کار با سابقه خانوادگی در بینش بدنی

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

سومین حوزه ای که در دوره ابتدایی بینش تدوین شده است ، پشت ماست.

سناریوهای منسوخ والدین و خانواده در اینجا روی موضوعات "ذخیره شده" ذخیره می شوند: بیش مسئولیت پذیری ، خلاقیت (ممنوعیت احساسات و بیان خود) ، ترس ها و نگرانی ها ، بقا ، شهود گیج شده

و از آنجا که اغلب اوقات اتفاق می افتد که والدین آنچه را که خودشان از مادر و پدر یا حتی از پدربزرگ و مادربزرگ دریافت کرده اند به فرزندان خود منتقل می کنند ، در این منطقه ما می توانیم نه تنها با تجربیات آسیب زای دوران کودکی خود ، بلکه با آسیب نیز کار کنیم. و "تصمیمات دوران کودکی" والدین ما. یا پدربزرگ و مادربزرگ ، یا حتی پدربزرگ ها یا اجداد دیگر تا نسل هفتم.

البته ، حداقل دو س hereال در اینجا مطرح می شود: اگر تاریخ اجدادی خود را نمی دانم چه کنم؟ و چگونه چنین اجداد دور می توانند چنین تاثیری بر من داشته باشند؟

کار با سابقه قبیله و / یا خانواده را می توان به طرق مختلف انجام داد - همچنین تجزیه و تحلیل کامل ، ژنوگرام ، صورت فلکی خانواده وجود دارد. اما از آنجا که بینش یک روش بدن محور است ، پس با سابقه خانوادگی ما از طریق بدن کار می کنیم … و بنابراین (این پاسخ به س questionال اول است) شناخت کامل نیاکان اصلاً ضروری نیست. در اینجا ما از این فرض پیش می رویم که نوعی تجربه "هضم نشده" ، شاید ناخودآگاه ، عمیق آسیب زا در نسل ها ذخیره می شود - دقیقاً در سطح بدن ، به عنوان هسته اصلی آسیب ، ذخیره می شود. این می تواند تجربه درماندگی کودکانه ، فریب یا خیانت عزیزان ، ناتوانی آنها در انجام کاری ، احساس ممنوعیت ، تجربه اندوه شدید و غیره باشد.

اگر نسل بعدی نتوانست شفا یابد ، به نوعی این احساس را تغییر دهید ، منتقل می شود ، در سیستم خانواده باقی می ماند (این س questionال دوم است) ، و سپس ، برای مثال ، ممکن است احساسات سنگین عجیب و غیر قابل توضیح سنگینی داشته باشیم که به طور منظم به وجود می آید. رویا بپوشانید یا ما را در چیزی که "از ابتدا" نامیده می شود ، بپوشانید ، بدون آنکه به عنوان شخص خود تجربه کنید.

تروما همیشه در سطح کلمات بیان نمی شود و به کودکان منتقل می شود. به عنوان مثال ، مادری که شوهر خود را در اثر یک فاجعه از دست داده است ، لزوماً از تنهایی ناگهانی ، از وحشت خود ، از عدم تمایل خود به زندگی و از عمق ناگوار غم به فرزندان خود نخواهد گفت. اما در سطح بدن ، احساسات ، تجربیات ، او همه اینها را تجربه خواهد کرد - و بچه ها پیام غیر کلامی پیشینه اشتیاق مادرانه را در نظر می گیرند. علاوه بر این ، عمیق ترین "زخم" در تاریخ خانواده دقیقاً با آنچه پنهان است (حتی اگر از بهترین نیت ها پنهان بود) ، مخفی باقی می ماند - زیرا اسرار ، اولاً ، توسط آگاهی دیو می شود ، و ثانیاً ، آنها به جستجوی مداوم نیاز دارند. برای حقیقت ، که استرس اضافی را در روان ایجاد می کند.

بنابراین ، در بینش ، ما به تجربه ای علاقه داریم که به شدت در بدن احساس می شود. نکته یا به درد می خورد یا نه - در اینجا نمی توانید اشتباه کنید ، به همین دلیل بینش خوب است. س separateال جداگانه ای در مورد نسل ها مطرح می شود که ممکن است به نظر برسد: "آیا برای ما مهم است که در نسل اجداد ما چه اتفاق افتاده است یا خیر؟" پاسخ ، طبق معمول ، با پاسخ درد تعیین می شود. اغلب اتفاق می افتد که این مهم نیست و ما با دوران کودکی مشتری کار می کنیم. اگر پاسخ "مهم" است ، می توانید نسل ها را طی کنید (از 2 تا 7) ، با تمرکز بر کسی که بیشتر به مشتری آسیب می رساند.

توضیح دوم درباره پدیده تاریخ اجدادی حتی ساده تر است: نسل های اجداد می توانند استعاره ای باشند که نشان می دهد تجربیات خاصی در روان ما چقدر عمیق است … اگر نوعی ضربه نیاز به درمان دارد ، اما برای مراجعه کننده آنقدر دردناک است که دفاع (که ، همانطور که به یاد می آوریم ، هدف خوبی از محافظت از ما در برابر آسیب مجدد است) به او اجازه نمی دهد اعتراف کند که این اتفاق در من رخ داده است دوران کودکی من ، روان می تواند "راه دور" را انتخاب کند - به عنوان مثال ، این در دوران کودکی مادربزرگ بزرگم اتفاق افتاد.خوب ، مادر بزرگ ، من دیگر نیستم ، من نمی توانم مسئولیت مادربزرگم را بر عهده بگیرم ، بنابراین اینجا راحت تر است:) یا به طور کلی ، همه چیز در نسل 7 اتفاق افتاده است ، آیا هر کسی می تواند به خاطر اجداد خود احساس گناه کند 200 سال پیش؟ آن ها یکبار دیگر: هیچ کس این احتمال را که یک تجربه خاص ، یک ضربه خاص ، واقعاً در سیستم عمومی وجود داشته باشد ، نفی نمی کند ، اما این احتمال نیز وجود دارد که نسل ها یک نماد ، یک استعاره باشند که در حال حاضر برای کار مناسب است. در اینجا ، همه آزادند نسخه ای را که به او نزدیک تر است بپذیرند.

علاوه بر عمق و اهمیت تجربه ، نسل خاصی از اجداد نیز می توانند به طور استعاری نشان دهند که یک آسیب خاص در روان انسان "مسئول" چیست ، با چه ، چه حیطه ای از زندگی در ارتباط است.

در اینجا لیستی کوتاه از چنین پیوندهای نمادین وجود دارد:

نسل هفتم - "این سنگ من است ، سرنوشت من (ناراضی / خوشحال / خاص و غیره)"

نسل ششم - "این رابطه من با قدرت ، معنویت / دین ، جهان بینی ، ملیت است"

نسل پنجم - "این قدرت اراده من ، توانایی دستیابی به اهداف ، انگیزه من برای عمل ، ویژگی های نظامی است" (سمت سایه: عدم اراده ، تجاوز بی انگیزه ، بزدلی ، ظلم)

نسل چهارم (پدربزرگها و مادربزرگهای بزرگ)-"این چنین است که من احساس هماهنگی و تعادل می کنم ؛ سناریوهای عشق من و رابطه من با ثروت (ارزشهای مادی)"

نسل سوم (پدربزرگ و مادربزرگ) - "این استعدادهای من ، توانایی من در برقراری ارتباط ، هوش (ذهن) ، یادگیری است"

نسل دوم (والدین) - "این سلامتی من و تمام حوزه احساسی من است."

با هر چیزی که کار کنیم ، در نهایت با خودمان کار می کنیم ، با آنچه که ما را نگران ، لمس و نگران می کند ، در این زندگی ، در این وضعیت. این راه حل فوری است که از قبل برای رسیدگی به مشکلات در داخل "رسیده" است و همه امکانات برای پیشروی وجود دارد - در حال حاضر به عنوان خودم.