هر نسلی جنگ مخصوص به خود را دارد

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

ما در جهان زندگی می کنیم

جایی که همه چیز تابع ایجاد و از بین بردن خلقت است"

Omnis cellula a cellula

(lat. سلول فقط از سلول می آید)

برای مدت طولانی من نمی خواستم چیزی را که مربوط به مشکلات کریمه و اوکراین است بدانم ، بشنوم و ببینم.

من مدتها پیش تماشای اخبار (و به طور کلی تلویزیون) را متوقف کردم ، کمی بعد خواندن اخبار در اینترنت را متوقف کردم. بدون شک ، این در برابر بسیاری از اطلاعات بی فایده محافظت می کند. و بله ، حقیقت این است که شما به هر حال از رویدادهای واقعاً جدی مطلع می شوید - مردم در مورد آن صحبت می کنند. اما اکنون ، اخبار مربوط به کریمه ، زمانی که همه چیز تازه در آنجا شروع شده بود ، من با جدیت نادیده گرفتم. من نمی خواستم آنقدر چیزی بدانم که اگر نتوانم از آن چشم پوشی کنم ، هر منبع اطلاعاتی که آخرین اخبار را برای من به ارمغان بیاورد ، آزرده خاطر شود (منبع).

تمایل به ندانستن هیچ چیز دفاعی در برابر اضطراب غیرقابل تحمل نیست. پس از همه ، اگر "من نمی دانم" و "این به من مربوط نمی شود" ، پس جای نگرانی نیست. اجازه دهید کسانی که در زندگی آنها اتفاق افتاده است با این مشکل برخورد کنند. و ناگهان هیچ چیز وحشتناکی در آنجا اتفاق نمی افتد و همه چیز تخیلی است. حتی راحت تر است ، اینطور نیست؟ اما جهل از مسئولیت خلاص نمی شود.

معلوم شد که جایگزینی ناامیدی ، ترس و احساس ناتوانی و بی اهمیتی خود در مواجهه با ظلم و ستم ادامه دارد. یا بگویید "من هیچ قدرتی برای تأثیرگذاری بر این موضوع ندارم."

کلبه ام را پنهان می کنم

موقعیت مدرن "هر کس برای خود" منجر به چنین نتیجه ای کاملاً قابل پیش بینی شده است. و اکنون مردم در حال مرگ هستند ، آنها در حال مرگ دسته جمعی و بسیار ظالمانه هستند. یک محرک وجود دارد و یک واکنش وجود دارد. همه چیز ساده است - این قوانین زندگی است.

هنگامی که موضوعی ترسناک را به صورت سطحی لمس می کنید یا اصلاً آن را لمس نمی کنید ، به راحتی می توانید از ترس خود دوری کنید. اما من فقط به پدر ، برادر ، مردان مهم دیگرم فکر کردم ، که اگر اتفاقی بیفتد ممکن است به دفاع از سرزمین مادری بروند ، و به همین راحتی ، یک شبه ممکن است نباشند … نه یکبار آنجا ، از بیماری یا کهولت سن ، اما جایی اینجا ، بسیار نزدیک. بنابراین ، وقتی عمیق تر وارد جزئیات می شوید ، چاره ای نیست جز اینکه تصدیق کنید چه اتفاقی می افتد.

صادقانه بگویم ، من از سیاست دور هستم و نمی خواهم در مورد انگیزه های هر اتفاقی که می افتد فکر کنم. اما برای پذیرفتن خود در بی مسئولیتی خود ، شاید وقت آن فرا رسیده است. جنگ موتور قدرتمندی برای اتحاد مردم ، بزرگ شدن است. و در حال بزرگ شدن است که شامل مسئولیت پذیری و یافتن موقعیت مشخص خود می شود.

در جامعه مدرن کودک گرایی بیش از حد وجود دارد ، اینطور نیست؟

به نظر می رسد زندگی می پرسد: "این همه تا کجا باید پیش برود تا شما مردم بالغ تر شوید. به طوری که شما عشق ، انسانیت و مسئولیت پذیری را بیاموزید؟ وقتی این س betweenال بین مرگ و زندگی در حال حاضر مطرح می شود ، و نه در آینده ای دور ، چه چیزی در ارزش های شما باقی می ماند؟"

شما می توانید با تکیه بر بی نظمی جهانی که در حال وقوع است ، دولت ، قدرت ، اشغالگران را برای مدت طولانی بد خوار کنید. بنابراین ، گویی می خواهد بگوید "من کاری به این ندارم ، این شما بودید که این کابوس را ایجاد کردید." اما توجه به آنچه در اطراف هر یک از ما وجود دارد بسیار م effectiveثرتر است. ما (همه) چه سهم خاصی در بهبود جهان داریم ، هر کدام از ما چه کارهایی را برای اصلاح اشتباهات انجام می دهیم؟

هیچگاه دیر نیست که با انجام کارهای پیش پا افتاده از دنیا بهره مند شوید: سپاسگزاری ، واگذاری صندلی به افراد مسن ، نظافت سطل زباله ، پاسخگو بودن ، کمک به نیازمندان و غیره.

به نظر من ، این یکی از درس های مهمی است که زمان آن فرا رسیده است تا افراد مدرن یاد بگیرند.