تکنیک مفید اگر مریض هستید یا در مورد روان پریشی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

احتمالاً شنیده اید که بسیاری از دردهای ما اساس روان تنی دارند ، یعنی با وضعیت روانی ما تحریک می شوند. البته نباید پزشک را نادیده گرفت ، زیرا هم بدن و هم روح نیاز به درمان دارد. و مهمتر از همه ، مهم است که بفهمید که آیا ناتوانی جسمی دارید یا خیر. بیایید همه چیز را دقیق تر بررسی کنیم.

اگر در مورد روان پریشی صحبت کنیم ، توجه به این نکته ضروری است که این بیماری دارای سه مرحله توسعه است:

1. مرحله "علامت روان تنی".

این یک بار رخداد درد است. به عنوان مثال ، فشار افزایش یافته ، خارش ظاهر شده است ، چشم ها شروع به آبیاری کرده اند ، سر درد می کند و غیره. یعنی برخی از علائم وجود دارد که برای اولین بار ظاهر می شود یا هر از گاهی خود را احساس می کند.

چه باید کرد؟

اول از همه ، مهم است که سرعت خود را کم کنید ، چند نفس عمیق بکشید ، متوقف شوید و سعی کنید به احساس خود توجه کنید. به آنچه در زندگی شما اتفاق می افتد و قبل از این علامت وجود نداشت فکر کنید. قبل از ظهور او چه اتفاقی افتاد ، چه رویدادها ، احساسات ، افکار؟ می توانید تکنیکی را که در زیر توضیح داده شده انجام دهید.

در اصل ، کار علامت این است که توجه شما را به یک مشکل روانی جلب کند. و اگر آن را نادیده می گیرید ، به زندگی ، احساسات و حالات خود توجه نکنید ، سپس شدت می یابد و می تواند به مرحله بعدی حرکت کند.

2. مرحله "حالت روان تنی".

این یک تظاهر طولانی مدت یک علامت است که می تواند از چند روز تا چند ماه طول بکشد. در این مورد ، علامت وجود دارد ، اما هیچ اختلال فیزیولوژیکی وجود ندارد. به عنوان مثال ، ممکن است فردی به مدت دو هفته فشار خون بالا داشته باشد ، اما معاینه هیچ دلیلی را نشان نمی دهد. دکتر می گوید همه چیز در نظم بدن است. برخی از پزشکان بلافاصله مراجعه به روان درمانگر را توصیه می کنند.

چه باید کرد؟

همانند مرحله قبل. فقط ، به احتمال زیاد ، در حال حاضر به کمک روانشناس-روان درمانگر نیاز است ، که به شما کمک می کند علت روان پریشی را شناسایی کرده و آن را از بین ببرید.

اگر هیچ کاری انجام نشود ، یک علامت روان تنی ، که برای مدت طولانی باقی می ماند ، باعث ایجاد اختلالات در سطح بدن می شود ، اندام ها و سیستم ها را تغییر شکل می دهد.

3. مرحله "سایکوسوماتوز".

همانطور که قبلاً ذکر شد ، در این مرحله ، تخلفات در بدن قبلاً ذکر شده است و پزشک متوجه می شود که شکست کجاست.

چه باید کرد؟

در اینجا ما قطعاً به کمک پزشکی یک پزشک و کار موازی با یک روانشناس-روان درمانگر نیاز داریم. در این مرحله ، بعید است که بتوان سلامتی را به اندام بازگرداند ، اما روان درمانی به این واقعیت کمک می کند که عودها کمتر اتفاق می افتد.

به عنوان مثال ، فشار خون بالا ، که در این مرحله قبلاً به فشار خون تشخیص داده شده با اختلالات آشکار عروقی تبدیل شده است ، در حال حاضر نیاز به درمان دارویی مداوم دارد. روان درمانی در اینجا کیفیت زندگی را بهبود می بخشد ، فرکانس و ارتفاع موج فشار را کاهش می دهد ، اما کشش سابق را به عروق باز نمی گرداند و بنابراین فرد در طول عمر از دارو استفاده می کند.

این مراحل توسعه روان پریشی است.

و احتمالاً متوجه شده اید که هرچه زودتر علت مشخص شود ، حذف آن آسان تر است و شانس بیشتری برای حفظ سلامت خود دارید. و تکنیک زیر به شما در این امر کمک می کند.

تکنیک بیماری را بشنوید

من اغلب در اردوگاه هنگام کار با کودکان در بخش انزوا از این تکنیک استفاده می کردم (این یک مطب پزشکی است که بیماران در آن زیر نظر پزشک هستند). و می دانید ، او در طول سالهای کار خود را تثبیت کرد و در بین بچه ها بسیار محبوب بود ، که بعد از او به سرعت به تیم خود بازگشتند. در اینجا من آن را کمی برای کار مستقل شما اصلاح می کنم.

بنابراین هدف این تکنیک چیست؟

این به شما این امکان را می دهد که علت درد / بیماری خود را بفهمید ، به احساسات منفی واکنش نشان دهید و تنظیماتی را انجام دهید. این تکنیک در مرحله اولیه روان درمانی ، یعنی با علائم یکبار مثر است.

دستورالعمل

ورق های کاغذ ، خودکار و وسایل نقاشی را بیرون بیاورید. اینها می توانند مداد ، نشانگر یا رنگ باشند.راحت بنشینید و پشت خود را به پشت و پاها را روی زمین قرار دهید ، چشمان خود را ببندید.

چند نفس آرام و عمیق بکشید (5 یا 7). سپس نفس خود را با همان ریتم ادامه دهید و تنفس خود را طوری رعایت کنید که گویی هیچ چیز دیگری جز آن در حال حاضر وجود ندارد ، بلکه فقط دم و بازدم است. 2-3 دقیقه نفس بکشید.

سپس چشم ذهن خود را بر بدن بچرخانید. سپس به علامت / درد / بیماری خود توجه کنید. در آن نفس بکشید. این منطقه را با دقت در نظر بگیرید. علامت شما چیست؟ چه رنگ ، شکل ، اندازه ای است؟ وزنش چنده؟ تصویر علامت خود را تصور کنید. آن را با دقت در نظر بگیرید. کی رو میبینی؟ او چیست؟

سپس چشمان خود را باز کنید. و علائم خود را ترسیم کنید.

پس از کشیدن آن ، یک قلم و یک تکه کاغذ بردارید. پاسخ سوالات را بنویسید. اگر فانتزی کلامی خوبی دارید ، می توانید این کار را با صدای بلند انجام دهید ، اما بهتر است بنویسید.

نام علامت خود را بنویسید.

او چیست؟ خصوصیات را بنویسید.

او چه احساسی دارد؟ چرا؟

او چه میخواهد؟ آرزوت چیه؟

او به شما چه می گوید؟ آیا می توانید از او بپرسید چرا به او نیاز دارید؟

پاسخ خود را برای او بنویسید.

بعد از اینکه پاسخ ها را نوشتید. به تصویر نگاه کنید: چه چیزی می توانید به علامت / بیماری خود اضافه کنید تا او ناراحت / تنها نشود / تا شما را اذیت نکند؟

تمام شود.

ببینید علامت چگونه احساس می شود. چه احساسی دارید. فهمیدن چه چیزی مهم است؟

اگر نمی توانید علامت را بشنوید ، از خود بپرسید که چه چیزی به شما می دهد؟ چرا شما به آن نیاز دارید؟ از داشتن این علامت چه ارزشی می برید؟

در صورت از بین رفتن علامت / بیماری چه چیز مهمی را از دست خواهید داد؟

ادامه دارد…