آیا رابطه شما با والدین شما پس از درمان تغییر می کند؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

هنگامی که افراد با درخواست روابط یا مشکلات خانوادگی به من مراجعه می کنند ، من معمولاً بلافاصله هشدار می دهم که اگر شخصی در رابطه با مشکلی روبرو شد ، در حالت ایده آل هر یک از زوجین باید به درمان فردی و با هم به زوج درمانی مراجعه کنند. در خانواده ، همان الگوریتم ، اگر هنوز کودکی وجود دارد ، پس با روانشناس کودک نیز کار کنید.

بله ، هزینه بر است ، اما این طرح است که به طور رسمی شناخته شده و کار می کند.

چرا؟

خانواده یا زن و شوهر یک سیستم بسته است که در آن شما وظیفه خاص خود را دارید ، عملکرد خاصی را برای سیستم انجام می دهید.

اگر به درمان می آیید ، به احتمال زیاد نقش و در نتیجه ، رفتاری که پیش فرض ایفای این نقش را یاد می گیرد ، شما را به نوعی بحران کشانده است و می خواهید از آن اجتناب کنید. اما اغلب رفتارهایی که ما همچنان موافق تغییر آن هستیم ، اما نه نقش ، و حتی بیشتر از آن ، ما آمادگی همه عواقبی را نداریم که چنین تغییراتی می تواند ایجاد کند. اما این غیر ممکن است. دقیقاً نحوه تفکر و عمل ماست که منجر به بحران می شود. تغییر افکار به طور خودکار اعمال را تغییر می دهد. نقش ، عملکرد و پویایی در سیستم خانواده یا زوج به طور طبیعی مانند هر سیستم دیگری تغییر می کند. اما تصور اینکه این چگونه تغییر خواهد کرد بسیار سخت است. عواقب آن می تواند برای سیستم مثبت یا منفی باشد. نابودش کن

من در مورد مدارس بسیار مشکوک و محتاط هستم ، به عنوان یک قاعده ، این tz است. شاخه های عرفانی یا باطنی ناشناخته ، مانند صور فلکی خانواده ، جایی که این پیام به شما داده می شود که اگر اکنون به صورت گروهی در زمینه فعالیت می کنید و چیزی را در آنجا تغییر می دهید ، این امر به طور کلی بر روابط زن و شوهر یا خانواده تأثیر می گذارد. اما طبیعتاً فقط به روش مثبت.

هر کار گروهی و همچنین کار غیر گروهی بر ما تأثیر می گذارد. شاید بینش ها را اضافه کنید ، و شاید منابعی را در خود پیدا کنید ، ایجاد تعاملات متفاوت را آغاز کنید. اما باید به خاطر داشته باشید که این همیشه قرعه کشی و یک فرآیند کنترل نشده است ، هیچ کس در خروجی نمی داند که در مورد دیگران چه چیزی دریافت خواهید کرد. اما غالباً افراد به منظور تغییر در خود و تحت تأثیر قرار دادن فرد دیگری به درمان مراجعه می کنند.

چنین فراروانشناسی فقط با این توهم به مردم تغذیه می کند که اگر چیزی را در خود حل کنند ، کل سیستم اصلاح خواهد شد. ریشه کن کردن یک افسانه

این یک نگاه ساده لوحانه و کودکانه است که اغلب منجر به سرخوردگی می شود. چندی پیش من اظهارات یک خواننده محبوب را تماشا کردم که پدرش معتاد به الکل را ترک کرده بود. او علناً این عمل را با کار خود بر روی خود ، از جمله کار در گروه های فلکی مرتبط دانست. مردم چنین اظهاراتی را می بینند و این افسانه که "من می توانم بر دیگری تأثیر بگذارم" توسعه می یابد ، تقویت می شود و ریشه می گیرد. اگرچه این یک نگرش بسیار بسیار ابتدایی است که حتی در یک سالگی ریشه می گیرد ، هنگامی که کودک احساس می کند با واکنش های خود بر جهان تأثیر می گذارد: لبخند زد - او لبخند زد ، گریه کرد - مادر آمد.

یک بزرگسال درک می کند که یک سیستم مکانیسم پیچیده ای از تأثیرات متقابل ، پویایی و عملکرد است.

"من به همان اندازه که تحت تأثیر مکانیسم های خارجی هستم ، تأثیر می گذارم."

خانواده درمانی در نتیجه مشاهده یک الگوی جالب کشف شد: در بازگشت به خانه ، بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی که موفق به بهبودی در دیوارهای کلینیک شده بودند ، یک حمله تشدید دیگر را دریافت کردند.

اگر اعضای خانواده آمادگی مراجعه به درمانگر خانواده را نداشته باشند و شخصی از این واقعیت رنج ببرد که در چنین سیستمی رنج می برد ، تنها فرایند احتمالی جدایی دیده می شود ، زیرا خانواده مکانیسم پیچیده تری از زن و شوهر است. عملاً غیرممکن است که فقط با تغییر یک عنصر بر آن تأثیر بگذاریم.

به طور کلی ، اکثر مشتریانی که با آنها کار می کنم فرایند جدایی را به پایان نرسانده اند. آنها به سیستم خانواده وفادار هستند و اغلب احساس نمی کنند که بخشی جدا از هم هستند.در یک خانواده سالم ، کودک از حدود 12 سالگی شروع به جدایی می کند ، تا زمانی که مستقل شود. او احساس می کند که هم بخشی از منابع خانواده اش است و هم یک سیستم جداگانه. بزرگسالان ناتمام - کودکان نسبت به مسائل خانوادگی ، عشق ، گرما بسیار حساس هستند. آنها این منابع را دریافت نکردند ، بنابراین نمی توانند هموار جدا شوند ، آنها دائما در جستجوی عشق و گرما با سمی ترین امکانات هستند. بنابراین ، کودکان معتادان به الکل و مواد مخدر خانواده خود را نگه داشته و همانطور که مشاهدات نشان داده اند ، آنها نمی خواهند به خانه های مراقبت یا خانواده جدیدی بروند. آنها می خواهند در کنار کسانی باشند که آنها را مورد ضرب و شتم و تحقیر قرار می دهند ، تا شاید روزی عشق دریافت کنند.

آنها پس از بلوغ ، کیسه ای از تأسیسات را از دوران کودکی با خود حمل می کنند و با یک خفگی ، آنها را نگه می دارند.

جداسازی چنین کودک بالغی یک مرحله اجباری در درمان است. بارها کار با آنها را در سطح نگرش ها شروع کردم ، اما آنقدر تصورات سمی در مورد زندگی وجود دارد که گاهی تمام زندگی من و تمام دستانم کافی نیست. بنابراین ، اکنون من سعی می کنم ابتدا مشتری را از چنین خانواده ای جدا کنم ، و سپس روند نگرش ها آسان تر می شود.

اما همه آماده جدایی نیستند. جدایی مملو از وخامت روابط است. شما دیگر پسر یا دختر خوبی برای مادر و پدر نیستید. خوب بودن به این معناست که راحت باشید و تمام خواسته های والدین را برآورده کنید ، گاهی متضاد یکدیگر.

بدون جدایی ، بدون شورش ، بدون درگیری ، رسیدن به سطح سالم غیرممکن است. گاهی اوقات وقتی خانواده بیش از حد سمی است ، می تواند به معنای تعامل کمی باشد. از این گذشته ، معجزه ای مانند این خواننده اتفاق نمی افتد. پدر از الکلی بودن دست نمی کشد زیرا من چیزی را در خودم پمپاژ کرده ام و مادر نیز از تحقیر و انتقاد مداوم دست نمی کشد ، زیرا اکنون ارزش خود را می دانم.