(نه) والدین مثر

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

والدین بی اثر

1. ترس ها. نمی تواند با ترس از دست دادن احتمالی کودک کنار بیاید. کودکان را مسئول ترس های خود می داند. به کودک می گوید: "شما نباید کاری خطرناک انجام دهید و این می تواند باعث ترس من برای زندگی شما شود." روی یک توهم سرمایه گذاری می کند: می توان به جای این که بتوانیم خطرات را کاهش دهیم و از نظر احساسی تحمل کنیم ، از ترس فرزندانمان دست بکشیم.

2. شراب. غرق در گناه والدین. اغلب نمی تواند اشتباه کودک را از اشتباه خود جدا کند. برای آزمایش ضعیف کودک ، کودک بازخورد منفی بیشتری از والدین همیشه مقصر دریافت می کند تا والدینی که می توانند با اشتباهات کنار بیایند. فرزند والدین مقصر ابدی نیز گناه ابدی و بیش از حد دارد ، بنابراین ، با اعتماد به نفس پایین ، بیش از حد کوشا و پرتنش.

3. اضطراب. او به سختی می تواند عدم قطعیت را تحمل کند ، و اضطراب همراه با تمام وجود سعی خواهد کرد از شر آن خلاص شود و همه اطرافیان خود را آلوده کند. از جمله فرزندان خودشان. در رژیم انتظارات فاجعه بار زندگی می کند. خودش را باور ندارد به توانایی خود برای کنار آمدن با زندگی اعتقاد ندارد ، که او بر روی کودکان نشان می دهد. بنابراین ، همه چیز در تلاش برای پیش بینی ، برنامه ریزی ، تفکر است. اما این به مقابله با اضطراب کمک چندانی نمی کند ، زیرا اغلب زندگی به هر حال از هر برنامه ای خارج می شود. بنابراین ، اغلب حتی تهدید به هم زدن یک رویداد برنامه ریزی شده از نظر احساسی بر دوش فرزندان آنها می افتد. تمام مدت او بر مشکلات کودک تمرکز می کند ، بر آنچه نمی تواند و نمی تواند ، و مدام این موضوع را با پیام "درست" به او یادآوری می کند ، متفاوت باشید ، در غیر این صورت … بنابراین ، فرزندان آنها به هیچ وجه از توانایی های آنها اطلاع ندارند و استعدادها

4. خشم. از احساسات خود ، به ویژه عصبانیت می ترسد. او را عقب می اندازد ، هنگام بروز عصبانیت احساس گناه شدید می کند. اشکال منفعل - تهاجمی ، غیرمستقیم یا دستکاری کننده را برای تجلی احساسات پرخاشگرانه خود انتخاب می کند.

والد موثر:

1. ترس ها. قادر به مقابله با ترس خود است. او این پیام را به کودک می رساند: دنیا متفاوت است. هم بی خطر است و هم خطرناک. چیزی در آن وجود دارد که درک آن فوراً دشوار است: خطرناک است یا نه ، باید بتوانید این را درک کنید. بدیهی است که شما باید تا حد ممکن از کار اجتناب کنید یا برای محافظت از خود کاری انجام دهید. این مهمتر از آن است که اجتناب شود. برای اینکه بتوانید به خود و آنچه در اطراف است گوش دهید ، عکس العمل راحت تر و صحیح تر است.

پیام: خطرناک - بیایید آن را تا آنجا که ممکن است ایمن کنیم ، اما اگر مهم باشد این کار را انجام می دهیم. دشوار - بیایید بر آن غلبه کنیم ، من آنجا هستم ، دشوار - بله ، این یک چالش است ، بیایید آن را بپذیریم و به آن پاسخ دهیم. سپس ، با گذر از آن ، کودک یاد می گیرد که با جهان روبرو شود و از آن اجتناب نکند. او احساس قوی ، توجه ، توانایی خواهد کرد.

2. شراب. قادر به تصمیم گیری خود ، چه موفق و چه ناموفق است. قادر به عکس العمل نه به بهترین شکل ، اما مطابق با آنچه در حال حاضر ممکن است مطلوب است ، در محیطی که کودک در آن بزرگ می شود مهم است ، در این شرایط مناسب ترین و ممکن است.

به کودکان می آموزد که در مورد اشتباهات آرام باشند ، مسئولیت آنها را بر عهده بگیرند ، که به آنها کمک می کند تا به دلیل ترس از مجازات سعی نکنند آن را به دیگری هدایت کنند. به کودکان می آموزد که اشتباه را در نتیجه تصمیم گیری که می تواند مورد بحث قرار گیرد درک کنند. درک می کند که احساس بدی و گناه کار کودک آسان نیست (دیگر این کار را نکنید!) ، اما اینکه ببیند او چه تصمیمی گرفت و به چه چیزی منجر شد. و همچنین به کودک می آموزد که با خسارت ناشی از اشتباه خود برخورد کند. اشتباهات دوران کودکی ، طبیعی برای یک فرد زنده و نقش والدین او را به اشتراک می گذارد. متوجه می شود که اگر والدینش اشتباه کنند ، پدر و مادر خوبی است. این بدان معناست که آنها کاری انجام می دهند.

او می داند که تجربه به دست آمده ارزش اشتباه را دارد ، بنابراین بر اجتناب از اشتباهات تمرکز نمی کند ، بلکه به کودکان می آموزد که فکر کنند ، تلاش کنند ، پاسخ دهند و تجربه کسب کنند.

3. اضطراب.پخش برای کودک: بیایید برنامه ریزی کنیم ، اما اگر مشکلی پیش آمد ، شما مالکیت خود را دارید: نبوغ ، مهارت ، هوش ، اجتماعی بودن ، قدرت و غیره. او به کودک می آموزد که به خود ، به توانایی ها و استعدادهای خود تکیه کند ، که به شما کمک می کند حتی در یک موقعیت غیر معمول گم نشوید ، اما اقدام کنید ، به کودکان اجازه می دهد تا از یک موقعیت دشوار عبور کنند. این به بچه ها کمک می کند تا نتیجه بگیرند: "من می توانم این کار را انجام دهم."

ایمان به خود و فرزندش به او کمک می کند تا از غیرقابل پیش بینی بودن آینده جان سالم به در ببرد. او به کودک می آموزد که خود را بشناسد ، نقاط قوت ، منابع ، توانایی ها ، توانایی مقابله با او را ببیند.

4. خشم. پرخاشگری را مستقیم ، کلامی و مناسب بیان می کند. نکات "دردناک" خود را می داند و به عزیزان خود هشدار می دهد که چه چیزی می تواند باعث واکنش های عصبانی شود. او همچنین قادر است در برابر احساسات پرخاشگرانه که متوجه خود ، از جمله کودکان است ، مقاومت کند.

بنابراین ، یک والد م effectiveثر کسی است که بتواند به جای پنهان کردن ، کاهش ، اصلاح ، حذف و مبارزه ، خود را بشناسد ، بپذیرد و گسترش یابد. و غیره….

(متوجه شده اید که این یک تماس یا الزام برای والدین نیست ، اینها فقط دستورالعمل هستند).