چرا هنگام خندیدن والدین برای کودکان مهم است یا چگونه بداهه نوازی را به کودکان بیاموزیم؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

تقریباً هرکسی دوستی دارد که هر بار یک شوخی مشابه می گوید و با صدای بلند می خندد. برای او کار بزرگی است که شما را با چیزی غیر از این حکایت بخنداند. یا هنگام برقراری ارتباط با او ، فقط درباره رویدادهای واقعی زندگی او صحبت می کنید. و تقریباً مطمئناً این رویدادها یکنواخت و خسته کننده هستند. ملاقات! خودش است! فردی بدون شوخ طبعی و توانایی گفتگوهای خودجوش

از این گذشته ، شوخ طبعی فقط توانایی خنداندن شما نیست. این ، قبل از هر چیز ، کار فکری ، توانایی بداهه پردازی و شاخص تحصیل است

مامان منو از حموم بیرون آورد و گذاشت رو تخت. به ذهنم رسید که یک لباس مجلسی بزرگ بر تن داشتم ، یک شاهزاده خانم بودم و در آن مراسم بودم. شروع به وزن کشی کردم و کرینولین های خیالی را در دست داشتم. مامان خندید ، اما من آنقدر خوشحال بودم که او را خوشحال کردم! اینکه بتواند به نحوی از او به خاطر گرمی و محبتش تشکر کند. این یک نوع هزینه مراقبت بود. لطفاً مادر را بخندانید ، به او جایزه بدهید. و در عوض احساس اهمیت و احترام به خودم را بدست آورم ، زیرا در آن لحظه احساس کردم خنده دارترین کمدین و بدون شک بازیگر با استعداد هستم! سپس من ، البته ، این را نفهمیدم … اما ، آنچه را که از خوشحالی و غرور می ترکیدم ، می توانم با اطمینان کامل بگویم!

کودکان اغلب سعی می کنند ما را بخندانند ، یک داستان خنده دار بگویند ، یک افسانه ارائه دهند یا موقعیتی کمیک ایجاد کنند و در نهایت ، فقط یک چهره خنده دار بسازند. اما این شوخی ها به دلیل ناپختگی و کم تجربگی جوکرهای جوان همیشه برای ما به اندازه کافی خنده دار نیستند. اغلب ما ، بزرگسالان ، آن را بدیهی می دانیم و به کار فکری کودک واکنش نشان نمی دهیم! و به تدریج ، ما اعتماد به نفس در توانایی خنده دار بودن را در آنها از بین می بریم ، اعتقاد آنها این است که می توان آنها را دوست داشت. ما آنها را از این نظر تأیید می کنیم که آنها نمی توانند به چیزی ارزشمند برسند. سپس کودکان به سادگی اختراع جوک های جدید را متوقف می کنند و حس شوخ طبعی آنها در مرحله رشد باقی می ماند وقتی که خنده باعث می شود همکلاسی (همکلاسی ، همکار …) به گودالی بیفتد …

چه باید کرد؟ خنده مصنوعی بازی کنید؟ یا مانند یک کارمند سوپر مارکت از گوش به گوش لبخند بزنید؟

بسیار ساده تر است که بفهمید فرزند شما چگونه سعی کرده شما را بخنداند ، چگونه با یک شوخی برخورد کرده است ، چگونه از واکنش شما انتظار دارد و برای آن ارزش قائل است! لبخند شما برای او چقدر اهمیت دارد. به یاد داشته باشید که چگونه خودتان برای خنده های مادر خود ارزش قائل هستید و چگونه قلبتان شاد می شود وقتی می توانید او را بخندانید و به او روحیه دهید.

وقتی دلایل خنده را به خاطر آوردیم ، بیایید روی چگونگی خندیدن واقعی با چیزی کار کنیم. تمرینات و بازیهای زیادی برای کودکان وجود دارد که به رشد تخیل ، نبوغ ، یافتن راه حل های غیر استاندارد ، مشاهده "از طریق اشیاء" و بهبود آن کمک می کند!

اول از همه ، سعی کنید افق دید فرزند خود را گسترش دهید. نه تنها عمق دانش مهم است ، بلکه محدوده دانش ، دانش و تحصیلات نیز مهم است. من اغلب از دانش آموزان موسیقی دان خود می شنوم: "چرا من به ریاضیات نیاز دارم؟ تمام عمر پیانو می زنم! من قصد ندارم تاریخ و ادبیات بخوانم! و فیزیک به طور کلی یک موضوع بی فایده است! " شایان ذکر است که به کودک توضیح دهید که هر فرد دارای هر دو نیمکره مغز است و هر دو به بار و بهره برداری مساوی احتیاج دارند. مثل این است که ، به عنوان مثال ، من راست دست هستم ، بنابراین من دست چپ خود را توسعه نمی دهم ، بگذارید در حالت بیکار بماند. در نتیجه ، ماهیچه های دو بازو اندازه های متفاوتی خواهند داشت … اما این تنها نیمی از مشکل است! فقط فکر کنید ، چه کسی به یک طراح داخلی خلاق نیاز دارد که نتواند مقیاس را محاسبه کرده و نقاشی بکشد؟ یا مهندسی که قادر به اختراع نیست؟ هیچ کس به متخصصانی نیاز ندارد که به شیوه فرمول فکر کنند.

کودک خود را زیر نظر داشته باشید و سعی کنید بفهمید چه چیزی جالب ترین است. او را به تئاترها و نمایشگاه ها ببرید. برای کودکان دایره المعارف بخرید. بگذارید فرزند شما خودش کتاب را انتخاب کند.اگر شوخی شما به دنبال کمیک یا مجله ای درخشان بود ، به شرطی خرید کنید که او چند کتاب از کتابهای ارائه شده توسط شما انتخاب کند.