شک به خود

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

آیا دائماً در مورد خود احساس ناامنی می کنید؟ به هر تصمیمی که می گیرید شک دارید؟ می ترسید در مورد احساسات خود صحبت کنید ، و از آنچه می خواهید بپرسید؟ آیا آشنایی جدید برای شما دشوار است؟ آیا احساس ناامنی دائماً شما را درگیر خود می کند و زندگی شما را مسموم می کند؟ آیا از ترس از همه چیز خسته شده اید و دوست دارید ثبات و آزادی درونی پیدا کنید؟ سپس به شما روانکاوی گروهی و روان درمانی روانکاوانه فردی نشان داده می شود

شک به خود چیست؟

شک به خود یک حالت عاطفی پیچیده از ترس ، اضطراب ، تردیدهای وسواسی ، بی حوصلگی و احساس بدی است. به عنوان یک قاعده ، افرادی که دچار شک و تردید در خود هستند این وضعیت را بسیار آزاردهنده توصیف می کنند. تردید به خود زمانی مشکل ساز می شود که فرد را مجبور به ترک برنامه ها و اجرای ایده های خود کند ، از آشنایی های جدید جلوگیری کرده و ارتباطات موجود را با مشکل مواجه کند. معمولاً افرادی که از شک و تردید در خود رنج می برند تمایل به افکار وسواسی و تردیدهای مداوم دارند.

از سوی دیگر ، شک به خود فرد را محتاط تر می کند ، به ارزیابی واقع بینانه مشکلات پیش رو ، یافتن و بررسی دقیقتر راههای غلبه بر آنها کمک می کند.

وضعیت در مواردی پیچیده تر می شود که شک و تردید در خود ، مانند آنچه که گفته می شود ، با شجاعت ظاهری ، شجاعت بیش از حد پوشانده شده است ، که منجر به اقدامات بی فکر و پیامدهای غم انگیز می شود. این نوع رفتار دفاعی در برابر احساسات دردناک شک به خود ، احساس ضعف و آسیب پذیری است. این رفتار دفاعی را خودشیفتگی آسیب شناختی می نامند. در این مورد ، تجربیات دردناک شک به خود می تواند به اقدامات (پاسخ) خطرناک تبدیل شود ، یا تحت پوشش تحسین خودنمایی ظاهر ، نیاز مداوم برای ارزیابی افراد دیگر ، واکنش مثبت یا منفی پنهان شود. دردناک ترین چیز برای این نوع افراد بی تفاوتی و بی تفاوتی است که می تواند منجر به علائمی مانند حملات پانیک یا فوبیا شود.

علل ناامنی: پشت تردید در خود چیست؟

بیایید نگاهی به نحوه شک و تردید در خود بیاندازیم. البته ریشه های شک به خود در اوایل کودکی همراه با شکل گیری عزت نفس شکل می گیرد. به عنوان یک قاعده ، دلایل اصلی ایجاد ناامنی عدم پذیرش عاطفی و حمایت احساسی (تأیید) در دوران کودکی است. این منجر به کمبود اجسام محافظ و نگهدارنده در روان انسان می شود. و همانطور که می دانید ، برای سلامت روحی و روانی یک فرد ، داشتن تصویر مثبت (محافظ و حمایتی) از شخصیت های والدین (مادر و پدر) ضروری است. همچنین ، یک عامل مهم در شکل گیری شک به خود ، عدم پرخاشگری کودک توسط والدین است. در این مورد ، روان می خواند که والدین پرخاشگر (قوی و با اعتماد به نفس) به او نیازی ندارند و با سازگاری با انتظارات ناخودآگاه خود ، منفعل و ناامن می شود. در روان درمانی روانکاوانه مراجعانی که از ناامنی رنج می برند ، ممکن است خودداری ، خجالت ، شرم ، کمرویی و احساس ناخودآگاه انحصاری خود را به عنوان جبران تجربیات دردناک مشاهده کنیم.

روانکاوی گروهی و روان درمانی روانکاوی فردی چگونه می تواند به شک در خود کمک کند؟

وظیفه اصلی روان درمانی روانکاوانه ، چه گروهی و چه فردی ، بازگرداندن تصویر مثبت از شخصیت های والدین است. در فرآیند کار با یک روانشناس روانکاوان ، هم به صورت گروهی و هم به صورت فردی ، مراجعه کننده فضایی را شکل می دهد که می تواند تمام تجربیات دردناک خود را در آن به ارمغان آورد.

در این فضا ، تجربیات دردناک دوران کودکی که ناخودآگاه مدلهای رفتاری ما را در حال حاضر تعیین می کند ، افزایش می یابد و فرصتی برای پردازش پیدا می کند (زندگی دوباره ، تجدید نظر ، بیش از حد). با گذشت زمان ، این فضا به مشتری نفوذ می کند و به فضای داخلی او تبدیل می شود ، که در آن منابع و اشیاء محافظ کافی برای حل مشکلات داخلی وجود دارد.

روانکاوی و روان درمانی روانکاوی مشکلی را برای مراجعه کننده حل نمی کند ، فقط آن فضا را ایجاد می کند ، شرایطی که در آن مراجعه کننده می تواند مشکلات خود را به طور مستقل حل کند. این امر مشتری را بالغ ، آزاد ، مستقل و با اعتماد به نفس می کند.