم موفق شوم") یا بیش از حد ("چگونه کسی غیر از من می تواند این کار را انجام دهد!"). شگفت زده خواهید شد ، اما در برخی شرایط ، افرادی که دارای عزت نفس طبیعی (کافی) هستند نیز با دردهای خیالی سندرم تقلب مشخص می شوند. یعنی شبیه تبخال است - تقریباً برای همه اتفاق می افتد ، اما همه در مورد آن صحبت نمی کنند.

از کجا آمده است:

- از دوران کودکی - و در کجا بدون آن:) والدین بیش از حد خواستار ، کاهش ارزش ، سوء استفاده روانی ، مقایسه با سایر کودکان در محیط ، خانواده بسیار موفق یا برعکس ، "بدون محافظت اجتماعی". "کجایی ، کوتاهی ، بسکتبال بازی می کنی." "من همچنین به ازدواج با ناتاشا فکر کردم - آنها کجا هستند و ما کجا هستیم" - همه اینها باعث ایجاد شک و تردید در مورد توانایی های خود می شود. و حتی زمانی که شما ، هم در گفتار و هم در عمل ، به تمام جهان ثابت کردید که ارزش شما چیست ، نه ، نه ، و کرم شک شکایت می کند: "آیا من هستم؟ آیا این شایستگی من است؟ یا ستاره ها خیلی خوب کنار هم جمع شده اند؟

- از ویژگی های روان - گزینه های زیادی برای تأکید وجود دارد. به طور خلاصه ، هر کس سوسک های خود را دارد - نه علمی ، اما مطمئنا:)

- از آسیب های مختلف در سنین جوانی - "نقش اصلی به کاتیا داده شد ، اما تو نکردی" ، "میشا به بودجه رفت و شما به بخش پرداخت شده رفتید" ، "ماشا در حال حاضر درآمد دارد ، و شما یک انگل"

- از سندرم یک دانشجوی عالی (او به طور فعال به توده مردم ارتقا می یابد "ترس از سرایدار شدن") - اگر در امتحان قبول نشوید ، زندگی به پایان می رسد. و برای بسیاری اما پایان می یابد. والدین ، ای!

- از پروژه های کاری - به عنوان مثال ، آنها همه با هم کار کردند و فقط یک نفر این جایزه را دریافت کرد. بنابراین بقیه به اندازه کافی خوب کار نمی کردند؟ بی معنا است. فقط کسی می داند که چگونه خود را بهتر بفروشد ، در حالی که شخصی در شرکت در ابتدا دارای حقوق بیشتری است (به رئیس بخش جایزه ، به بقیه "متشکرم ، همکاران بزرگ").

چگونه بیان می شود:

- به نظر شما دستاوردهای شما شایستگی های شما نیستند ، بلکه ترکیبی موفق از شرایط است

- شما از قرار گرفتن در معرض ترس هستید و سعی می کنید مسئولیت اضافی را بر عهده نگیرید ، یا برعکس ، دائماً خود را در تلاش برای اثبات اینکه به سرتاسر جهان هستید ثابت می کنید.

- میزان پیچیدگی وظایف انجام شده را به اندازه کافی ارزیابی نمی کنید - به نظر شما دیگران بهتر ، راحت تر و سریعتر عمل می کنند ، اگرچه سطح مسئولیت آنها به طور قابل توجهی کمتر از شما است

- شما بیش از حد نگران نظرات دیگران هستید - حتی جستجوی مستقیم ربات های بیهوده در اینترنت باعث می شود به خودتان شک کنید

در مورد آن چه باید کرد:

- در مورد نقاط قوت و ضعف خود صادق باشید. در صورت لزوم ، از حمایت دوستان و نظرات کسانی که به آنها اعتماد دارید ، استفاده کنید.

- خودتان را از بیرون ارزیابی کنید - یک ممیزی عینی از موقعیت حرفه ای خود ، حقوق ، سطح مسئولیت ، میزان تقاضا انجام دهید

- فهرستی از دستاوردها تهیه کنید. وقایع پیروزی ها و شکست ها به شما این امکان را می دهد که مسیر پیموده شده را از کنار ببینید

اگر به نظر می رسد هنوز به اندازه کافی خوب نیستید چه باید بکنید:

- برای یادگیری نحوه تبدیل نقاط ضعف به مزایا: "من در این زمینه متخصص نیستم ، اما ویژگی هایی دارم که به من امکان می دهد از طرف دیگر به موضوع بپردازم." یا ، به عنوان مثال ، "من به این پروژه دعوت شدم زیرا دید تازه ای نسبت به مسائل دارم."

- اعتراف به نقص خودم -

- مقایسه خود را با کسی متوقف کنید - در جهان همیشه شخصی بهتر و دیگری بدتر از شما وجود خواهد داشت. این یک حقیقت مسلم است.

- انتظارات خود را زندگی کنید - اجازه ندهید پیش بینی های دیگران بر زندگی شما حاکم شود. برای برخی شما یک قهرمان خواهید بود و برای برخی دیگر یک شرور. این بخش جدایی ناپذیر بازی است.

اگر نتوانید به تنهایی کنار بیایید چطور؟ به روانشناس مراجعه کنید. سندرم تقلبی یک بیماری نیست. این مشکل تغییر اولویت ها ، ناتوانی در پذیرش خود ، مسئله محدودیت ها و عزت نفس است. همه پاسخها از قبل در درون شما هستند. یک متخصص فقط به شما در یافتن آنها کمک می کند. توانایی پذیرش کمک دیگران نیز مهارتی است که باید توسعه یابد.