محدودیت های ریسک

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

چگونه می توان از نگرانی در مورد آنچه نمی توانید تحت تأثیر قرار دهید ، جلوگیری کنید و در عوض بر احساسات خود در تجربه بحران کرونر تمرکز کنید؟

من می بینم که اکثر خوانندگان تمایل دارند مرا به بدبینی حرفه ای متهم کنند - آنها می گویند ، روانشناسان همیشه درباره چیزهای ناخوشایند صحبت می کنند ، هیچ داستان مثبتی برای گفتن وجود ندارد. خوشحال می شوم ، اما افسوس - ما هنوز در کانون قرنطینه با همه عواقب بعدی هستیم. درخشش های نوری در انتهای تونل قبلاً ظاهر شده است ، اما این وضعیت همچنان بر همه ما تأثیر می گذارد. بنابراین روانشناس منفی فکر نمی کند ، بلکه فقط واقعیت را منعکس می کند. یک بیماری همه گیر در حال وقوع است ، ویروس کرونا جدید هنوز به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است ، هنوز هیچ درمان موثری برای آن وجود ندارد ، از پایان ماه مارس کل کشور در انزوا قرار گرفته است.

به هر حال ، اصطلاح "انزوای خود" مبهم به نظر می رسد - من خودم را از چه کسی ، از خودم جدا می کنم؟ یا خودتان از دیگران؟ دیگران از خودتان؟.. بدون تلاش ذهنی قوی و درک نکردن: آیا این استراحت از زندگی معمول است ، یا ترک داوطلبانه آن. به همین دلیل ، ما تقریباً در حالت سرخوشی شروع به انزوای خود کردیم: هورا ، تعطیلات ، می توانید مطالعه کنید ، آشپزی کنید ، بخوانید ، نقاشی کنید ، با عزیزان خود ارتباط برقرار کنید و کارهای دلپذیر ، اما هنوز غیرقابل دسترسی را به دلیل فقدان کامل انجام دهید. زمان. در همان زمان ، به نظر می رسید ویروس چیزی بسیار دور است که قرنطینه فقط یک اقدام پیشگیرانه ، شاید حتی بسیار خشن به نظر می رسید. اما به تدریج همه مشکلات همه گیری مشاهده شده در کشورهای دیگر به ما رسید. بنابراین اکنون همه ما در شرایط بحرانی عمیق قرار گرفته ایم که برای آن کاملاً آمادگی نداشتیم. و آیا اصلاً می توانید برای بحران آماده باشید؟ هشدار خرابکار: می توانید

رشد انسان از مجموعه ای از استرس ها ، بحران ها و آسیب ها طبیعی است. و ما مکانیزم سازگاری داریم ، بنابراین شرایط بحرانی قادر به تعادل ما نیست. مگر اینکه بیش از حد طول بکشد ، بیش از منابع توانایی های ذهنی ما. پس از همه ، شما باید اعتراف کنید که غیرممکن است که در وضعیتی قرار بگیرید که ناشی از تغییرات ناگهانی است و نمی تواند به روشهای معمول تحت تأثیر قرار گیرد. اکنون همه ما فقط گروگان شرایطی هستیم که فراتر از معمول است. تلاش برای مقابله با خود و آنچه در اطراف اتفاق می افتد ، هریک از ما یک بار احساسی قدرتمند را تجربه می کنیم ، که کنار آمدن با آن بسیار دشوار است. این منجر به تغییرات مکرر خلق و خو ، حملات خشم غیرقابل کنترل ، بی خوابی و حملات وحشت می شود. بحران درازمدت تهدید می شود که مزمن می شود و منجر به عواقب ناخوشایند دیگر و علائم روان تنی می شود.

اکثر ما از تغییرات زندگی می ترسیم. هنگامی که تغییرات تحت تأثیر نیروهای غیرقابل مقاومت خارجی ایجاد می شود ، دو چندان ترسناک است. انتقال آموزش کودک به صورت آنلاین ، تغییر کار از راه دور ، کاهش درآمد یا بیماری باعث ایجاد دریایی از احساسات می شود. البته میزان عمق آنها در هر مورد خاص متفاوت است ، اما طیف یکسان است: از اولیه "این هرگز برای من اتفاق نخواهد افتاد" تا آخرین "هیچ کاری نمی توان انجام داد ، ما باید یاد بگیریم که در شرایط جدید زندگی کنیم مسیر."

این کاملاً طبیعی است ، زیرا هرگونه تغییری خطر ضررهای اجتناب ناپذیر را به دنبال دارد. و حتی آرام ترین افراد به ضررها از نظر احساسی واکنش نشان می دهند ، زیرا مکانیسم های محافظتی روان فعال شده است. این مراحل به عنوان پنج مرحله واکنش احساسی به تغییر شناخته می شوند.

هر مرحله در کتاب "مرگ و مردن" توسط روانشناس آمریکایی الیزابت کوبلر راس شرح داده شده است ، در اینجا همه آنها آمده است:

1. انکار.

2. خشم.

3. چانه زنی.

4. افسردگی.

5. پذیرش.

این مراحل احساسی نه تنها توسط افرادی که با بیماری نهایی روبرو هستند ، بلکه کسانی که مجبور به سازگاری با تغییرات شدید ناگهانی در زندگی می شوند نیز می گذرد. به یک معنا ، تغییر بنیادی برابر با از دست دادن ، مرگ چیزی است که هرگز یکسان نخواهد بود. در هر تغییری ، حتی دلخواه ، دانه ای از غم و اندوه وجود دارد ، زیرا ذره ای از روح و احساسات در گذشته باقی مانده است.

در اصل مفهوم کوبلر -راس ترکیبی از واکنش به هرگونه تغییر عمده - از طلاق یا آسیب به بیماری یا از دست دادن درآمد است. و اصلاً ضروری نیست که بحران به شدت مطابق لیست دنبال شود. احساسات می توانند به طور تصادفی مکان را تغییر دهند ، به حالت اولیه خود بازگردند و از روی یکدیگر بپرند. نکته دیگر مهم است: وجود این احساسات ، احساس آنها عنصری از هنجار است. اگر به نظر می رسد احساسات اصلاً وجود ندارند ، به طور پایدار انکار می شوند یا درجه آنها آنقدر زیاد است که منجر به حالت شور می شود ، باید مراقب باشید و به روانشناس مراجعه کنید.

افسوس ، واکنشهای بسیار حاد ، خود به خود از بین نمی روند و به بحران درمانی خاصی نیاز دارند - از دست دادن می تواند منجر به افکار خودکشی ، بروز خشونت در خانواده و در روابط با کودکان ، الکل و سایر اعتیاد شود. اساس درمان بحران روان درمانی فردی است که از شرایط روانی شدید و تجربه سازگاری اجتماعی و روانی با هرگونه تغییر در زندگی جلوگیری می کند.

_

روانکاو کارین متویوا

تلفن +7 (985) 998-71-37

_

عکس: آندری مالینین ، 2014