سبک ذهنی خوب و طنز

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

بهزیستی ذهنی نه تنها با وجود انواع خاصی از طنزهای تطبیقی همراه است ، بلکه با عدم وجود سایر طنزهای مضرتر نیز همراه است. بنابراین ، به طور پیش فرض ، مهم نیست که تصور نکنیم که شوخ طبعی به طور غیرقابل انکاری برای بهزیستی ذهنی مفید است.

اولین سبک طنز مضر طنز تهاجمی است. این نوع سرگرمی بر اساس گرایش به استفاده از طنز برای انتقاد یا دستکاری دیگران مانند طعنه ، تحقیر ، تمسخر ، تمسخر یا طنز تحقیرآمیز و همچنین استفاده از طنزهای بالقوه توهین آمیز (نژادپرستانه یا جنسیتی) است. همچنین شامل بیان وسواس گونه طنز است ، حتی اگر از نظر اجتماعی ناکافی باشد. بسیاری از ما افرادی را می شناسیم که تمایل دارند از طنز در این روش های تهاجمی استفاده کنند.

یکی دیگر از سبکهای مضر - طنز خودپسند - شامل استفاده از طنز برای جلب رضایت دیگران ، تلاش برای سرگرم کردن دیگران با گفتن حرفهای خنده دار به ضرر شهرت خود ، طنز بیش از حد تحقیرآمیز و خندیدن همراه با دیگران در پاسخ تمسخر یا تحقیر همچنین شامل استفاده از طنز به عنوان نوعی انکار دفاعی برای پنهان کردن احساسات منفی یا اجتناب از حل مشکلات سازنده است.

همچنین سبک های طنز وجود دارد که می تواند با بهزیستی روانی رابطه مثبت داشته باشد. یکی در مورد استفاده از طنز برای ایجاد روابط بین فردی مثبت است ، و دیگری در مورد استفاده از طنز برای مقابله با استرس و تنظیم احساسات.

اولین مورد طنز وابستگی است ، که تمایل دارد چیزهای خنده دار بگوید ، جوک بگوید و از شوخی های خودجوش شوخی برای سرگرم کردن دیگران ، ایجاد روابط و کاهش تنش های بین فردی استفاده کند. این در اصل یک استفاده غیر خصمانه از طنز است که خود را تأیید می کند و به حمایت از دیگران کمک می کند و احتمالاً انسجام بین فردی را نیز افزایش می دهد.

دومین سبک مفید طنز - طنز تأیید کننده خود - با تمایل به شوخی اغلب در مورد نامناسب بودن زندگی ، رفتار با همه چیز با طنز حتی در شرایط استرس زا یا سخت ، و استفاده از طنز به عنوان یک مکانیسم تنظیم کننده همراه است.

بازماندگان اردوگاه های کار اجباری بر اهمیت شوخ طبعی برای مقابله با سوء استفاده تاکید کردند. ویکتور فرانکل با یادآوری تجربیات خود هنگام زندانی شدن در اردوگاه کار اجباری نازی ها در جنگ جهانی دوم ، طنز را "سلاح روانی دیگری در مبارزه برای حفظ خود" توصیف کرد. او و همراهانش با درک اهمیت طنز در حفظ روحیه ، توافق کردند که هر روز برای یکدیگر داستان های خنده دار تعریف کنند. یکی از اشکال طنز مورد علاقه شامل شوخی هایی بود که چگونه تجربه حضور در زندان پس از آزادی می تواند بر آنها تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، یکی از زندانیان به شوخی گفت که در آینده ، در مهمانی های شام ، آنها ممکن است فراموش کنند و از مهماندار بخواهند سوپ را از ته ماهیتابه بیرون بیاورند تا سبزیجات را به دست آورند و نه آبگوشت آبدار بالا. شوخی های آنها باعث می شد احساس برتری نسبت به افرادی که آنها را اسیر کرده بودند داشته باشند.

چنین شیوه هایی برای استفاده از طنز در فیلم زندگی روبرتو بنیینی در سال 1997 نیز به تصویر کشیده شده است. در این فیلم ، یک پدر یهودی با انجام کارهای عجیب و غریب عجیب و غریب ، پسرش را از وحشت اردوگاه کار اجباری نازی در امان می دارد ، واقعیت را انکار می کند و وانمود می کند که هولوکاست این است. فقط یک بازی است که در آن برنده حق سوار شدن بر تانک را دارد.