2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44
در ابتدا ، تجاوز بیولوژیکی یک ابزار تکاملی است. انرژی آن ، انرژی پرخاشگری حیاتی ، برای تأیید خود ، سازگاری و به طور کلی تخصیص منابع حیاتی برای فرد کاملاً ضروری است. بدون این انرژی ، انجام هرگونه رفتاری با هدف حذف یا غلبه بر آنچه که تمامیت جسمی یا روحی ارگانیسم را تهدید می کند نیز غیرممکن است و از این نظر ، پرخاشگری یک چیز مفید است. با این حال ، فراموش نکنیم که بیان هر احساسی در رفتار انسان یک ابزار ظریف است و باید بسیار دقیق تنظیم شود
کوچکترین ناهماهنگی در تنظیم بین احساسات پرخاشگرانه و اقدامات پرخاشگرانه در یک رابطه - و سلام ، ما رسیدیم: پرخاشگری یک تجاوز متقابل را ایجاد می کند و به جای غلبه بر تمایلات تهدید آمیز ، فرد افزایش تنش یا حتی خشونت مستقیم را در او مشاهده می کند. جهت.
منشأ مشکلات
- بده ، بده ، بده ، بده! - بچه فریاد می زند و دستان خود را به سوی اسباب بازی مورد نظر در سوپر مارکت دراز می کند: خوب ، من واقعاً می خواهم ، بسیار.
در حالت ایده آل ، مادر یا اسباب بازی می خرد یا توضیح می دهد که خواسته های او قابل درک است ، اما اکنون پولی برای تحقق آنها وجود ندارد. از دیدگاه پرخاشگری ، تقاضای نسبتاً پرخاشگرانه از کودک برای به دست آوردن منبع ، یک اقدام متوسط تهاجمی توسط مادر برای محافظت از منابع خود (در این مورد ، پول) دنبال می شود. اما این ، همانطور که می دانید ، یک مادر ایده آل است که نه احساس گناه برای هر اسباب بازی خریداری شده دارد و نه تجاوز انباشته شده خود به کودک. یعنی ، مادری با تعادل کامل بین احساسات و اعمال پرخاشگرانه.
متأسفانه ، اغلب در چنین شرایطی ، مادر با افزایش پرخاشگری واکنش نشان می دهد: "خفه شو!" - او در پاسخ فریاد می زند ، و سپس سیلی به سر می زند … یا حتی بدتر ، او می رود و سپس عموماً نحوه زندگی مشخص نیست! بنابراین کودک می فهمد که رفتار فعال ، حداقل تا حدی ابراز پرخاشگری ، حتی اگر برای محافظت از منافع خود و تأمین منابع خود باشد ، امری غیرقابل قبول است.
پیامدها در بزرگسالی
با این حال ، پرخاشگری به عنوان یک تجربه حسی در هیچ جا ناپدید نمی شود. فقط یک نفر می خواهد به هیچ وجه آن را بیان نکند. فعال نباشید ، مراقب خودتان نباشید. در بزرگسالی ، این امر منجر به این واقعیت می شود که شخص ناخودآگاه پرخاشگری خود را نشان می دهد ، اما به تنها روش ممکن برای او: منفعل.
یک رفتار اکسی مورون ، منفعل-تهاجمی رخ می دهد:
- صبحانه چی میخوای؟
- نمی دانم.
- شاید سمولینا یا تخم مرغ هم زده؟
- مهم نیست.
- کمی آبمیوه می خواهی؟
- برایم مهم نیست.
- هنوز بیدار نشده ای؟
- شاید.
- کاری هست که بتونم برات انجام بدم؟
- چگونه باید بدانم.
این رفتار راهی برای اجتناب از ارتباط است و در عین حال مسئولیت خودداری از برقراری ارتباط را بر عهده نمی گیرد. تنها چیزی که می توان با تجاوز منفعل به دست آورد ، قطع ارتباط است. و در بهترین حالت ، این دقیقاً همان چیزی است که اتفاق می افتد ، فردی با سبک رفتاری مشابه تنها می ماند ، با پرخاشگری بیان نشده خود ، نه عشق ، نه توجه دریافت می کند و نه در نهایت آرامش خاطر از این اطمینان که می تواند از خود محافظت کند. صعود و صعود ، می دانید ، "مادران" شرور با س questionsالاتی در مورد بلغور یا تخم مرغ های مخلوط به او …
در بدترین حالت (اما به هیچ وجه نادر) ، نوع ارتباط منفعلانه و تهاجمی مستلزم تشدید پرخاشگری است: "اوه ، شما اصلا نمی خواهید با من صحبت کنید؟ خوب ، برو به جهنم!" - یا مستقیم خشونت: "فوراً غذا بخور ، وگرنه آن را در پیشانی می گیری!" در چنین روشی متناقض ، تمایل به ظاهر مثبت برای عدم ابراز پرخاشگری منجر به تجمع و تشدید آن می شود. چه باید کرد؟
مسئولیت زندگی خود را به عهده بگیرید
پرخاشگری منفعل با اجتناب از مسئولیت مشخص می شود: "من چی هستم؟ من نیچو هستم ، او فقط همین است!" - و معلوم می شود که همیشه "او" وجود دارد که مقصر همه چیز است.نباید برای هیچ چیزی پاسخگو باشد - موقعیت راحت است ، بدون شک در آن. اما این تنها چیزی است که زندگی به نحوی به هم می ریزد: شیوه ای که دیگران انجام می دهند …
اظهار نظر درباره خود ، خواسته های خود یک اقدام هدفمند است ، یعنی تهاجمی ، و در نتیجه ترسناک است. به این معنی که در ارتباطات فوق ، شخص فقط دو پاسخ ممکن را می بیند: یا "نمی دانم" یا "متشکرم ، من با کمال میل فرنی سمولینا می خورم". گزینه "من یک ساندویچ می خواهم و خودم آن را می سازم" از زمینه راه حل های محو می شود … توانایی گوش دادن به خواسته های خود ، بیان آنها به طور سازنده و دستیابی مداوم به تحقق آنها یک مهارت کاملاً ضروری برای زندگی است. و هرگونه پشتکار مستلزم دسترسی آگاهانه به انرژی تجاوز بیولوژیکی است: تجاوز منفعل در اینجا کاملاً بی فایده است ، می تواند تنها به عنوان یک نشانگر عمل کند که شما به خود اجازه نمی دهید برخی از خواسته های خود را احساس کرده یا بیان کنید.
اگر خود را در رفتارهای منفعلانه و پرخاشگرانه می شناسید ، وقت آن است که به این فکر کنید که مسئولیت را کجا رها کرده اید و چگونه پرخاشگری منفعلانه را به یک رفتار آگاهانه تبدیل کنید. آنچه را که می خواهید با این کار به دست آورید ، تجزیه و تحلیل کنید و آن را مستقیماً و تا حد امکان برای طرف مقابل بیان کنید. متأسفانه ، در مواردی که پرخاشگری از دوران کودکی مسدود شده است ، اغلب توانایی ابراز آن به شیوه اجتماعی قابل قبول شکل نگرفته است. اگر با فکر پرخاشگری ، تصور کرده اید که چگونه همه چیز را به جهنم می برید ، بهتر است با یک روانشناس بر این مهارت مسلط شوید. واضح است که هرگونه انرژی می تواند در صورت استفاده بدون اقدامات احتیاطی مخرب شود - اما این دلیلی بر عدم استفاده از آن نیست.
استفاده عادی و اقتصادی از پرخاشگری این است که از آن به عنوان سوخت ، به عنوان نیروی محرکه برای رسیدن به اهداف خود استفاده کنید. بنابراین ، البته ، ابتدا باید تعیین کنید: هدف شما دقیقاً چیست؟ و سپس با استفاده از تجاوز قطره قطره ، دانه به سوی آن حرکت کنید! اگر بخواهیم بگوییم ، حداقل کوانتوم تجاوز ، پاسخ های "بله" و "خیر" است: آنها افرادی هستند که از ماهیت منفعل-پرخاشگر اجتناب می کنند. متأسفانه ، پرخاشگری سرکوب شده هنوز به طور پنهان احساس می شود و واکنش تهاجمی ایجاد می کند - و به همین دلیل است که افرادی که اغلب خود را محدود به پاسخ های محتاطانه "نمی دانم" می کنند ، با رد شدن روبرو می شوند ، و اگر خوب نباشد ، خوب است.
روانشناسان این را "رفتار قربانی" می نامند - و حتی در دوران کودکی ، زمانی که به کودک توضیح داده نشد که چگونه با پرخاشگری خود کنار بیاید توضیح داده شد ، اما در عوض مجبور به "ساکت تر از آب ، زیر چمن" شد …
گاهی اوقات مشکل اصلی چنین افرادی این است که برای استفاده از تجاوز در محیط زیست ، باید به خواسته های خود دسترسی پیدا کنند - و آنها خواسته های خود را نمی دانند! پاسخ "نمی دانم" صادقانه و از قلب پاک ارائه شده است ، و برای احساس این که او منفعل-پرخاشگر است ، سالها آزمایش در خود طول خواهد کشید …
و با این وجود ، درک خود در چنین مواردی ضروری است. شاید با کمک یک متخصص زیرا اگر درک نکنید خواسته های شما چیست ، هرگز نمی توانید آنها را برآورده کنید!
و بدون این هیچ شادی وجود ندارد.
توصیه شده:
عصبانیت ، از کجا می آید و چرا ، با آن چه باید کرد؟
در عمل ، من اغلب پدیده زیر را مشاهده می کنم. به گفته آنها ، مشتریان از احساس خشم خودداری می کنند ، آن را در خود سرکوب می کنند ، بد است. علاوه بر این ، این امر هم آگاهانه و هم در سطح ناخودآگاه اتفاق می افتد. کشف دیگری که در مورد عصبانیت انجام دادم این است که برخی افراد آن را به طور قطعی اشتباه می گیرند.
"ترس از طرد شدن" از کجا می آید و با آن چه باید کرد؟
یک شخص ، در حالی که زنده است ، می تواند انواع مختلفی از ترس ها را احساس کند … برخی از آنها مفید هستند: هشدار ، محافظت ، محافظت ، مراقبت به طوری که واقعاً اتفاق خطرناکی رخ ندهد. فقط مطلوب است که بتوانیم آنها را در خود بخوانیم و درک کنیم و البته آنها را نیز احساس کنیم.
چگونه به پرخاشگری منفعل به درستی پاسخ دهیم؟ چگونه با افراد منفعل پرخاشگر رفتار کنیم؟
هر یک از ما با افرادی که پرخاشگری منفعل نشان می دهند دیدار کرده است. شما به وضوح می بینید که فرد عصبانی است ، اما او به هر طریق ممکن آن را انکار می کند ("نه ، نه ، شما چه هستید؟! من در روحیه عالی هستم ، خوشحالم!"). این رفتار همیشه گیج کننده است.
منبع: کجا باید آن را پیدا کرد و چگونه آن را دوباره پر کرد
مفهوم "منبع" در بسیاری از زمینه ها استفاده می شود ، اما در زمینه بهزیستی روانشناختی ، معنای این کلمه برای بسیاری همچنان یک راز باقی مانده است ، تا حد زیادی به این دلیل که به یک اصطلاح عامیانه تبدیل شده است. به معنای وسیع ، یک منبع در روانشناسی به معنای مقدار مشخصی از انرژی حیاتی و قدرت ذهنی است ، یا بهتر است بگویم نسبت این انرژی ، که در آن میزان انرژی دریافتی از منابع داخلی و خارجی انرژی بیش از مقدار هزینه شده برای حل کارهای روزمره است.
پرخاشگری منفعل. جایی که؟ چه باید کرد؟
پرخاشگری منفعل نوعی رفتار است که در مقاومت غیر مستقیم در برابر اعمال یا رفتار دیگران بیان می شود. اگر این فرصت را نداریم که دیگران را در مورد احساسات خود درک کنیم ، می توانیم آن را به روش دیگری انجام دهیم: گرفتگی ، درد ، تعلل ، فراموش کردن یک چیز مهم … چرا ما منفعل-پرخاشگر هستیم؟ بیشتر اوقات ، به این دلیل که به ما آموزش داده شد.
